I literally fell

Chapter 26

Chapter 26

*face down

Blythe's POV

Kamusta na ako?

Hindi ko na talaga maintindihan ang mga pangyayari. Pagkatapos niyang sabihin na mahal na mahal niya ako, ipapakilala niya yung girlfriend niya? Sh*t lang. Ang labo.

Pinaasa niya lang ako, ang saya ko na sana kasi sa kauna-unahang pagkakataon mararanasan kong mahalin pabalik ng taong gusto ko pero ano nanaman to? Nakakainis na! Nagsasawa na ako sa puro ka-dramahan sa buhay. Hindi ba talaga pwedeng matapos na ang kwento ko at magkaroon na ng happy ending?

May pasok na nga pala ulit. Malapit na ngang matapos ang unang buwan ng taon, third week na ng January.  Bumalik kami sa dati ni drake, hindi yung dati na magkaibigan kundi yung drake at blythe na hindi nagpapansinan at parang hindi magkakilala. Masakit, lalo na sa tuwing nakikita ko sila ni Amber, sa tuwing nakikita ko kung paano niya alaagaan at mahalin yung babaeng yun, para akong sinasaksak ng sampung tao sa puso. Karma ko na ba 'to? Pinaparanas pa sakin ng tadhana kung ano yung naramdaman ni drake dahil sa katangahan ko? Grabe naman, triple kasi yung sakit.

Oo, hindi sila sweet katulad ng ibang couple na laging nakatali yung kamay sa isa't isa at laging naglalandian pero naiinggit ako kasi ako dapat yun, ako dapat yung pinagbubuhat niya ng bag, ako dapat yung hatid sundo niya, ako dapat yung lagi niyang pinapasaya at higit sa lahat ako dapat yung lagi niyang kasama.

"Haaaaay, nakakapagod na umiyak. Bwisit na luha 'to, wala atang kaubusan." pinunasan ko yung mga luha sa mukha ko. Nandito na naman ako sa garden, mag-isa. Tinakasan ko lang si JC, sunod kasi ng sunod yun sa'kin. Alam niya ang problema ko at alam niya ang pinagdadaanan ko kaya gusto niya lagi niya akong kasama, ayaw niya daw kasi na nalulungkot ako.

Sorry Jayze, hindi ko naman maiiwasan yun lalo na at lagi ko lang silang nakikita. Nahihiya na akong mag-share sa kanya Halos araw-araw na lang siya ang nakakarinig ng mga hinanakit ko sa buhay, yung mga kaibigan ko kasi nagkalovelife lang nakalimutan na ako.

Gusto ko talagang magburst-out. I Kung pwede lang talagang magwala kaso hindi, maraming manghuhusga, anong karapatan nila? Hindi nila alam kung gaano kasakit 'tong pinagdadaanan ko.

"Yess, I knew it, you're here." lumapit siya at tinabihan ako. "Bakit ba gusto mo laging mag-isa dito? I'm always here for you. Please, don't face the problem alone."

"JC, OA na ba talaga ako? OA na ba yung pag-iyak ko halos araw-araw na makita ko sila?"

"Wala silang karapatang sabihanka ng OA dahil hindi naman nila alam kung gaano kasakit yan, hindi pa kasi nila nararanasan."

"Sorry ha? lagi na lang ikaw ang nakakarinig ng ka-dramahan ko. Hindi kita masisisi kung magsawa ka na."

"Hindi yun mangyayari, sabi ko kasi sa'yo eh, ako na lang ulit." tumawa siya ng mahina.

Oo nga pala, nagtapat sa'kin si JC na nararamdaman niya, he told me that he is inlove with me pero syempre sinabi ko na hindi ko masusuklian yung nararamdaman niya kasi may iba na akong mahal, naiyak pa nga siya nun, first time niya daw ma-busted.

"Jayze...."

"I'm just teasing."

"Bakit kasi ngayon pa? Obsessed kaya ako sa'yo dati." natawa kami pareho. Mahinang tawa, tawa na puno ng kalungkutan.

"Life is so ironic. We fetch for those who runs from us but runs from the one who catches us." nakayuko siya. Umiiyak na naman 'to. I know him.

"Nakakapagod nang tumakbo ng tumakbo. Kung natuturuan lang ang puso, sasabihin ko sa kanya na ikaw na lang. *laughs* para hindi na tayo masaktan ng ganito."

"Yun na nga e, hindi naman natuturuan ang puso ng tao. Hay, pag-ibig nga naman."

"Gumagaling ka tuloy mag-tagalog. Hahaha." pinilit kong tumawa sa corny kong joke. I'm trying to lighten up the mood.

"Sorry Blythe, I'm sorry for being stupid and hurting a girl like you. I wasn't aware na habang nagpapakatanga pala ako kay Kris, a wonderful girl like you is already inlove with a worthless guy like me." He is really crying right now. He is crying in front of me again, but this time it's because of me. Nung una kasi siyang umiyak sa harap ko dahil kay Kris, sa ex niya.

"Is it really to late for everything?" I looked into his eyes and asked him that.

"Not yet, I don't wanna see you. crying anymore. I want you to be happy."

"How can I even smile if they took away my happiness?"

"I'll do whatever it takes to bring that angelic smile of yours back."

"Thank you." he hugged me at naramdaman kong nabasa ang likod ng blouse ko, his tears.

"Sorry JC. Sorry. Kasalanan ko ang lahat ng 'to."

"Don't put the blame on yourself." humiwalay siya sa yakap. "Basta, I promise to do everything to make you happy...again." hinawakan niya yung mukha ko. "I love you so much and I'm willing to sacrifice my own happiness for yours."