Κεφαλαιο 16ο

5.6K 420 20
                                    

"Τι;" Λεω προφανως εκπληκτως και την απομακρυνω για να δω τα ματια της. Οπως ελεγε η γιαγια μου, τα ματια να ψαχνεις, αυτα θα σου πουν την αληθεια.

"Ομως δεν γινετε... Δημο δεν γινετε συγνωμη" Λεει και ξαναπεφτει μεσα στην αγακλα μου ενω παλι κλαιει. Γιατι δεν γινετε; Γαμω τα αδερφια μου γαμω! Δεν ειμαστε αδερφια! Δεν ειμαστε!

"Ιωαννα ακουσε με! Δεν ειμαστε αδερφια! Δεν ειμαστε μπορουμε να κανουμε οτι θελουμε σε παρακαλω ζωη μου μην κλαις σε παρακαλω!" Της λεω και την βαζω να κατσει κατω. Σηκωνει γρηγορα το βλεμμα της και μολις με κοιταει οι ματιες μας μενουν εκει. Ο ενας να κοιταει τον αλλον, χωρις να υπαρχει αυριο.

"Συγνωμη" Λεει και φευγει. Με αφηνει μονο μου να καθομαι στην ακρη του σχολειου, με τους φακελους που τις εφυγαν απο τα χερια. Τι θα κανω με αυτο το κοριτσι;

Ιωαννας POV

Του το ειπα... Του το ειπα γαμωτο του το ειπα δεν επρεπε! Γιατι μιλησα γιατι ανοιξα το στομα μου; Πρεπει να με ξεχασει και να τον ξεχασω δεν πρεπει να γινει αυτο. Θα κανω μια νεα αρχη.

[...]

"Ιωαννα για σενα ειναι στην πορτα!!!" Φωναζει η μαμα μου και εγω κατεβαινω τις σκαλες με δυσκολια (λογο τις πατεριτσες αλλα δεν τα μαθατε!! Αυριο νγαζω το γυψοοο) και πηγαινω προς την πορτα.

"Ναι... Ε δεν θα μπορεσει να κανει την εργασια μαζι σου φιλε. Κριμα" Λεει ο Δημος στον Κεβιν και εγω ειμαι ετοιμη να τκν αρχισω στις κλοτσιες. Αλλα ποιον κοροιδευω; Αυτος θα με αρχισει στις κλοτσιες πρωτος αν ποτε τολμισω!

"Τι εκανες;" Τον ρωταω δολοφονικ.

"Το σωστο! Δεν πρεπει αυτος ο τυπος να μπει εδω μεσα δεν τον βλεπεις; Ειναι ικανος για ολα!" Λεει σαν δικαιολογια.

"Γιατι δεν λες απλα οτι ζηλευεις; Δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν το λες!" Φωναζω πλεον και παλι καλα η μαμα ειναι στον πανω οροφο.

"Ωραια ζηλευω!!! Ικανοποιηθηκες; Ζηλευω αυτον τον τυπο που μπορει να σε βλεεπι καθημερινα, που σου μιλαει, που σε κανει να γελας, που βλεπει τα ματια σου, που σε αγγιζει, που... Αλλα χεστο... Εσυ γιατι να το σκεφτεις αυτο;" Με ρωταω και ενω πεταει με δυοναμη κατω κατι χαρτια που κρατουσε φευγει και παει πανω.

Ανοιγω τις σελιδες και βλεπω ενα τραγουδι. Ειναι ωραιο τραγουδι και οι στοιχοι του τοσο ομορφοι.

Καταλάθος αδερφόςWhere stories live. Discover now