Καταλάθος αδερφός

Κεφαλαιο 36ο

"Χρονια πολλα υποθετω" Λεει με ενα ζεστο χαμογελο και σταυρωνει τα δαχτυλα της.

Φοραει μια κοντη μπλουζα απαλο ροζ και ενα ψηλομεσο ανοιχτο τζιν. Μαυρα παπουτσια και εχει κοτσιδα. Τα ματια της εβγαζαν φωτιες και σπιθες που με εκαιγαν απο πανω μεχρι κατω. Την κοιτουσα με δεος προσπαθωντας να καταλαβω αν οντως αυτο γινοταν, ή απλα επειδη μου ειχε λειψει τοσο γαμημενα πολυ μπορει να εκανα μαλακιες με το μυαλο μου! Ισως..

"Σκατα" Λεω ψιθιριστα λιγο πριν την πιασω απο την μεση και την σφιξω πανω μου οσο περισσοτερο γινετε. Αυτη ανταποδιδει και χωνει το κεφαλι της στο στερνο μου. Θεε μου, ποσο παιζει να μου ελειψε αυτη η κοπελα. Νομιζω δεν μου εχει λειψει ετσι ουτε η μανα μου ποτε!

Μενουμε ετσι για πανω απο δεκα λεπτα και εποτελους μπορω να μυρισω το αρρωμα της, τοσο πολυ. Συνεχεια το προσωπο μου βυθιζεται στον λαιμο της για να μπορεσω να κρατησω οσο περισσοτερο αρρωμα μπορω.

"Επιτελους" Λεει ψιθιριστα και με κοιταει μεσα στα ματια. Οχι Ιωαννα, μην το κανεις αυτο ψυχη μου.

"Δημο" Μου λεει και εγω πιανω το προσωπο της μεσα στα χερια μου. Ειναι αληθινη μαλακα μου!

"Ναι;" Λεω και γελαω. Μπορει να ειναι καποιο ονειρο, ισως πριν το παρτι να κοιμηθηκα.

"Σε αγαπαω" Λεει και κλεινει τα ματια της. Κατεβαζει το κεφαλι της κατω και ανοιγει την πορτα. Φευγει. Ετσι απλα. Ηρθε μεχρι εδω, μεχρι την γαμημενη Καλιφορνια απο Ελλαδα για να μου το πει;

Αφου καθομαι για λιγο και το σκεφτομαι αμεσως ανοιγω την πορτα και τρεχω στις σκαλες. Πριν κατεβω κανονικα κοιταω για να την βρω μεσα δε ολουε αυτους. Που στον πουτσο ειναι τωρα;

"Ιωαννα;" Φωναζω ενω ψαχνω μεσα σε ολουε αυτους που χορευουν. Οχι τωρα γαμω! Ηταν εδω, ηταν εδω!!

"Ιωανναα;" Φωναζω περισσοτερο και βρισκω τον Ντεν.

"Μαλακα, ειναι εδω!" Του λεω και αυτος με κοιταει περιεργα.

"Ποια;" Λεει τελικα και εγω απλα τον αφηνω και ψαχνω καλυτερα.

Σταματαω μεσα στην μεση του πληθους και κοιταω κατω. Βαζω τα χερια μου στο κεφαλι μου και εχω βουρκωσει. Δεν γινετε να την χασω τωρα, μετα απο ολο αυτον τον καιρο την ειδα! Την ειδα!!!!

"ΙΩΑΝΝΑ!!" Φωναζω κανονικα τωρα και νομιζω ολοι γυρνανε να με κοιταξουνε. Μετα ομως απο καποια δευτερολεπτα ολοι ξαναρχιζουν να χορευουνε.