Chapter 31

1.6K 60 5
                                    

Aga

Palakad-lakad ako sa pasilyo ng ospital habang nag-kakrus ang dalawa kong kamay. I've been worried sick about Lea, if something bad happens to her, 'di ko mapapatawad ang sarili ko.

"Dad, chill. Magiging okay si Mommy. She's strong isn't she?" wika ni Ada na nakaupo sa upuan kasama ang mga kapatid niya, I look at her and gave her a small smile.

She might be strong but Lea's really fragile. She's a precious glass na dapat alagaan, na dapat ingat-ingat ka lang sa pag-hawak dahil kung hindi, the moment that glass will slip from your hands, it would break. Mababasag.

"I hope so.. " mahina kong sambit.

"Mr. Muhlach?" I look back nang may tumawag sa 'kin, only to see a doctor around mid-thirties smiling to me.

I remember her, siya ang doctor na umasikaso kay Lea kanina! She's Doctora Hanna Arellano, according on her nameplate.

"Doc, how's my wife?" tanong ko, it may sound rude to fire a question directly but I don't care, si Lea lang ang iniisip ko ngayon.

She smiled at me at tinapik ang balikat ko.

"There's nothing to worry about, okay lang si Ms. Lea and the reason why she fainted is because of stress and overfatigue. She's also lack of sleep kaya namumutla siya, I suggest na magpa-hinga muna siya. You can now visit her, she's awake at nasa private room na siya." wika niya at parang nabunutan ako ng tinik sa sinabi niya, salamat naman at okay lang siya!

"Thank you, Doc!" I said, she smiled at me once again at nag-paalam na at may mga pasyente pa raw siya na aasikasuhin.

"See, Dad? Okay lang si Mommy!" masayang sambit ni Cae nang tuluyan na silang makalapit sa direksyon ko.

"Yeah. Perhaps, let's go visit your Mom." sabi ko at sabay-sabay kaming pumunta sa private room na pinagdalhan kay Lea.

We stopped in front of a room, 204 as what the nurse told us earlier. I twisted the door knob revealing Lea na nakahiga sa hospital bed 'di kalayuan sa pinto and she's, sleeping? Ayon sa doktora kanina, gising daw siya. Eh ba't tulog to?

"Sayang, tulog si Mommy." Ara said as we went inside, lumapit ako kay Lea and caressed her cheeks, I then kissed her forehead.

Sana, magiging maayos na kami. I hope that she's ready to hear my explanation without throwing things up.

"Dad, it's late. We'll go get coffee at the cafeteria, okay lang?" paalam nilang tatlo, I nodded at lumabas sila ng kwarto. Now, it's only the two of us.

I was just standing beside Lea starring at her angelic face while sleeping. Kung 'di lang sana ako gago, 'di mangyayari 'to ngayon.

I was startled when she flinched a little, dahan-dahan niyang binuksan ang mga mata niya and shock was written all over her face when she saw me. Inilibot niya ang paningin niya sa kalooban ng kwarto at nang ma-realize niya na nasa ospital siya, agad siyang napa-upo.

"Babes! Dahan-dahan, baka mabinat ka!" I told her but she didn't mind what I said, tinaasan niya ako ng kilay.

"What the hell? Ba't ako nandito?" tanong niya, wala siyang naalala?

"We're talking then you passed out kaya dinala kita rito.." wika ko while looking at her, nag-isip muna siya at unting-unting napatango. Maybe she finally realize everything.

Galit ba siya? I hope so, not. Silence eloped the whole area for seconds not until I finally broke it.

"Uhm babes? About earlier? Gusto mo bang pag-usapan? I can explain everything." suhestyon ko, she stared at me for awhile and then smiled.

"Please. 'Wag. Masama ang pakiramdam ko, ayaw kong dagdagan ang mga iniisip ko." wika niya na ikinagulat ko.

"If possible, let's just forget about it. Please?" dagdag pa niya.

___

Sofia

"Ma, I met her earlier." wika ko habang patingin-tingin sa mga bagong designs na iginuhit ni Mommy.

Umangat siya ng tingin at literal na napataas ang kilay niya sa sinabi ko.

"Who?" tanong niya.

I smiled mischievously exposing my dimples which according to my Mom, namana ko raw sa Daddy ko.

"My sister." I said na ikinagulat niya, oh well, kahit ako 'di rin makapaniwala nang makilala ko siya kanina eh.

Nagulat si Mommy sa sinabi ko, agad siyang napatayo sa swivel chair niya at lumapit sa'kin, since nakaupo ako, she bent down upang magka-pantay kami.

"Sino sa kanilang tatlo?" dagdag pa niyang tanong.

"Iyong bunso, si Caeleah." sagot ko.

I haven't met my sisters, except for Adhara dahil nasa iisang school lang kami. She's really beautiful, just like her Mom. Kanina, I met Caeleah personally and I can say na I kinda look like her, pareho kaming nagmana sa ama namin. Si Tamara na lang ang hindi ko nakikita sa personal.

"Really? That means nandito na si Aga sa Pilipinas?" 'di-makapaniwalang tanong ni Mommy, I can see her eyes sparkling the moment she said my Dad's name.

And yes, tatay ko si Aga Muhlach. But he doesn't know me. Ayon kay Mommy, sixteen years ago, nabuntis daw siya ni Daddy sa isa isang bar. Ironic, isn't it? After that, hindi na muling bumalik pa si Daddy sa bar na iyon, so nagsimula nang magaalala si Mommy dahil nga napag-alaman niyang buntis na siya. Using her connections, pumunta siya sa bahay ni Daddy pero iba ang bumungad sa kanya.

It's Dad's wife, Lea Salonga. Nagulat daw si Mommy upon seeing Lea, I mean she knew na may asawa si Daddy and that's Lea because they're both a celebrity, but ang ikinagulat niya is upon seeing Lea wearing a maternity dress and her tummy is bulging, too. Lea is pregnant with Caeleah that time kaya magka-age kaming dalawa. She tried to explain to Lea and ask her kung nasaan ang Daddy ko but the latter just threw her away.

Mom didn't have a chance to talk to my Dad and tell him that she's pregnant. Tragic. And that's the start kung saan naging bitter na ang Mommy ko. She's planning to take away my Dad from his family at dalhin siya sa amin.

I can't wait for that moment to happen. Good luck na lang kay Lea at sa mga kapatid ko, me and my Mom will have a complete family we ever deserve.


* * * * * *

Destinesia Where stories live. Discover now