...
Bu ıssız adaya düştüğümüz günden itibaren kalemlerim ve defterim olduğu sürece günlüğümü yazmaya devam ettim, ama ne yazık ki defterim çok ta fazla dayanmadı.
GÜNLÜK
28 Haziran 2012 - Ben bu ıssız adaya üç arkadaşımla beraber
- Aden, Sera ve Güney - bir uçak kazasıyla düşmüş olan Tuna. Uçaktan son anda dışarıya çıkmayı başarıp bu adaya kadar sürüklendik, karaya çıktığımızda sonumuzun geldiğini düşünmemi sağlayan sayamadığım kadar etken vardı, ancak aklıma gelen, beni ve arkadaşlarımı durumumuzun sandığımızdan daha iyi olduğuna inandıran tek bir düşünce vardı, o uçaktan sadece bizim kurtulmamız. Bu düşünce bize güç veriyordu. Adaya çıktığımızda soğuktan dolayı tir tir titriyorduk, güzel bir ateş yaktık ve etrafında hem ısındık hem de kıyafetlerimizi kuruttuk ve ateşi olabildiğince büyüttük. O ateşin etrafında sabahladık.
05 Temmuz 2012 - bir haftadır adadayız, hayatımız yavaş yavaş düzene girmeye başlıyor yiyecek bazı bitkiler bulduk ve bizim için çok önemli olan barınak meselesi için önemli bir projeye imza attık, bi ev yapımına başladık henüz bitmedi ama kısa sürede biteceğini umuyorum.
07 Temmuz 2012 - ev yapımı sona erdi. Gerçekten çok iyi bir iş çıkardık.
09 Temmuz 2012 - adada hindistan cevizi keşfettik ve yarın onları toplamaya gidicez.
10 Temmuz - bu sabah hindistan cevizi toplamaya gitmek için hazırlandık ve yola çıktık. Hindistan cevizlerine ulaşmak gerçekten çok zordu. Bu iş nerdeyse tüm günümüzü aldı.
Günlüğün hemen bitmemesi için, yazıları kısa ve öz olarak yazıyorum.
....
Sabah yine güzel bi güne uyandım bizimkiler de hemen ardından uyandılar. Bu gün bu adaya gelişimizin üzerinden tam dört ay geçti adanın en her karışını kesfetmiştik hatta elimizde Aden'in çizdiği adanın bir haritası var. Son zamanlarda gerçekten çok gelişmeye başladık. Bi buğday tarlası yaptık gerçekten iyi hasat topladık. Hatta ekmek yapmaya başladık, bunun yanında adada birçok yiyecek de keşfettik(üzüm, muz ve adada yetişen isimlerini bilmediğim bir sürü meyve ve sebze). Bir de son olarak çok uzun süreceğini bilsek de yapmaya başladığımız bir şey var, ağaç dallarını kesip biriktiriyoruz bunun sebebi ise adanın diğer tarafına bir ev yapmak istememiz.
Beraber kahvaltımızı yaptık. Kahvaltıdan sonra günlük işlerimizi yapmaya koyulduk. Ben Güney le kurumuş dalları toplamak için ormana gittim, kızlar da evdeki işleri hallediyorlardi. Aslında şehirdeki hayatımızdan hallice bir hayat yaşıyorduk, normalde insanlar bir ıssız adaya düştükleri zaman adadan kurtulma yollarını ararlar. Ancak bunun çok yanlış bi düşünce olduğu kanıtlanmıştır bizim durumumuza düşen insanların gerçekten çok az bir kısmı kendi çabalarıyla kurtulmayı başarmıştır. Bu yüzden biz adaya uyum sağladık ve bir gün kurtuluşun gelip bizi bulmasını bekliyoruz.
Bu arada bu günlük yeterince dal topladık sanırım. " Güney hadi dönelim birazdan akşam olur.
"Zaman çok çabuk geçiyor. Baksana ne olduğunu anlamadan hava kararmaya başlamış bile.
" haklısın Güney, neyse hadi dönelim.
Dalları sırtladık, yola koyulduk. Biraz sonra eve vardık geldiğimizde yemek hazırdı. Kızlara teşekkür ettikten sonra oturup akşam yemeği yedik. Bi kenara çekilip günlüğümü yazmaya başladım...
Sonra yatmak için hazırlanıp başımızı yastığa koyduk. Gerçekten son bi kaç gündür oldukça yoruluyorduk. Bu yüzden uykuya dalmak çok zamanımızı almadı.
