Een dokter komt de kamer binnen. "Mevrouw Knight?" zegt hij. Ik knik. De dokter wenkt naar een stoel en ik ga er op zitten. Wolf gaat achter me staan en legt een hand op mijn schouder.
"Ik ben bang dat ik slecht nieuws heb," zegt de dokter. Een traan rolt al over mijn wang. "We hebben alles geprobeerd wat we kunnen, maar de schade is te groot. Deze machine haalt adem voor hem en houd hem voor nu in leven. Dan kunnen jullie nog afscheid van hem nemen." Ik barst in tranen uit. Wolf omhelst me. "Harvey.." zeg ik door het snikken heen. "Ik bel wel," zegt Wolf. Hij staat op.
Seth en Wolf staan naast me. Lucy zit snikkend bij het voeteneinde en mijn moeder en Harvey staan in de hoek van de kamer. Harvey huilt niet, maar zijn ogen tranen. "Dan verwijder ik nu de slang," zegt de dokter. "Het zal nog even duren voordat hij sterft," zegt de dokter. Ik hou Jackson's hand vast.
Dit is het dan. Dit is ons einde. De baby zal nooit een vader hebben en ik ben de reden dat hij overleden is. Door mij en Nick.
8 maanden later.
Ik schreeuw het uit. "Als je maar niet op de tafel poept," zegt Seth half lachend. Lucy probeert haar lach in te houden en geeft hem een stomp. "Jongens nu moeten jullie echt gaan," zegt mijn moeder.
De dokter kijkt me glimlachend aan en legt het baby'tje in mijn handen. "Het is een jongetje." Een traan rolt over mijn wang. Jackson. Hij heet Jackson. Jackson Knight.
Er komt nog een deel! Ik ben sad voor Jackson :(..
JE LEEST
BLACK EYES (NL) - Voltooid
Teen FictionIk ga ergens op een bankje zitten op het plein. Het is een beetje verscholen in een hoekje. Ik wil ook nog niet te veel opvallen. Ik zie een aantal mensen me aan staren en dan bang om zich heen kijken. Doe ik iets verkeerd? Ik haal mijn schouders op...
