Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 22: Die

"Faster, Shanaya!" sigaw ni Natasha di kalayuan saakin. Mas binilisan ko ang paglalakad para makahabol sa kanya.

It's been a week since I've decided to stay here at Lynus. At sa loob ng isang linggong iyon ay walang ibang laman ang isip ko kundi ang kalagayan ng mga taga Xiernia. Oo nga't nagdesisyon akong manatili rito but still, hindi maalis saakin ang mangamba. What if when the time comes when I return to my kingdom and I was too late, too late to save everyone?

Kakayanin ko ba iyon? Of course not!

Mas binilisan ko ang paglalakad patungo sa kinaroroonan ni Natasha. Nasa sentro kami ng Lynus ngayon. Ipinagpaalam niya ako kanina sa mga taga bantay ko sa mansyon ng mga Wale na maglilibot muna kami sa sentro. They let me. Afterall, they can't say no to her.

Natasha and I talked alot. Mukhang mas nakakausap pa niya ako kesa sa kakambal niyang bilang ang mga salitang inilalabas ng bibig niya. Magaan rin ang loob ko sa kanya kaya naman agaran kong sumasama kapag inaanyayahan niya ako. Gaya nalang ngayon.

"Look, Shanaya!" she exclaimed at ipinakita saakin ang hawak na damit. Nasa isang boutique kami ngayon. She kept on insisting that she'll buy things for me. Pero panay tanggi naman ang ginagawa ko. I don't need those. Being here is hard enough for me. Hindi ko na dadagdagan pa ang pasakit ko sa sarili. I can't have the things here. I'm not a Tereshlian! I can't owned what they have! Kahit damit lang iyon!

Isang irap ang iginawad ni Natasha saakin. Ibinalik niya ang damit na nakita at binalingan ako.

"Seriously? We came here to shop!" She said the crossed her arms on her chest.

"You shop, Natasha. Not me," mahinahong wika ko dito. "Don't buy things for me, please. I don't need it. Okay na ako sa mga damit ko."

"Whatevera" irap niyang muli. "Halika na nga! Mukhang mas masahol ka pa kay Nathalie. She hates shopping, too!" wika nito sabay hila saakin palabas ng boutique.

Pagkalabas naming dalawa ay agad kaming natigilan noong may humarang sa dinaraanan namin.

Nasa unahan ko parin si Natasha. Kunot-noo kong tiningnan ang apat ka-tao sa harapan namin. They're all wearing a familiar clothes. I think I've already seen them. Di ko lang alam kung saan at kailan.

"Excuse us," ani Natasha sabay hila muli saakin. Ngunit mukhang hindi yata nila narinig ang sinabi ni Natasha at nanatili itong nakatayo sa harapan namin. Kung kanina ay nagtataka ako sa kanila, ngayon ay napalitan iyon ng pagkagulat.

Dumako ang paningin ko sa kanilang mga kamay at nakita ko ang mga pamilyar na marka roon.

Shit!

Agaran kong hinila si Natasha patungo sa likuran ko. I heard her cursed at my sudden move.

"The hell, Shanaya!" she hissed at me. "Ba't ka biglang nanghihila diyan!"

Binalingan ko ito at matamang tiningnan ko. Kita kong natigilan ito sa uri ng tingin ko sa kanya. She looked at me, confused at tiningnan ang mga lalaking nasa harapan namin.

Itinuon ko na rin ang buong atensyon sa apat na lalaki. They're wearing an all black clothes. Nakasuot din ang mga hood ng mahabang damit nila. Muli kong binaling si Natasha at bahagyang pinisil ang braso niyang hawak ko.

"What do you want?" I asked them but no one answered. Umatras ako ng isang hakbang, ganoon din si Natasha. As we stepped backward, they take a step forward toward us.

I secretly scanned our sorroundings. Everyone is busy with their own world. Mukhang walang nakakahalatang na-corner na kami ng mga lalaking tao.

"You know them?" bulong ni Natasha saakin.

Hindi ko magawang sagutin ang tanong niya saakin. The truth is, hindi ko naman sila kilala. I just know the marks on their hands. And of course that freaking clothes! Tanging sa Xiernia lamang meron niyan!

Napaatras muli kami noong umakbang muli palapit saamin ang mga lalaki. Damn it!

Think, Shanaya! Kasama mo ngayon si Natasha! Di siya pwedeng madamay sa gulo mo.

"Run!" I shouted out of nowhere! Shit!

Those bastards wants me. Damn it! The mark on their hands are the marks of Bernie's men. What the hell are they doing here? Paano sila nakapunta dito sa Tereshle? How come they managed to get out of Xiernia! Oh great! Damn it!

Mabilisan kong tinahak ang daan patungo sa gubat.

A week staying here in Lynus was enough for me to familiarize the place. I need to get out from the center of Lynus. I can't risk the safety and the lives of the Lynusian. Alam ko kung gaano kaagresibo ang mga tauhan ni Bernie! Hindi maaring madamay ang mga taga Lynus!

I stopped from running when we've reached the woods. Nasa likuran ko si Natasha kaya naman bumaling ako agad sa kanya.

"What the hell was that, Shanaya? Kilala mo ba yung mga creppy guys na yun? What? They want you? May atraso ka ba sa mga yun?"

Sunod-sunod na tanong nito saakin na kahit isa ay hindi ko binigyan ng pansin. Tinuon ko ang buong atensyon sa kung ano mang atake ang gawin ng mga lalaking iyon. Pinakiramdaman ko ng mabuti ang paligid. Binalingan ko si Natasha na ngayon ay bahagya pang hinihingal dahil sa pagtakbo namin.

Now, we're in trouble. Big trouble. Lalo na at kasama ko pa si Natasha. Great!

I alerted myself when I felt someone's presence.

"They're coming," I said then summoned one of my sword. Kita ko ang gulat sa mga mata ni Natasha. She even pointed her finger on my hand where I'm holding my sword.

"What the heck!" bulalas nito. "Saan nanggaling yan?" she asked with an awe.

"Move!"

Hindi ko na siya nagawang sagutin dahil nakita ko ang isa sa apat na umaatake sa likuran nito.

Bastard!

"Move, Natasha! We'll both die if you just stick you feet on the guard!" I shouted at her then swayed my sword against my enemy. Panay pag-iwas ang ginawa ng kalaban ko. Tila ba'y alam na niya ang mangyayari kapag masugatan o matamaan man lang ng aking sandata.

Bigla naman akong napabaling sa gawing kanan ko noong biglang nagpalabas ng malakas na enerhiya si Natasha. I know she's good on combat battling. I hope she can managed to fight against a Xiernian.

"Pyerus Detus." bulong ko kasabay ng pagsummon ng isa sa twin sword ko. I simultaneously attack my enemy until I managed to cut one of his arm. He screams with horror. I saw how he hardly catch his breathe as the pain envades his body.

Maya-maya pa ay napaluhod ito sa harapan ko.

Right. That's right. Kneel infront of your Queen, you traitor!

"Die." I whispered to myself then slowly, his body fall unto the guard, lifeless.

Bumaling ako sa tatlong lalaki na ngayon ay matamang nakatingin di kalayuan saamin. Natasha run towards my direction and ready her defense. May hawak na ito ngayong sandata na gawa sa water attribute niya.

"You. Killed. Him." she said while at the dead body infront of us. Pero gaya ng kanina ko pa ginagawa sa kanya, I ignored her again. Itinaas ko ang isa sa hawak kong espada.

"Who's next?" I asked coldly.