Hua Hua You Long[花花遊龍]

အခန်း(၁)Remaining

[[U]]

"ဟေး..မင်း..မင်း..ငါကယောက်ျားနော်"

ထိုသူပြူမူနေသည်မှာပုံမှန်မဟုတ်တာကြောင့်ကြောက်လန့်တကြားအော်ပြောလိုက်သည်။ထိတ်လန့်လွန်းနေ၍စကားသံများပင်မပီသတော့။

"ငါလည်းယောက်ျားပဲလေ..ငါအခုဘာလုပ်မလဲဆိုတာမင်းသိမယ်ထင်ပါတယ်"

ခန္ဓာကိုယ်မှပေါက်ထွက်မတတ်တောက်လောင်နေတဲ့ရာဂမီးတွေကိုလွှတ်ထုတ်ရန်ထွက်ပေါက်လိုတာကြောင့်လုချန်မလှုပ်နိုင်အောင်အားနဲ့တတ်ဖိလိုက်သည်။ကိုယ်ခန္ဓာထက်သို့တစ်ဆင့်ကူးစက်လာသည့်အပူငွေ့တွေနဲ့ခါးဆီကိုလာထောက်နေသောမာကျောတဲ့အရာကြောင့်အပေါ်ကလူဘာလုပ်ချင်နေလဲဆိုတာကိုလုချန်မလွဲဧကန်ပင်နားလည်သည်။နှလုံးဆိုင်ထက်ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်မှုတွေကပြည့်လျံလာပြီးတစ်ကိုယ်လုံးစတင်တုန်ယင်လာသည်။

"မလုပ်နဲ့.........."

ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါယမ်းလိုက်ပြီးဖိထားသည့်လက်အောက်ကလွတ်အောင်အပြင်းအထန်ရုန်းကန်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့အပေါ်ကသူသည်ခန္ဓာကိုယ်ချင်းမတိမ်းမယိမ်းဖြစ်ပေမဲ့အားကပိုကြီးနေတာကြောင့်မရုန်းထွက်နိုင်ပဲကျင်းချုပ်ထားတဲ့အောက်မှာအလုံးစုံပိတ်မိနေသည်။

လုချန်ဒီလိုရုန်းကန်နေခြင်းဟာကျင်း၏သိမ်းပိုက်ချင်စိတ်တွေကိုပို၍ပင်မြင့်တတ်လာစေသည်။လုချန်ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပြင်းထန်စွာကိုက်ရာတွေပေးနေရင်းကျင်းလက်တွေကခါးအောက်ပိုင်းဆီရွေ့လျားလာသည်။

"မလုပ်နဲ့..မလုပ်..."

ဘောင်းဘီခါးစည်းကြိုးနားကိုရောက်လာသောလက်တွေကြောင့်လုချန်ကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ကျင်းကတော့မသိကျေးကျွန်ပြုပြီးပြေစပြုနေသောခါးစည်းကြိုးကိုအကြမ်းပတမ်းဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။

ဘောင်းဘီသည်ခြေထောက်တစ်လျှောက်လျောကျသွားသည်နှင့်အဝတ်နှင့်ကိုယ်လစ်ဟာသွားရာတစ်လျှောက်လုံးသည်ကျင်း၏အကြည့်ရိုင်းတွေအောက်ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ပိုးသားလေးလိုနူးညံနေပြီးပျားရည်အရောင်ဝင်းမွတ်နေသောအသားဆိုင်လေးနှင့်ထိလိုက်မိသည်နဲ့ကျင်းထံမှသက်ပြင်းချသံထွက်ကျလာသည်။