Angst Academy: His Queen

Chapter 31

Her POV

Nanlalaki ang mata ko at halos hindi makahinga habang nakatingin sa pinto na patuloy na lumalagabog. I'm sure someone is punching or kicking it!

"Don't open it, I'm sure the Academy work hard for it kaya malamang hindi 'yan basta-basta masisira," saad ni Sunshine.

Napatingin ako sa kaniya. The three of them are also staring at the door. Namumutla si Elene at tila hinihintay lang ang susunod na mangyayari. And I'm shocked at her reaction. Parang takot na takot siya. Which I didn't expect. She's always sure, strong and confident, ibang-iba ngayon. Humakbang ako palapit sa kaniya at pilit na inalis sa isip ang kalabog.

"Elene, are you okay? You're pale," I murmured. I caressed her cheeks. Nilingon niya ako at pilit na ngumiti. Hinuli niya ang kamay ko at pinisil.

"I'm okay, at least I'm trying to be okay. Kinakabahan lang ako. Because they came from underground. I don't know their capabilities." Suminghap siya at bumaling muli sa pinto.

Mabilis ang tibok ng puso ko at nanlalamig. Pakiramdam ko ay masusuka na ako sa kaba. Ang mga pawis ay malamig na butil na tumatagaktak sa noo ko kahit may aircon.

"No, hindi 'yan kaya." Umiling si Sunshine. She sounded like she's convincing herself. Dumikit sa kaniya si Clarence at kinuha ang kamay. He squeezed her hand.

"Shh. Don't worry too much," he murmured and it is almost husky for my ears. Nanlalaki ang mata ko lalo dahil sa kaniya. Clarence is weird!

"Really? Pero pinto na 'yang binabarena nila, Sunshine. They are able to enter the academy, nakalagpas sila sa malaking gate na well secured. 'Yan pa kayang pinto?" Naririnig ko na ang panic sa boses ni Elene. Napamaang ako nang makita na natanggal na ang knob.

Hindi 'yon mabubuksan unless I press my thumb on scanner from the outside at kung dito naman, kung pipihitin ko rin ang knob. But the knob is already destroyed.

Nahigit ko ang hininga nang sumilip ang isa mula sa lagayan ng knob kanina. Mahigpit akong napakapit kay Elene nang ngumisi sa 'kin ang lalake. Nanginginig ang katawan ko. I can almost hear the loud beating of my heart. Panic is already running on every part of my body, through my veins.

Hindi ako mapalagay lalo na nang malapit ng masira ang pinto. Tumakbo ako papunta sa kwarto at nilibot ang tingin sa bawat sulok. When I saw what I'm looking for ay agad akong tumakbo palabas ng kwarto at tumakbo patungo sa pwesto nila.

They gave the last blow and the next thing I heard is a loud thud. Bumagsak ang pinto at niluwa ang tatlong tao. Isang babae at dalawang lalake. They are all wearing a black outfit and they let out a devilish grin.

Bigla akong hinila ni Elene papunta sa likod niya at humakbang si Sunshine at Clarence patungo sa harap ko. And now I'm at their back and it seems like they are protecting me.

"Stay there, Eirian. Hindi ka pa magaling at alam kong hindi mo kaya na makipaglaban." Saad ni Elene. The three attacked them bago pa man ako makapagsalita.

Napaatras ako nang makita kung gaano kagaling at kabilis kumilos ang tatlo. My friends can dodge their attacks ngunit hindi sila makapalag. They can only defend!

The guy let out a punch at hindi 'yon napaghandaan ni Elene. Napaatras siya at sinapo ang sikmura. May bahid na agad ng dugo ang nai-ubo niya. Lalo akong natakot at kinabahan. They are so strong!

Sinuntok ng isa pang lalake si Clarence sa panga. Napaatras si Clarence but he composed himself immediately at gumanti. Kasabay ng suntok niya ay ang pagsipa ng kalaban sa gitna niya. His face crumpled and I think that's painful.

While Sunshine, napatumba na rin siya. Tumingin sa 'kin ang tatlo at ngumisi. Hinigpitan ko ang hawak no'n sa likod ko at nilakasan ang loob. Clarence and Elene tried to fight them again ngunit napatumba ulit sila.