Only Me (Vervolg Only You & Only Us)

Old Love

Pov Justin:

Melissa, waar ben je toch? Ik heb je werkelijk overal gezocht, heb een bericht geplaatst op twitter, instagram, facebook en zelfs in een paar kranten. Ik weet het gewoon echt even niet meer. Ik heb zelfs Emma gebeld, maar daar had ik uiteindelijk ook niks aan. Wat als er straks iets ergs is gebeurt. Of misschien doet Melissa zichzelf nog iets aan. Bij die gedachten zakt de grond al onder mijn voeten weg. Maar zolang ze nog niet terecht is, zal ik doorgaan met zoeken. Ze is nou wel ziek, maar ik weet hoe sterk ze is en hoeveel ze van haar familie en vrienden houd. Ze lijkt misschien hard van buiten, maar ze is eigenlijk heel gevoelig.

Ik zit op het randje van mijn bed in de hotelkamer, als er op de deur wordt geklopt. Met lichte tegenzin sta ik op en open ik de deur. Het is de moeder van Melissa en ze heeft de kinderen bij zich. Melanie geeft mij gelijk een knuffel en er verschijnt een klein glimlachje op mijn gezicht. "He prinses" zeg ik en ik knuffel haar terug. Melissa's moeder sluit ondertussen de deur en zet Mylena op de grond. "Is er nog nieuws?" vraagt ze en ik schud mijn hoofd. "Nee, ze is nu al bijna 2 dagen weg, ik weet het gewoon echt niet meer". Melissa's moeder denkt na. "Oké, ik ken nog maar 1 persoon die je misschien kan helpen, maar volgens mij haat jij hem" zucht ze en ik kijk meteen op en kijk haar vragend aan. "Wie?" vraag ik en ze zucht. "Jason Deeps, Melissa haar ex-vriendje. Ze hebben ruim 4 jaar een relatie gehad en ze hadden veel plekjes waar ze samen kwamen en waar niemand iets van wist. Zelfs ik niet, Melissa en Jason wilde graag privacy". Ik zucht "hij is mijn laatste hoop, ik zal wel contact met hem opnemen".

Het koste wat moeite om zijn nummer te krijgen, maar uiteindelijk heb ik Jason bereikt en hij is morgen ochtend al in Nederland. Hopelijk vinden we Melissa dan eindelijk. Ik ben echt dood ongerust, maar ook teleurgesteld in haar omdat ze haar kinderen gewoon in de steek heeft gelaten. Ik weet daarom ook niet precies hoe ik ga reageren als we haar vinden.

De volgende ochtend:

Al heel vroeg ben ik vandaag opgestaan, na een slapeloze nacht. Ongeduldig sta ik op het vliegveld te wachten tot Jason is geland. Na ongeveer 10 minuten, komt hij de gate uitgelopen en hij loopt naar mij toe. "Yo Bieber, is er nog nieuws?" vraagt hij gelijk en ik schud mijn hoofd. "Oké, laten we dan maar gaan, ik weet misschien waar ze is" zegt hij en ik knik.

Even later zitten we in de auto en ik zucht "oké vertel, waar denk je dat ze is?". "Ik denk dat ze in ons oude huisje in het bos is. We waren ooit met zijn tweeën in het bos en kwamen toen een oud vervallen huisje tegen. We hebben het toen opgeknapt en gingen er vaak heen om te chillen" zegt Jason. "Oké, dan gaan we daar nu gelijk heen" zeg ik.

Na 3 kwartier komen we aan bij het bos en ik stop de auto. "Vanaf hier zullen we moeten lopen" zegt Jason en ik knik. Ik volg hem en na 20 minuten te hebben gelopen, komen we aan bij een klein oud huisje. "Hier is het, als Melissa hier niet is, weet ik het ook niet meer Justin" zegt Jason en ik loop naar de deur. "Dan moet ze hier wel zijn" zeg ik en ik probeer de deur open te maken maar hij zit op slot. Dan loop ik naar het raam en kijk naar binnen. Melissa zit inderdaad binnen en schrikt een beetje als ze me ziet. "Ze is hier, heb jij een sleutel?" vraag ik en Jason knikt en opent de deur. Meteen duw ik Jason opzei en storm ik naar binnen. "Melissa, weet je wel niet hoe ongerust ik was!" zeg ik en ik zie haar slikken. "Justin, hoe heb je mij gevonden?" vraagt Melissa en op dat moment ziet ze Jason. "Melissa, kom alsjeblieft mee, je moet behandeld worden" zeg ik en ze schud haar hoofd. "Nee, ik wil geen chemo meer, wanneer dringt het nou tot je door?" zegt ze en ik verlies mijn geduld. "Oké, jij gaat nu verdomme mee, of anders-" zeg ik en dan onderbreekt Jason mij. "Justin, ga jij maar even naar buiten, dan praat ik wel met haar". "Oh, en jij denkt haar te kunnen overtuigen? Ik ben met haar getrouwd ja" zeg ik maar dan kijkt hij mij dringend aan. Ik zucht en loop dan naar buiten.

Pov Melissa:

Justin loopt naar buiten en ik kijk naar de grond. Ik had gehoopt dat hij me zou begrijpen, maar hij denkt alleen maar aan dat hij straks zonder mij verder moet gaan. Hij denkt niet eens aan hoeveel pijn ik heb en ga krijgen door die behandelingen. "Melissa, laten we even gaan zitten" zegt Jason en ik knik en dan gaan we op de oude, kapotte bank zitten. "Ik weet dat het moeilijk voor je is, en dat de behandelingen verschrikkelijk zijn. Dat weet Justin ook. Hij houd echt van je en hij is heel erg bezorgt om jou. En denk ook aan Melanie en Mylena, als jij geen behandelingen ondergaat, zullen ze het over een jaar zonder hun moeder moeten doen, is dat wat je wil?". Ik schud mijn hoofd en er beginnen tranen over mijn wangen te rollen. "Ik wil ze zo graag op zien groeien, er is niks dat ik liever wil. Ze zijn mijn alles". "Precies, ga je dan nu alsjeblief met ons mee?" vraagt hij en ik knik. "Jeetje, ik ben zo verschrikkelijk stom geweest. Justin was niet egoïstisch, maar ik" zucht ik en dan geeft Jason mij een knuffel en het voelt best fijn. Na een tijdje trek ik me terug en glimlach ik naar hem. "Dankjewel Jason, ik ben blij dat je hierheen bent gekomen, en ik wil je vergeven voor alles wat er is gebeurt. We hebben ook hele fijne tijden gehad en daar wil ik graag aan terug denken als ik jou zie". "Dankjewel Melis, ik beloof dat ik nu alleen maar goede dingen zal doen, ik heb geleerd van mijn fouten en ik ben blij dat mijn eerst doel is gehaald, het goedmaken met jou". Ik glimlach en zucht dan "ik voel me nu wel schuldig tegenover Justin, hij is echt boos op mij". "Ga dan nu naar hem toe en zeg sorry tegen hem, hij vergeeft het je vast wel. Jullie zijn niet voor niets getrouwd he?". Ik knik en loop dan naar buiten.

Justin kijkt mij meteen vragend "ga je nu alsjeblieft met ons mee?" vraagt hij en ik knik. "Justin, he-he-het spijt me zo erg, ik was mezelf niet en ik dacht alleen maar aan die verschrikkelijke behandelingen en niet aan jou en de kinderen". Ik begin te huilen maar durf hem geen knuffel te geven. Justin denkt even na en zucht dan "Oké, laten we maar gaan dan" zucht Justin en hij loopt al weg. Jason slaat een arm om mij heen en dan volgen we Justin naar de auto. Justin is nog steeds boos en ik bijt op mijn lip. "Laat hem maar even, hij draait wel weer bij" zegt Jason en ik zucht. "Ik hoop het". Justin kijkt na een tijdje om en zodra hij ziet dat Jason zijn arm om mij heeft heen geslagen, kijkt hij me boos aan, en loopt hij nog sneller voor ons uit. Ik sla snel Jason zijn arm van mij af, hopelijk denkt Justin nu geen verkeerde dingen over mij en Jason. Ik hou van Justin en ik wil nooit meer iets met Jason, die tijd is allang voorbij.............