Ερωτας χωρις ορια

Ερωτας χωρις ορια 12

~Βικτώριας POV~

Είναι μόνος του.Εχει ακουμπήσει το σώμα του πανω σε έναν τοίχο και κοιτάζει το άπειρο.Είναι τοσο υπέροχος.Πόσο θα ήθελα να τρέξω και να τον αγκαλιάσω.Δυστυχώς ομως δεν γίνεται.Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τον πλησιάζω!

-Μπορώ να σου μιλήσω ..>>τον ρωτάω διστακτικά.

Στρέφει το βλέμμα του πανω μου.Ειναι φανερά εκνευρισμένος και δεν μου απαντάει.

-Κοίτα.Εχεις κάθε λόγο να μην θέλεις να μου μιλήσεις αλλα σε ικετεύω..ασε με να σου μιλήσω!>>τον εκλιπαρώ

-Τι θες να μου πεις >>μου απαντάει ξερά

-Δεν ξερω..Αλέξανδρε δεν ξέρω.Το πρωί δεν μου μίλησες.Σε εχω χάσει;>>τον ρωτάω αλλα την απάντηση την ξέρω ήδη

-Το έκανες με αυτον τον παπάρα;>>με ρωτάει καθώς με κοιτάζει στα μάτια.Τα έχασα για λίγη ωρα.Τον πλήγωσα και ηταν προφανές.Το βλέμμα του τον πρόδιδε.

-Μακάρι να μπορούσα να σου απάντησω αρνητικά αλλά δεν μπορώ.Δεν ξέρω ...δεν θυμάμαι τι έγινε χτες..>>ειπα και τα ματια μου βούρκωσαν.

-Τότε δεν εχουμε κατι να πούμε.>>είπε και γύρισε την πλάτη

Την αντίδραση του την περίμενα ετσι ακριβώς.Ήξερα πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αλλά τουλάχιστον προσπάθησα.Ο Ιάσονας κατευθύνεται προς το μέρος μου και με πιάνει απο το χέρι.

-Αντε πάμε.Το πούλμαν ειναι ήδη απ'έξω.

-Φανταστικά ..απαντάω ειρωνικά και μπαίνουμε μέσα.

Καθήσαμε μπροστά μπροστά και τότε ο Ιασονας μου είπε κατι που δεν περίμενα.

-Ξερεις Βικ,έμαθα κατι πριν λίγο αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι!

-Πές μου!>>τον ρωτάω γεμάτη αγωνία

-Έμαθα οτι χτες στο κλαμπ έγινε διακίνηση ναρκωτικών ουσιών .Ακουσες το πρωί που ειπε η Κα.Παππά οτι μια κοπέλα δεν αισθάνεται καλα;

-Τι..;Μα εγώ αποκλείεται να πήρα ναρκωτικά όσο μεθυσμένη και να ημουν!Σύνελθε!

-Βικ,ηρέμισε.>>μου ειπε και τον άκουσα.

Δεν είπα τίποτα τέτοιο!Αν δεν πήρες εσυ σίγουρα κάποιος άλλος σου τα έδωσε!

-Μα ποιο..ο Οχι!Πως δεν το κατάλαβα κατευθείαν!Η Ελπίδα!Γι αυτό ηταν τοσο απόμακρη σημερα!

-Η Ελπίδα!Σωστά!ειπε ψιθυρίζοντας!

-Πώ..πώς τα έμαθες όλα αυτα τον ρώτησα