Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 40: Sacrifice

"Damn it, Shanaya. Bitawan mo iyan!" sigaw ni Ara saakin habang naglalakad palapit sa kinatatayuan ko. She's really a smart girl. Natukoy niya agad ang balak ko. I smiled at her. Bata palang kami ay alam ko na ang pagkakaiba naming dalawa. She's smarter. She's stronger. And here I am, a Xiernian with a royal blood. Yun lamang ang meron ako.

I swayed my free hand and release a dark magic that makes her stop from walking. Kita ko ang pagkunot ng noo niya sa biglaang galaw ko. I'm sorry, Ara.

"Don't come closer, Ara. Magigising na si Sandrus," ani ko dito. It will be difficult for me to do my plan kong kasama ko sila. Mas okay na kung ako nalang. In that way, sarili ko lang ang proproblemahin ko. "Just make sure na walang makakapasok na ibang tao sa hall na to. That's an order."

Kailangan nilang siguraduhing walang ibang makakapasok sa silid na to. Lalo na siya. Lalo na si Timothy.

"Pero Shanaya naman!"

"Please Ara. Just do it. I'll be fine," wika ko sabay release pa ng mas malakas na kapangyarihan na siyang nagsilbing barrier sa pagitan ko at ni Ara. This is my all. Ibibigay ko na ang kung anong meron ako. Dahil gaya ng sabi ko kanina, this is my last chance, my last shot.

Walang nagawa si Ara sa naging desisyon ko. I saw how she took a deep breathe and sighed.

"Just, please Shanaya, be careful. And please, don't die," I heard Ara said and walk towards the door. Ganoon din ang ginawa ni Kate. Sa pagkakaalam ko ay mukhang nagkakasundo ang dalawang to, Kate and Ara. I hope they're friendship last. And that way, mapapanatag ang loob ko if ever may di magandang mangyari saakin.  Tahimik ko silang pinagmasdan. Noong makalapit na sila sa pinto ay inihanda nila ang kani-kanilang mga sandata. They are ready. Sana naman ay walang magpumilit na pumasok sa hall na ito. Sana.

I sighed and diverted my attention to Sandrus. Bahagya akong napaatras noong makitang gumalaw ang kanyang isang daliri.

Nagkakamalay na siya!

Agad kong itinutok ang isang kamay ko sa gawi niya at may lumabas na itim na kapangyarihan na siya bumalot agad sa buong katawan ni Sandrus. Pinalutang ko ito at hinigpitan ang pagpulupot ng kapangyarihan ko sa buong katawan nito.

"I know you're awake, Sandrus."

Malamig na turan ko sa kanya. Kita ko ang maliit na ngiti sa kanyang labi at dahan-dahang iminulat ang mga mata.

"So, you cornered me already, huh?" he said as he looked around. Napapalibutan kami ngayon ng dark and light attribute ko. It's a combination of the two at alam kong mahihirapan ang kahit sino mang magtangkang sirain ito.

"What now, Shanaya? Ganito nalang ba tayo? You can't kill me if you'll just imprison me in here," he said.

"At sino ang nagsabing ikukulong lang kita dito, huh, Sandrus?" I asked as I walked closer to him. "I'll end your life in here, Sandrus. Right here, right now," seryosong wika ko sabay higpit muli ng pagkakapulupot ng itim na kapangyarihan ko.

I can feel a sting feeling on my body. Tila nasasaktan na din ako sa ginagawa ko kay Sandrus. Damn it!

"Come on, Shanaya. Alam kong nasasaktan ka rin. Baka naman nakakalimutan mo, I die, you'll die. That's how it works for the both of us, Queen Shanaya."

"Don't you dare call me Queen, you traitor!"

At hindi na ako nakapagpigil pa.

Agad akong nagsummon ng espada ko. I swayed it towards Sandrus and I made him scream of the wound I've created on his arm. Kita ko ang pagdaloy ng dugo roon.

Pero bago pa ako makahakbang paatras sa kanya ay agad akong napahawak sa braso dahil sa hapding nararamdaman ko.

"I maybe have the wound, pero nasa iyo ang sakit, Shanaya. I maybe feel the pain too pero alam kong mas masakit ang nararanasan mo," wika na Sandrus na siyang lalong ikinainis ko.