The Princesses Of Almaira

[EDITING]Chapter 41:The Training and Falling💕

Hellaraye's Point of View
Matapos ang araw na yun kahapon ay nagpahinga na muna ako para sa simula ng aming training kaya nandito ako sa puno sa harap ng aking  kwarto nasa labas,nandun lang ako at naglalaro ng aking mga elements.

"I really hate you"sambit ko habang nakatingin kay Airex na nasa lake nakaupo sa gilid ng puno.Kala mo kung sinong cool eh mukha namang papatay ng tao palagi,huh!

Napabaling naman ako ng biglang may nagsalita sa aking tabi.Walang hiya bigla na lang siya talaga lumalabas mula sa kung saan-saan...

"I know you like me,just admit it" sambit niya confidently.Ang kapal,yes!ang kapal ng mukha nito ikiskis ko nga yan sa pader para mabawasan ang kakapalan ng mukha nito.

"Excuse me?!?"tanong ko dito,hindi naman sa hindi ko narinig, dahil........ gusto ko lang magtanong.

Tumawa naman siya ng mahina.Akala ko ba------bakit siya tumawa,may nasabi ba akong nakakatawa?

"Wala naman,natawa lang ako, ewan"sambit niya saka tumingin sa malayo.

"Pa'nong---"sambit ko saka naman siya agad na sumagot.

"Madali ka lang kasing basahin"sambit niya saka tumayo.

Aalis na sana siya ng harangin ko siya sa kaniyang harapan na nakatutok sa kaniya ang talim ng katanna ko,tama akin siyang hinahamon sa isang laban.

"Are you challenging me?"sambit ni Airex,tumango naman ako at nakita ko naman ang nakakalokong ngiti sumilay sa kaniyang mukha.

"I am"tugon ko sa kaniya.

Nagsimula ang aming laban,and walang rules.Patuloy lang ang palitan ng aming mga atake.Panay lamang siya ng iwas habang patuloy naman ako sa pag-atake..Minamaliit niya ba ako?Nakangiti lamang siya na panay ang pag-iwas..matapos nun ay nainis na ako kaya ibinaba ko na ang aking katanna saka siya linabanan ng mano-mano.Panay ang suntukan namin, gaya ng laban namin kanina ay hindi ko pa rin siya magawang patamaan. Ano naman kaya ang meron siya at hindi ko siya matalo-talo.

"Your too slow" sambit niya sa akin saka ngumiti ng nakakaloko.Kaniya sana ako susuntukin ngunit nasangga ko yun gamit ang likod ng aking katanna,nung ako ay ay napunta sa malapit nun ay gumulong ako at kinuha ang aking katanna saka isinangga ang likod nito sa kaniyang suntok.

"So were you"sambit ko sa kaniya saka siya ulit sinugod.

 Nagsimula na naman kami sa aming laban.Wala sa aming dalawa ang nais magpatalo.Pareho na rin kaming pagod at hingal na hingal sa huli ay walang nanalo o natalo dahil naging tabla ang kina-labasan.

"Tsss,what a waste of time"sambit ko saka siya iniwan.Dapat ako ang nanalo,dapat natalo siya.Kailangan ko pang magtraining ng magtraining .

"Wait"sambit niya saka ako hinila at yinakap.0___0,what the....

"Sorry about yesterday"sabi niya sa akin matapos nun ay umalis na siya na nakapamulsa.

Problema ng isang yun.Ano ba yan.Naiinis na tuloy ako dahil naalala ko pa ang tungkol sa kahapon.Pero bakit ang bilis naman ata ng tibok ng puso ko paglumalapit siya,eww disgusting am I falling for him?

Umalis na lang ako ignoring this thought at nagtungo sa aming garden where me and my Mom used to play and have fun.Actually recalling my past makes everything hard for me to forget,hindi ko talaga sila makalimutan....mahal ko ang mga naging magulang ko na nagpalaki sa akin.Sa kanila ko naramdaman ang tunay na pagmamahal.Dahil sa mga iniisip kong ito,muli ay tumulo ang luha ko kaya pinunas ko naman agad ito.See?iyakin ako.Kaya nga palagi akong lumalayo at mas gusto ko ang mapag-isa dahil mahina naman talaga ako.