ZEHR-İ VİRAN

❦1❦ ↑ ENKAZ ↓

Medya: ARAZ SANCHEZ

1. BÖLÜM: "ENKAZ."

Genç kız odaya girdiği an kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Tanımadığı biri ile evleniyor olsa dahi doğduğu günden bu yana saray dışında hiçbir yer görmediği için heyecanlanıyordu içten içe. Hayatını birleştireceği kişi kurtarıcısı olacaktı ona göre. Yine de zor geliyordu işte. Babasının daha önce hiç görmediği birine menfaat uğruna vermesi acıtıyordu.

"Kızımda geldi."

Sesin geldiği tarafa dönen Samira, Araz'la göz göze geldiği an vücudu şiddetli bir şekilde sarsıldığını hisseti. Hayatı boyunca karşısındaki adam kadar etkileyici birini görmemişti. Aslında daha önce erkek görmemişti genç kızın gözleri.

Sarımsı bal rengi gözleri kızı büyülemişti adeta. Uzun boylu oldukça yapılı olan bu adam Samira'nın aklını karıştırmayı başarmıştı.

Fakat Araz karşısında duran kızdan bihaber tiksinti ve aşağılayıcı bir şekilde inceliyordu Samira'yı. İşin içinde kazanacağı milyon dolarların yanı sıra itibar ve şöhret uğruna kabul etmişti babasının en kadim Arap dosunun teklifini. Ne de olmasa Arabistan'ın en büyük en tanınmış silah ticareti yapan Arap Şeyhiydi o.

Adamın gözleri kızın tüm vücudunu delip geçiyordu. Diz kapağının hemen altında biten elbise ardından yüzünü tamamen saklayan peçesiyle evde kalmış bir kız kurusundan öteye geçmiyordu Samira onun için.

Araza için Samira peçe ardın da çirkinliğini saklıyordu. Evde kaldığı içinde babası makul bir teklif üzerine kızını kendisine sunmuş ve evlendirilmek istenmişti. O bir Arap kızıydı çünkü.

Fazla esmer teni ve çelimsiz vücuduyla fazla iştah kesiciydi onun için. Oysa Araz sarışın kız severdi. Etine dolgun duruşu ve fiziğiyle akılları baştan alan sarışınlardan. Bakışlarıyla yakanlardan.

Samira gereğinden fazla uzun süren bakışmanın ardından kendisini fazlasıyla rahatsız eden bakışları görmüş gözlerini Arazdan ayırarak kapıyı kapatıp başını yere eğmiş elleriyle oynamaya başlamıştı. Babası büyük bir Arap şeyhiydi çünkü. Onun yanında karşısına geçip rahat rahat oturamaz gözlerinin içine bakamazdı. Ona böyle öğretilmişti çünkü. Fakat aklına gelen şeyle yüreğinin sıkıştığını hissetti. Üvey kardeşleri babalarını doyasıya görüyor istediği kadar öpebiliyordu kendisinin aksine.

Samira daha beş yaşındayken odasında kendisine verilen dersleri yaptıktan sonra kendisi için koyulan kuralları çiğneyerek odasından çıkmış ve babasının kucağına atlayan kardeşini görmüştü. O an öyle bir heyecan kaplamıştı ki içini hiçbir zaman unutamayacağı bir anıydı bu onun için. Samira sevinçle babasına koştuğu sırada babasının o gür sesiyle olduğu yerde taş kesmişti.

"Amine!"

Amine korkuyla sesin olduğu odaya girmesiyle adamın o sağır edici korkunç sesi bir kez daha yankı bulmuştu odada.

"Ne işi var bunun burada! Neden odasında değil!"

O günden sonra Samira babasıyla on parmağı ile sayabilecek kadar karşı karşıya gelmişti. Hep uzaktan izlemiş kendini bu şekilde avutmuştu.

"Müstakbel kocan ile tanışman için buradasın kızım. Yarın nikahınız var. Düğün sonrasında olacak."

Samira babasının sesiyle daldığı yerden gözlerini kaldırıp babasına baktı.