Καταλάθος αδερφός

Κεφαλαιο 21ο

"Ενταξη... Απλα... Μουαρεσειπεθαινωγιααυτοντονθελωτοσοπολυ" Λεει πολυ γρηγορα η Μαντα και εγω δεν καταλαβαινω τιποτα!

"Πιο σιγα μαρι δεν καταλαβα τιποτα" Γελαω και αυτη κοιταει την πορτα πισω μου. Αμεσως ενας με προσπερναει και φιλαει βιαια την Μαντα. Ο Χριστος και Αποστολος! Αυτο ητανε αποτομο!

"Μαντα, δεν ξερω... Βασικα... Ξερω... Εδω και δυο χρονια σε θελω γαμωτο αλλα δεν ειχα τροπο να στο πω, μπορει να μην ηθελες ή.. Δεν ξερω... Αλλα τωρα δεν αντεξα αλλο!" Λεει το παιδι και δεν βλεπω ποιος ειναι αλλα αυτη την φωνη την ξερω!

"Και εγω σε θελω Φοιβο" Λεει και εγω με εχουν πιασει τα μελλια... Και αυτη θελει τον ΤΙ ΣΚΑΤΑ; ΠΟΙΟΝ; ΤΙ; ΠΟΤΕ; ΜΙΣΣΟΟΟΟ!!! ΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ;

"ΠΟΙΟΣ ΗΡΘΕ;" Λεω φωναχτα και γυριζω το παλικαρι για να δω κανονικα την φατσα του. Ωχ οχι... Ο Θεε μου γιατι; ΤΟΣΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ ΠΕΡΠΑΤΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΥΤΗ Η ΗΛΙΘΙΑ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΦΟΙΒΟ; ΤΤΟΝΝΝΝ ΦΟΟΙΙΒΟΟΟ;;; Εχω μεινει κοκαλο. Δεν κουνιεμαι και οι δυο γελανε.

"Δηλαδι... Τα εχετε;" Ρωταω ολο εκπληξη και αυτοι κουνανε το κεφαλι τους καταφατικα.

Βαστατε τουρκοι ταρματα!

"Τι λετε ρε;" Τους λεω και οη Μαντα με κοιταει ολο θυμο. Να μου, προσπαθω να της σωσω την ζωη!

"Ναι Ιωαννα τα εχουμε πιο ειναι το προβλημα σου δηλαδι; Α και να σε πω, ο Φοιβος προτινε να βγουμε ζευγαρακια εσυ Δημος εγω Φοιβος σε κανα ρεστοραν να το γιορτασουμε βρε παιδι μου!" Μου λεει και εγω συνεχιζω να μενω παγωτο.

"Ξερετε οτι τα εχω με τον Δημο;" Ειναι το πρωτο μου ερωτημα!

"Ε νννταααα χρυσο μου κανει μπαμ!" Λεει η Μαντα σαν να ειναι κατι αυτονοητο.

"Τεσπα, θα παμε στις 9 καπις;" Μου λεει. Τι ειναι παλι το καπις; Καλα εγω θα το πω στον Δημο και θα δουμε. Ω Θεε μου, σιριαλ να γινει η ζωη μου ή τουλαχιστον βιβλιο!

[...]

"Ααανντεεε Δημο!!" Φωναζω απο το δωματιο μου και αυτος μπαινει μεσα.

"Τι ειναι παλι βρε μ... Ωω!! Εσυ θες παιχνιδια τετοια ωρα; Προλαβαινουμε νομιζω" Αναφωνει και ερχεται με ενα πονυρο χαμογελο προς το μερος μου.

"Ναι Καζανοβα, ξανακουμπωσε το παντελονι σου και συγκρατισε τις ορμες σου για μετα. Το φορεμα θελω να μου κουμπωσεις!" Επιτελους δηλαδι, ολο πονυριες! Ουτε ο γατος σπιρουνατος να τανε!

"Α" Λεει απλα και κουμπωνει το φορεμα μου. Βαζω τις γοβες μου καιιι... Ταρατατααααανν μανιφικ!