Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 39: Chance

"You look pale."

Tinig ni Nathalie ang bumasag sa katahimikang bumabalot saamin ngayon. Simula noong bitawan ni Simon ang espada niya at umalis sa function hall kanina, ni isa saamin ay walang nagtangkang magsalita.

Napatingin ako sa gawi niya kung saan nakaupo roon si Timothy. Nakaupo at nakasandal ito ngayon sa pader habang nakapikit ang mga mata. Yes, he look so pale right now.

"Release him, Timothy. Mapapasama ang kalagayan mo," ani pa ni Nathalie ngunit natiling nakapikit ang mga mata nito. Napabaling ang atensyon ko kay Sandrus na ngayon ay nakahandusay at walang malay. Natasha created something to imprison him at wala pa rin itong malay hanggang ngayon. Ibinalik ko ang paningin ko kila Nathalie at Timothy. Pilit na kinakausap nito si Timothy hindi siya nito pinapansin.

"Come on! Alam mong mapapahamak ka sa ginagawa mo, Timothy! We can handle Sandrus once he woke up!"

"Nathalie, stop it," suway ni Nates sa kapatid.

"Kuya naman! Alam mong ikapapahamak ni Timothy kung patuloy niyang gagawin ito! He'll drain his own freaking brain!" sigaw nito sabay tingin sa gawi ko. I bit my lower lip. Hindi ko alam ang gagawin ko. Alam kong ginagamit parin ni Timothy ang kapangyarihan niya towards Sandrus. We don't know what will happened if Timothy will released him. Baka anong gawin pa niya na ikapapahamak naming lahat.

Inangat ko ang isang kamay at pinagmasdan ito ng mabuti.

They or he switches us, Sandrus and me. If we hurt Sandrus, ako ang maapektuhan. And if I hurt myself then it only mean..

Agad akong napatayo dahil sa naisip.

Patakbong lumapit ako kay Timothy at lumuhod sa tabi niya noong makalapit ako sa kanya.

"Hey," agaw pansin ko sa kanya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata niya at noong magtama ang paningin namin ay ngumiti ako sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya at bahagya itong pinisil.

"Itigil mo na ang ginagawa mo, Timothy," utos ko rito. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya sa sinabi ko. Hindi ito nagsalita. Nakatingin lamang ito saakin. "Please," pahabol ko pang sambit dito.

"No," sa wakas ay nagsalita ito. "I won't," pagmamatigas nito sabay pikit muli.

"Timothy, listen to me," I held his face. Bahagya akong natigilan noong maramdaman ang panlalamig ng kanyang mukha. Timothy. "Ako na ang bahala sa kanya. For now, kailangan mong pakawalan siya. It won't do good for you. Please."

"What are you planning to do?" he asked as he held my hand, the one touching his face. Ngumiti lang ako sa kanya at umiling. "Ako nang bahala sa kanya, Timothy. Now, release him," utos ko rito.

Hindi ko alam kong papayag ito sa nais ko, but I'll try. Hindi ako papayag na mapahamak siya. Maya-maya pa nakita ko kung paano ito bumuntong hininga at ipinikit ang mga mata. Seconds past, nawala na ang panlalamig ng mukha niya. Thank God nakinig din sa wakas saakin ang isang to.

Napatingin ako kay Nathalie. Tumango ako rito at agad din naman siyang lumapit saamin. I think alam na niya ang nais kong mangyari. Timothy need a rest. Kailangan niya ang kapangyarihan ni Nathalie. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod ngunit di binitawan ni Timothy ang kamay ko.

"Stay," nanghihinang wika niya habang nakapikit parin ang mga mata. He looks so exhausted. He badly needs a rest.

"May aasikasuhin lang ako, Timothy. I'll be back," I said at kinalas ang pagkakahawak rito. Naglakad ako patungo sa di kalayuang kinatatayuan ni Nates. He's leaning on the wall while his arms are crossed against his chest. Taas kilay niya akong tiningnan kaya naman ay bahagya ko itong nginitian.

"Nates," banggit ko sa pangalan nito. "Bring Timothy somewhere else," wika ko rito. Kita ko ang pagkunot ng noo niya sa tinuran ko. "Kahit saan basta kailangang mailabas siya rito sa hall."

"What are you planning, Shanaya?" Nates asked. Napatingin ako kay Sandrus, hanggang ngayon ay wala parin itong malay. I took a deep breathe at napatingin muli kay Nates.

"Tatapusin ko ang nasimulan naming laban ni Sandrus. Tatapusin at sisiguraduhin kong mananalo ako," seryosong wika ko rito. "So please, I want Timothy out of this hall."

"We'll stay," ani nito sabay ayos nang pagkakatayo. "At mukhang alam ko na ang nasa isip mo," tinitigan niya ako ng mariin. "Don't do it."

"Please. This is only my last chance, Nates. This is my kingdom we are talking about. If it means I need to risk my own life to save Xiernia, then I'll be willing to sacrifice my life," halos bulong na sambit ko rito.

"You're not thinking straight anymore, Shanaya."

"Please, Nates. Pagbigyan mo na ako. Kahit ngayon lang. Pagkatapos nito, ayos na ang lahat. Makakabalik na kayo sa mundo niyo, sa Lynus."

Kita ko ang pag-iling niya. Tila ba'y hindi makapaniwala sa mga katagang lumalabas sa aking bibig.

This is my last shot to save my kingdom. At wala sa isip kong palagpasin ito!

Hindi muna nagsalita si Nates. Nakatingin lamang ito sa akin.

"Fine. Pero pag magwala si Timothy dahil sa gagawin mo, hindi ko ito mapipigilan. He's a freaking monster, Shanaya. No one can stop him," wika nito at nagsimula nang maglakad patungo sa kinauupuan ni Timothy. Tahimik akong nakamasid sa naging galaw niya. He whispered something to Timothy. Kita ko ang pag iling nito at mukhang nakisali na rin si Nathalie sa pagkausap sa kanya.

After a few minutes, bumaling sa gawi ko si Nates at tumango. I saw how Timothy opened his eyes. Iginala niya ang paningin niya hanggang magtama ang paningin namin. I smiled at him and mouthed 'rest'. Kita ko ang pag-aalinlangan niya ngunit tumango rin ito maya-maya. I felt relieved dahil sa naging desisyon nito. Nates help him get up at noong tuluyan na itong nakatayo ay inalalayan ito ni Nates at Nathalie. Lumapit naman si Natasha sa mga kapatid at sumama sa paglabas ng hall. Tahimik kong pinagmasdan ang palalayong bulto nila.

Timothy.

Agad kong pinahid ang luhang kumawala sa mga mata ko noong tumigil si Timothy sa paglalakad. Did he heard me? Narinig niya ba ang pagtawag ko sa pangalan niya?

Hinihintay kong lumingon ito sa akin ngunit bigo ako noong nagpatuloy ito na ito sa paglalakad.

I took a deep breathe. Okay na siguro na hindi na ako nilingong muli ni Timothy. I'm afraid na baka magbago ang isip ko kung binalingan niya muli ako. At noong tuluyan nang nakalabas sila, binalingan ko ang wala paring malay na si Sandrus.

"What are you planning to do, Shanaya?" I heard Ara asked. Pang ilang ulit ko nang narinig ang tanong na yan ngayon? Ganoon na ba ako ka desperadang bawiin ang kaharian ko kaya pati ang mga kaibigan ko ay nais malaman kong ano ang susunod na gagawin ko?

Hindi ko ito sinagot sa tanong niya at itinuon lamang ang buong atenyon kay Sandrus.

It's now or never.

This is only my last chance at hindi ko ito sasayangin.

I summoned one of my sword. And from a sword,  I transformed it to a small knife. Mahigpit ko itong hinawakan at humugot ng malalim na hininga.

"Oh shit!" rinig kong bulalas ni Ara at Kate. "Shanaya, don't you dare!" sigaw ni Ara.

"Queen Shanaya!"

This time, binalingan ko sila. I smiled as my tears escape from my eyes.