Κεφαλαιο 44ο

3.9K 345 53
                                    

"Δημο, μην το κανεις αυτο" Μου λεει μολις της το ζηταω.

"Πρεπει να σου πω κατι" Της λεω καθως σηκωνεται αποτομα απο την θεση της αφου η βολτα τελειωνει.

"Δεν θελω να ακουσω τιποτα" Λεει θλιμενη πλεων. Γαμωτο αν με ακουγες!

"Ιωαννα!!" Λεω ενω τοση ωρα την κυνηγαω απο πισω και τωρα μπαινω μπροστα της για να με ακουσει.

"Δημο" Λεει και αυτη και απο πισω της βλεπω τον Κεβιν και την Δαναη να ερχοντε. Τωρα πρεπει γαμωτο.

Πλησιαζω αργα το αυτι της και διωχνω τα μαλλια της. Αυτη αμεσως ανατριχιαζει και κλεινει τα ματια της.

"Ηταν ψεματα γαμωτο" Της λεω με πονο οταν το ακουω και εγω ο ιδιος.

Αυτη μολις το λεω γουρλωνει τα ματια της και με κοιταζει με σουφρωμενα φριδια.

"Τι εννοεις ηταν ψεματα;" Με ρωταει.

"Μου ειπε ψεματα, για να δε ξεχασω. Επειδη αυτος ηθελε να φυγει φοβοταν μην μεινω πισω. Γιαυτο, ηταν ψεματα καρδια μου"

Εκει που με κοιταζει εδω και δυο τρια λεπτα, ξαφνικα μου δινει ενα χαστουκι. Οχι μονο χαστουκι! Δεν θα το ξεχασω ποτε!

"Αουτς γαμωτο" Φωναζω και αυτη πλεων κλαιει.

"Εναν λογο να μου πεις ψεματα μπασταρδο" Φωναζει και ολα τα παιδακια μας κοιτανε, οπως και οι γονεις τους.

"Δεν σου ειπα εγω ψεματα γαμω! Ο πατερας μου ειπε ψεματα σε μενα... Καταλαβε το εγω δεν φταιω σε τιποτα" Φωναζω και εγω και την πιανω απο τους ωμους.

Αυτη κατεβαζει το κεφαλι και παιρνει μια ανασα ενω σκουπιζει τα δακρυα της.

"Θα το μετανιωσω αυτο." Λεει με ενα χαμογελο και αρπαζει το προσωπο μου και κολλαει τα χειλια της πανω μου.

Νιωθω την γλυκια γευση που τοσο καιρο ειχα να γευτω και νιωθω τρισευτυχισμενος.

Το στομαχι μου εχει γυρησει τουμπες εξι χιλιαδες φορες. Μεθαω με το αρρωμα της και το μυαλο μου χορευει στην εικονα των χειλιων της πανω στα δικα μου.

Απομακρινεται λιγο και γελαει.

"Ακυρο. Δεν τι μετανιωσα" Λεει με κλειστα ματια και ξεφυσαει.

"Οχι που θα το μετανιωνες χαζουλα" Της λεω και την περνω σφιχτα στην αγκαλια μου.

Ολοι γυρω μας χειροκροτανε και σφιριζουνε. Αλλοι φωναζουνε 'ΓΚΟΛΛΛ' αλλοι φωναζουν 'και στα δικα μας' και αλλα απλα χαμογελανε. Ακομα και τα μωρα χειρωκροτανε και αυτη γελαει μεσα στην αγκαλια μου.

Καταλάθος αδερφόςWhere stories live. Discover now