Eros's POV
Isa lang ang ibig sabihin kung bakit pinatawad na ako ni Chaniel. Well, you should accept the truth na kung ano man kayo noon, hindi na maibabalik pa sa ngayon. I rather chasing for forgiveness than being forgiven. Ibig sabihin, walang pag-asa. Kahit noon, naghahabol ako ng kapatawaran, kahit isang kuting may pag-asa akong mahal pa niya ako, but well, hindi pala.
The way she turned down my proposal, aaminin ko, hindi magandang alok yun, at may mga posibilidad na hindi tanggapin at tanggapin, pero sa panahong iyon, malakas ang loob kong tatanggapin niya dhail sa Lola ko. Pero hindi pala. Hooo...hindi na ako magtatanong pa.
Pumasok ako sa private room ng hospital at nandoon si Athena na nakahiga sa kama katabi si Grandma. Nilapag ko ang pagkain sa harapang lamesa. Saka lumapit sa dalawang mahalagang babae sa buhay ko maliban kay Chaniel. Mahalaga naman si Chaniel sa akin, pero, it was better to let her go cause surely, doon siya makakahanap ng kasiyahan. Hindi na ako maghahabol sa kanya dahil masaya siya kapag wala ako.
Hindi sa sumusuko ako? Minsan kasi, the sign of not giving up was sometimes give the person you loved their happiness. I was not Chaniel's happiness now, and I can see it. Everytime we were together, palagi na lang kaming nag-aayaw tungkol sa pag-iwan ko sa kanya. I hoped, she believed my reason why I left her, and why I was the father of Athena? HOPING...!...
"Athena," may malaki akong ngiti sa pagbigkas ng pangalan niya.
"Daddy!," I hugged her directly when she ran for my embrace. Niyakap ko siya ng mahigpit. "I'm so worried."
"I'm sorry, baby, Daddy was just clarifying things last night. But, Chaniel was there for me, nagpapasalamat ako sa kanya."
"Really? She did not leave you? Oh, she loves you a lot," nagulat ako, syempre, but I patted her head. Athena's smile was priceless sa pagkakaalam niya na mahal ako ni Chaniel. Pero...
"I hope she does, but she doesn't," tumayo ako, saka nilapitan si Grandma, at humalik sa noo niya. "I'm sorry, Grandma. Madami lang ako iniisip kahapon. Finally, I realized, we can't choose whom we will marry. Nasa tadhana na yun, siya na ang sumagot. I'm sorry, Grandma. I'm really sorry I can't marry Chaniel." Naiiyak akong isipin yun. Yung hindi ko matutupad ang pangako ko kay Grandma na papakasalan ko ang babae na gusto niya para sa akin.
Well, hindi talaga ako ang masusunod dito. Si Chaniel talaga. Kung ayaw niya, rerespituhin ko yun. Mahalaga sa akin ang kasiyahan ni Chaniel. At katulad ng sinabi ko kanina, I was not the one who will make her happy.
Long ago, I was...but in present, I wasn't.
"Anak, come here, may dala akong pagkain. Guess who cooked this," umupo siya kaagad sa sofa katabi ko. Grandma was still sleeping.
"Who?"
"Chaniel. She's very good in cooking."
"Really?," masaya niyang binuksan ang dala kong baunan, at pareho nang kinain ko kanina. May morning soup siya ngayon. Masarap talaga siya, hindi biro. Kahit hindi naman ito ang usual na agahan ng mga taga-rito, but Chaniel made a Philippine breakfast. Guess who miss Philippines? Aye, aye...
أنت تقرأ
A Very Special Romance (BOOK 3 COMPLETE)
العاطفيةHinahabol ka ng lalaking kinamumuhian mo. Kinasal ka sa lalaking mahal mo na akala mo ay kinamumuhian mo. Ano bang mararamdaman mo? You will feel the most beautiful feeling in the whole wide universe. LOVE. Pakiramdam mo, ang ganda-ganda ng araw kah...
