Chapter 36

1.4K 55 4
                                    

Aga

"Thank you po sa gabing ito, Daddy. Ang saya ko po at dahil sa wakas, nakasama na kita kahit sa sandaling panahon lamang." wika ni Sofia as she leaned closer to hug me.

I hugged her back as I patted her shoulders, I can see Krystel standing while smiling 'di kalayuan sa direksyon namin. Nandito kasi kami sa parking area ng restaurant at pauwi na.

After knowing the truth na anak ko nga pala si Sofia, we decided na kumain ng dinner sa labas to catch up. I owe my daughter sixteen years of her life so kulang pa ang isang gabi lang. I want to know her more, gusto ko pa siyang makasama ng matagal.

In fact, I want to introduce her to her sisters pero the thing is; paano? Mahirap ang sitwasyon. I don't even know kung matatanggap nila si Sofia, especially Lea.

"No need to thank me, Sof. You're my daughter so tama lang na gawin ko sa iyo 'to." sambit ko after breaking our hug, she smiled at me, exposing her dimples na namana niya sa'kin.

"Ito na po ba ang huling pagkakataon na makakasama kita?" tanong niya sa mahinang tono, kaagad naman akong umiling.

"No, no! Of course not, makakasama mo pa ako ng matagal. I'll be a father to you because I love you." I said.

"Pero, pano po ang mga kapatid ko? Iyong asawa niyo po, si Ms. Lea?" she asked again kaya napangiwi ako sa tanong niya.

Actually Sof, wala rin akong ideya kung paano ko sasabihin sa kanila ang tungkol dito. Aist, bahala na!

"Don't worry, gagawa ako ng paraan kung paano kita ipapakilala sa kanila." wika ko, tumango lang siya.

I took a glance at my wristwatch and it's past eight pm na rin, lagot ako nito kay Lea!

"Paano ba iyan, aalis na ako. See you soon, anak!" paalam ko as I kissed her forehead.

"Bye Daddy, see you soon!" paalam niya rin, from my peripheral vision, I can see Krystel walking towards us pero agad ko na siyang inunahan, pumasok na ako sa sasakyan ko.

I need to distant myself from that woman, wala akong pakialam sa kanya. I only care about my daughter, mahirap na at baka ano namang pinaplano ng isang iyon, I never know what's inside her mind.

I started the engine at bumyahe na pauwi, good luck na lang sa'kin.

"Hi girls!" bati ko sa mga bata nang madatnan ko silang nanonoud ng TV sa living room.

Isa-isa naman silang lumapit sa'kin as each of them give me a kiss on my cheeks.

"Ganda ata ng ngiti mo Dad, ah? Anyareh?" Ada commented, umiling lang ako.

"'Di ba pwedeng masaya lang?" wika ko.

"Hindi eh, iba iyan eh! Something came up 'no? Share-share naman d'yan Daddy dear!" dagdag pa ni Ara, umiling na lang ako.

I can't tell them about Sofia. Just, not now.

"Wala nga, okay? Masaya lang talaga ako because I have all of you!" sambit ko.

"Si Daddy nag-dradrama uy! Bigyan ng jacket 'yan!" Cae said while giggling, tumawa naman kaming lahat sa sinabi niya.

"Ewan ko sa inyo. Mommy niyo asan?" tanong ko.

"Sa taas!" sabay-sabay nilang sagot, tumango na lang ako at nagpaalam na upang umakyat na sa taas.

I directly went to our bedroom at doon ko naabutan si Lea na---nagwawalis? Anong trip nitong asawa ko? Gabing-gabi, nagwawalis. Tsaka isa pa, wala namang kalat dito sa kwarto namin eh.

Destinesia Место, где живут истории. Откройте их для себя