BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 6 (verbeterd)

 (ps deze is extra lang! Ik vond het gewoon zo leuk om te schrijven) X. Hannah

"Ik ben thuis!" schreeuw ik. Mijn stem galmt door de lege gangen. Ik zucht. Mijn vader is dood en mijn moeder moet geld verdienen dus werkt ze bijna altijd. Ze vertrekt al vroeg en komt laat thuis. Ik heb op dit moment niet bepaald veel zin in huiswerk dus ik ben niet van plan dat te gaan doen. Ik wil eerder een zielige film kijken met popcorn en een joggingbroek en trui aan. En dan veel huilen. Ja dat ga ik doen. Allereerst ga ik popcorn kopen en misschien een reep chocola. Ik loop naar de pot waar mijn moeder geld voor me in doet voor avondeten en voor eten overdag. Op dit moment zit er maar vijf euro in. Dat wordt een kantenklare salade en een fles frisdank dan. De popcorn betaal ik zelf wel. Ik pak het geld en ga naar buiten. Op mijn fiets vertrek ik naar de supermarkt.

Ik ben weer thuis en heb me omgekleed naar super comfi. Ik pak de popcorn en maak de zak open. We hebben een paar films en eentje is heel zielig. Ik begin het te kijken. Al gauw zit ik met zakdoekjes op de bank te huilen en popcorn te eten. Mijn haar zit door de war en ik heb 100% zeker rode ogen van het huilen. Maar dan gaat de bel. Het zal wel een pakketje zijn ofzo en ik doe de deur open. Het is inderdaad een pakketje en ik neem het vlug aan. De man die het gaf kijkt me raar aan. Ik doe de deur dicht en ga weer op de bank zitten. De film kan weer beginnen!

Na vijftien minuten gaat de bel weer. Ik zet de film op pauze en veeg mijn tranen weg. "Verdomme laat me een keer met rust stomme bel," mompel ik terwijl ik naar de deur slenter. Ik open de deur en zie daar Jackson staan. Ik schrik en verschuil me een beetje achter de deur. Ik hoop dat hij niet op mijn rode ogen en warrige haar let. Jackson grinnikt zacht. "Mag ik binnenkomen?" zegt hij met een grijns op zijn gezicht. "Hoezo?" zeg ik, hij kijkt me zo eng grijnzend aan. "Ik wilde je wat vertellen, schat. Oh en zijn je ouders thuis?" Ik open de deur voor hem en loop richting de woonkamer. "Kom binnen, mijn moeder is niet thuis. Oh en owee als je hier komt om me te verkrachten ofso. Ten eerste ben ik veel te jong om verkracht te worden en ten tweede ik kickboks al vanaf mijn achtste dus ik zou geen stap te dichtbij mij zetten," brom ik. Hij grinnikt en dan voel ik twee handen op mijn heupen en ik word door Jackson omgedraaid. Hij zet een stap zo dichtbij dat ik de warmte van zijn lichaam op mijn lichaam kan voelen en zijn borst gaat rustig op en neer van het ademhalen. "Wanneer weet ik of ik te dichtbij sta?" hoor ik hem zeggen en ik weet dat hij grijnst maar ik kan er niet op letten. Ik zie gewoon zijn sixpack door zijn shirt heen en zoals ik al zei de eerste keer dat ik hem zag: Ik wil zijn sixpack zo graag aanraken. Dan leg ik mijn hoofd op zijn borst en met mijn buik voel ik zijn sixpack. Ik omhels hem. Hij lijkt eerst verward te zijn maar uiteindelijk omhelst hij me terug. "En waar hem ik deze hemelse omhelzing aan te danken?" fluistert hij en ik haal mijn schouders op. Ik had sowieso even een knuffel nodig en mijn moeder is zoals altijd niet thuis en mijn teddybeer voldoet niet aan de wensen. "Wist je dat je echt heel klein bent?" fluistert Jackson dan in mijn oor. "Wist je dat je heel lang bent?" zeg ik dan en laat hem los. Vlug loop ik naar de bank en ik probeer de gebruikte zakdoekjes een beetje te verstoppen. Ik hoor hem grinniken en kijk dan op. Met een grote grijns op zijn gezicht kijkt hij naar me. Ik bloos en kijk naar de grond. "Schat niet weg kijken als je bloost, het is schattig. Maar ik kwam hier niet om te zeggen dat je schattig bent. Ik kwam hier eigenlijk om je uit te nodigen voor een feest bij me thuis." Ik kijk hem vragend aan en zeg dan: "Waarom kom je daarvoor helemaal hier naartoe? En hoe wist je trouwens mijn adres?" Hij grinnikt weer. "Schat ik heb zo mijn connecties. Natuurlijk weet ik je adres en ik kan ook zo aan je nummer komen. En ik ben hier gekomen omdat ik je graag wil op mijn feestje en aangezien je me, denk ik, niet heel erg mag kwam ik hier om het je te vragen. Dus..?" zegt hij terwijl hij intimiderend naar me toe loopt. Ik raak een beetje bang en kruip een stukje naar achteren op de bank. "Haha schat, ik probeerde je niet bang te maken hoor!" zegt Jackson dan en hij gaat naast me zitten op de bank. "Nee ik heb geen zin in je verjaardagsfeestje. Ik ga echt niet een potje kaarten met je vrienden ofzo hoor," zeg ik tegen hem terwijl er langzaam een grote glimlach over zijn gezicht verschijnt. "Haha schatje nee hoor. Het is mijn maandelijkse feestje." Eerst kijk ik verward maar al snel kom ik met een comback. "Dat jij zo graag je ongesteldheid wilt vieren maakt mij niet uit. Ik kom niet," zeg ik snel. Jacksons grijns verdwijnt kort maar hij herstelt zich snel. "Oh schatje, ben je chagrijnig? Zeker ongesteld," fluisterd hij in mijn oor. Toevallig ben ik echt ongesteld wat het echt ongemakkelijk maakt. Ik voel bloed naar mijn hoofd stromen en ik ben geloof ik zo rood als een tomaat. "Oh shit. Je bent? Shit. Sorry meid. Respect. Nu kun je kinderen baren," zegt Jackson. Het maakt de situatie echt awkward. "Prima ik ga naar je feestje als jij nu weg gaat," zeg ik snel om de stilte te verbreken. Hij knikt. "Ik zie je dan schat, het is vrijdag." En hij geeft me een kus op mijn wang. Het voelde warm aan maar ik wil niet toegeven. Ik wil niet zijn volgende slachtoffer zijn. Mijn hoofd krijgt het rustig en het rode ebt weg. Ik ga weer zitten en kijk mijn film verder. 

Dan gaat de bel weer, maar vijf minuten later. "KAN DE BEL ME VERDOMME EEN KEER MET RUST LATEN IK PROBEER EEN FILM TE KIJKEN!" schreeuw ik richting de bel. Toch sta ik op en loop naar de deur. "Wat moet je?!" zeg ik terwijl ik de deur open zonder dat ik kijk wie het is. "Godsamme wat doe jij hier nou weer Jackson? Kon je echt niet zonder me?" zeg ik met een zucht omdat ik zie dat Jackson voor de deur staat. Hij heeft een plastic zak bij zich. "Ik dacht omdat je. Je weet wel. Hier." En bij het laatste woord geeft hij me de plastic zak. Ik kijk er in. Een doos chocola zit er in en een pak chocomelk. "Waar heb ik dit aan te danken?" zeg ik met een grijns. "Ja ik dacht van, omdat je je weet wel. Maandelijkse ding bent. Ik dacht het is wel zo aardig want je word er al genoeg voor gestraft. De chocomelk kan je verwarmen," zegt Jackson. Dan vlieg ik hem om de hals. "Oh god Jackson, ik hou zoveel van je op dit moment." Wanneer ik besef wat ik heb gezegd laat ik Jackson snel los en zet een grote stap naar achteren waarbij ik hard tegen de muur bots. Ik zie Jackson me met een reusachtige grijns aankijken. "Shit Jackson ik bedoel het niet zo.. Wil je binnenkomen?" zeg ik terwijl ik een stap opzij zet als teken dat ik hem wel naar binnen wil laten. "Sure. Nu wel zeker nu ik je eten geeft," en hij grijnst nog meer. Vervolgens gaat hij naar binnen en meteen loopt hij door naar de woonkamer.