MESSAGE PRANK | N.H ✔️

Thirty seven

- Hej- usłyszałam jego głos. Włączyłam standardowo tłumacza.

- Cześć Najler - powiedziała przyjazna pani tłumacz. Chłopak się zaśmiał, a ja odpowiedziałam na jego śmiech, uśmiechem.

- Dziś Ci też coś zagram. Jak tam? Lepiej?- Szybko wpisałam tekst w tłumacza- Twoje palce są takie zwinne, że oh...

Przewróciłam oczami na jego podtekst. Musi słyszeć moje uderzenia palcami o klawiaturę.

- Nie mogę się doczekać i jest okej. Spadaj dupku!- Odpowiedziała kobieta z funkcji Google. On znów się zaśmiał.

- Okej w takim razie, mam dla Ciebie moją kolejną nową piosenkę. Znaczy no... mojego jakby zespołu. Rozumiesz, Harry, Louis...- przerwałam mu tłumaczem.

- Dobra morda i graj - chłopak znów się zaśmiał jakby tylko to umiał. Lubię jak się śmieje.

- Przygotuj się i jak zawsze uśmiechnij się! Pamiętaj przed Tobą jeszcze nauczanie mnie matematyki - myślałam, że o tym zapomniał...

Chłopak zaczął coś brzękać na gitarze i wziął głęboki wdech ustami. Tymi pełnymi, różowymi... huh?

- I think I'm gonna lose my mind/Wydaje mi się, że stracę rozum, Something deep inside me, I can't give up/Coś głęboko wewnątrz mnie, nie mogę się poddać, I think I'm gonna lose my mind/wydaje mi się, że stracę rozum, I'll roll and I'll roll 'till I'm out of luck, yeah/Toczę się i toczę, dopóki skończy się moje szczęście, I'll roll and I'll roll 'till I'm out of luck/Tak, toczę się i toczę, dopóki skończy się moje szczęście - zaczął patrząc ciągle w kamerkę telefonu, jakby znał każdą nutę piosenki od urodzenia.

Jak zawsze piosenka jest świetna.

- I'm feeling something deep inside/Czuję coś głęboko wewnątrz mnie, Hotter than a jet stream burning up/Gorętszego niż palące się prądy strumieniowe, I've got a feeling deep inside/Uczucie głęboko wewnątrz mnie, It's taking, it's taking all I've got, yeah,It's taking, it's taking all I've got/Ono zabiera, zabiera wszystko, co mam, Tak, ono zabiera, zabiera wszystko, co mam- przeniósł swój wzrok na gitarę oraz przymkną oczy.

Przeniósł z gitary, znów wzrok na telefon. A ja czułam się jakby patrzył na mnie, choć mnie nie widział. Już otwierał usta...

- Naomi!- Do mojego pokoju wleciała Louise, a ja przestraszona złapałam za telefon, zapominając o tym, że Niall nie może mnie widzieć i się rozłączyłam.

Cholera jasna!

- Co zrobiłam?- zapytała, a ja zaprzeczyłam głową.- Gadałaś z jakimś chłopakiem? uuu...

- Gadałam z Niall'em.

- CO!?- Krzyknęła.

- Mówiłam Ci, ale mnie pewnie nie słuchałaś. Znów! - Przewróciłam oczami.

- Cholera, chodzi o te wiersze?- zaśmiałam się i zaprzeczyłam głową.