Shy girl don't care!

Μαθήματα προσωπικότητας

Περπατάμε με τα κορίτσια και τον Άρη προς το σχολείο. Τις έχω πει τι έγινε με τον Φίλιππο στο σπίτι του. Και μόνο που δεν μου έκαναν πάρτι για όλο αυτό. Η Δανάη μου ψιθύρισε κάποια στιγμή.
-Τώρα αυτό που έχω να σου πω είναι προφυλακτικό, κοπέλια, λέει κλείνοντας μου το μάτι.
Πνίγομαι με το σάλιο μου για λίγο και την αγριοκοιτάω. Παρόλ' αυτά το προσπερνάω βλέποντας μπροστά μου τον Άρη και τη Φοίβη να κρατιούνται από το χέρι και να τη Φοίβη να γελάει με κάτι που της είπε.
Τηλεφωνηθήκαμε αργά χθες το βράδυ και έμαθα πως πήγε όταν ήρθε στο σπίτι μου για το πείραμα χημείας του Άρη.
-Νομίζω καλύτερα που δεν ήσουν. Εννοώ, φυσικά και ήθελα να σε δω και ξέρεις είσαι φίλη μου αλλά, ήμασταν πιο...
-Ξέρω. Μην ανησυχείς, την καθησύχασα προσπαθώντας να φανταστώ την έκφραση ανακούφισης που θα πήρε.
-Ταιριάζουν απίστευτα, σχολιάζει η Δανάη.
Κατανεύω χαμογελώντας.

Μπαίνουμε στο σχολείο και ο Άρης με τη Φοίβη πάνε προς το κυλικείο. Η Δανάη μου πιάνει το χέρι κάνοντας με να γυρίσω προς το μέρος της.
-Μιλούσα σοβαρά πριν για το προφυλακτικό. Και οι δύο παραείστε γεμάτοι πάθος και τουλάχιστον εσύ δεν το έχεις κάνει ποτέ ξανά, μου λέει και μου βάζει κάτι στη τσέπη του μπουφάν μου.
Απλώνω το χέρι μου το τραβάω ελαφρώς παρατηρώντας τη συσκευασία και ύστερα το ξαναβάζω μέσα.
Ανασηκώνω τα φρύδια μου και τα μάγουλα μου υπερκοκκινίζουν. Η Δανάη, όμως δεν κάνει πίσω όποτε υποχωρώ.
Είμαι σίγουρη πως δεν πρόκειται να κάνω τίποτα περισσότερο με τον Φίλιππο. Μέχρι χθες απέφευγα και να τον δω μπροστά μου. Το να κάνω σεξ μαζί του είναι πολύ υψηλό επίπεδο για εμένα. Έτσι νομίζω δηλαδή...
-Κατά φωνή, λέει η Δανάη και βλέπουμε τον Φίλιππο να μας πλησιάζει.
-Γεια σας, κορίτσια, μας χαιρετάει κοιτώντας επίμονα εμένα.
-Γεια σου και εσένα, απαντάει η Δανάη, να σας αφήνω, συμπληρώνει καο αφού μου δώσει ένα φιλί στο μάγουλο, φεύγει.
Ο Φίλιππος με τραβάει από το χέρι πίσω από κάτι ψηλούς θάμνους και με κολλάει στο σώμα του δίνοντας μου ένα βαθύ φιλί. Δεν πιστεύω πως θα το χόρτασω πότε αυτό.
-Μου έλειψες, ψιθυρίζει χαμογελώντας.
-Μα χθες μαζί ήμασταν, κάνοντας κύκλους στη πλάτη του με το δάχτυλο μου.
-Πέρασαν τόσες πολλές ώρες; Αποκρίνεται.
Την κοιτάω σηκώνοντας το φρύδι μου και μου κλείνει το μάτι.
Εκείνη τη στιγμή χτυπάει το κουδούνι και μία παρέα αγοριών τον φωνάζει.
-Το απόγευμα θα περάσω από το σπίτι σου, μου λέει καθώς τρέχει προς τα παιδιά.
-Τι; Λέω στον εαυτό μου.
Προφανώς σου είπε πως θα έρθει από το σπίτι σου για να κάνετε ένας Θεός ξέρει τι κατέβασε το μυαλό του. Ξαναλέω στον εαυτό μου. Η καρδιά μου αυξάνει παλμούς για λίγο, μα χαλαρώνω εντοπίζοντας τη Φοίβη και τη Δανάη.

Στο σπίτι...

Στέκομαι μπροστά στον καθρέπτη επί μισή ώρα ανίκανη να κουνηθώ. Το μεσημέρι διάβασα λίγο ένα βιβλίο το οποίο έπρεπε να γράψω κριτική στο blog πριν από πέντε μέρες, σύμφωνα με το πρόγραμμα μου, μα με όλα αυτά έμεινα πίσω. Ωστόσο κάθε φορά που έφτανα στο σημείο που η πρωταγωνίστρια συναντά το αγόρι που θέλει φανταζόμουν τον Φίλιππο στη θέση του και έκλεινα το βιβλίο για να πάρω βαθιές ανάσες.
-Που είναι το-, ο Άρης μπαίνει στο δωμάτιο μου και με βλέπει να είμαι σε αυτή τη θέση σαν ναρκισσιστής ψυχοπαθής.
Καμπουριάζω ελαφρά και τον κοιτάω μέσα από τον καθρέπτη με βλέμμα καμήλας.
-Τι έγινε πάλι; Δεν είναι μαζί η Τζουντ και ο Τζον από το "Αγάπα με αληθινά";
-Τον λένε Τζακ και έχουν παντρευτεί. Εγώ, όμως λέω να πάω στο μοναστήρι έγκλειστη για να με παρατήσουν η εφηβικές τρέλες που κατακλύζουν το αβοήθητο μυαλουδάκι μου, γκρινιάζω.
Ο Άρης ξαπλώνει στο κρεβάτι μου και συνεχίζει να με παρατηρεί στριφογυρίζοντας κάτι στο χέρι του. Με βλέπει που το κοιτάω και χαμογελάει.
-Θέλεις; Σοκολάτα με γέμιση καραμέλας, λέει.
Γλείφω χωρίς να το καταλάβω τα χείλη μου, όμως αμέσως σταυρώνω τα χέρια στο στήθος.
-Εκτός από όλα τα άλλα προβλήματα μου θες να με κάνεις και χοντρή! Ω, απλά κάνε μου τη ζωή εύκολη και πες τον Φίλιππο να μην έρθει γιατί με καλέσανε στο πόλεμο της Συρίας, φωνάζω κλαψουρίζοντας.
Ο Άρης σηκώνεται από το κρεβάτι και με πιάνει από τους ώμους. Με τραβάει απότομα και με βάζει να κάτσω στο κρεβάτι.
-Σταμάτα να λυπάσαι τον εαυτό σου και επανέλαβε μετά από εμένα. Είμαι η Μελίσα και είμαι καυτή γκόμενα με χαρακτήρα και δυναμική προσωπικότητα, λέει παίρνοντας ύφος καθηγητή.
-Είμαι εγώ όλα αυτά;
- Όχι αλλά εξελίσσεσαι, απαντάει και μου κλείνει το μάτι.
Πάω να κλαψουρίσω ξανά και μου βάζει το χέρι του στο στόμα μου.
-Τι ακριβώς φοβάσαι; Με ρωτάει.
Απομακρύνω το χέρι του από το στόμα μου.
-Όλα! Δεν μπορεί να νιώθω τόσο έντονα για κάποιον και να κάνω σκέψεις....Απλά φοβάμαι την κατάσταση μαζί του, λέω τελικά.
Ο Άρης στριφογυρίζει απηυδισμένος τα μάτια.
-Μα δεν χρειάζεται. Ζήσε το. Ξεχνά τι θα γίνει αύριο αν ακόμα είναι και η καταστροφή του κόσμου. Αυτό. Τέρμα. Αρκετά έκανα τον ερωτοψυχόλογο για τη μικρή μου αδερφή.
Κοκκινίζω και κοιτάω αόριστα έξω από το παράθυρο. Αναλύω πολύ την κατάσταση και όντως δεν το απολαμβάνω. Ο Φίλιππος με θέλει και το δείχνει συνεχώς. Τον θέλω και εγώ πολύ και ίσως ο εαυτός μου με φοβίζει περισσότερο. Πρέπει να ρισκάρω όμως και λίγο, έτσι; Αν και πότε δεν το έχω κάνει για όλα υπάρχει πρώτη φορά.
Παίρνω μία βαθιά ανάσα.
-Είμαι η Μελίσα και είμαι καυτή γκόμενα με χαρακτηρα και δυναμική προσωπικότητα, λέω και κλείνω το μάτι.
Ο Άρης σκάει στα γέλια και μου μπερδεύει τα μαλλιά.