Hua Hua You Long[花花遊龍]

နိဂံုး(Volume-1)

[[Z]]

ပံုမွန္အတိုင္းပင္အလုပ္ႀကိဳးစားေသာေရွာင္ေကြးဇီသည္စည္ေတာ္မွငါးခ်က္တီးၿပီဆိုသည္ႏွင့္မနက္ခင္းလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားျဖစ္ေသာေဆးေၾကာသန႔္စင္ေပးရန္နန္းတြင္းအိပ္ေဆာင္သို႔ေရာက္ရိွလာ၏။

သို႔ေသာ္လည္းဧကရာဇ္၏ခမ္းနားထည္ဝါေသာအိပ္ေဆာင္အတြင္းေရာက္ရိွခ်ိန္၌အိပ္ရာထက္ရိွမေနသည္ကိုေရွာင္ေကြးဇီေတြ့ရိွသြားေတာ့သည္။ထိုအိပ္ရာထက္၌အိပ္ခဲ့ေသာေျခရာလက္ရာပင္မရိွ။

"ဘုရား! ဧကရာဇ္ေပ်ာက္သြားျပန္ၿပီ!!"

ရုတ္ခ်ည္းပင္နန္းတြင္းအိမ္ေဆာင္အႏွံ႔စိုးရိမ္ပူပန္လ်က္ေအာ္ငိုသံကပ်ံ႔ႏွံ႔လာၿပီးေရွာင္ေကြးဇီသည္မမွန္ေသာေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္တရားရံုးေတာ္ရိွရာသို႔အေျပးကေလးသြားေတာ့သည္။

"ကိစၥကိုႀကီးေအာင္လုပ္မေနနဲ႔..အမတ္မင္းေနရပ္ကိုသာအျမန္သြား"

ဆူညံသံမ်ားေၾကာင့္ႏိုးလာေသာတရားသူႀကီးသည္သမ္းေဝရင္းေငါက္ငမ္းလိုက္၏။

"မွန္ပါ့..မွန္ပါ့"

ေရွာင္ေကြးဇီသည္အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးလ်ွင္ျမန္စြာအျပင္သို႔ေျပးထြက္သြားေတာ့သည္။

အျပင္တြင္ပြတ္ေလာရိုက္ေနေသာဆူညံသံမ်ားေၾကာင့္က်င္းစိတ္ညစ္ၫူးလ်က္ကိုယ္လံုးကိုလွၫ့္လာသည္။ေဘးတြင္လုခ်န္သည္တိတ္ဆိတ္စြာအိပ္စက္ေနဆဲျဖစ္၏။ကုန္လြန္ခဲ့ေသာညခ်မ္း၌တစ္ၪီးႏွင့္တစ္ၪီးအဆက္ျပတ္ျခင္းမရိွေသာရစ္ႏြယ္မႈမ်ားႏွင့္အတူလုခ်န္ေမာပန္းလ်က္သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားသည္အထိမထိန္းထားႏိုင္ေသာဆႏၵမ်ားကိုထပ္ဆင့္ကဲခဲ့ၾကသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းအားကုန္ပင္ပန္းလ်က္အိပ္ေမာက်ေနျခင္းသာ။

"အရွင္မင္းႀကီး..မနက္ခင္းညီလာခံတတ္ေတာ္မူမည္လား?"

ပိတ္ထားေသာတံခါးအေရ႔ွတြင္ေရွာင္ေကြးဇီသည္သတိထားကာဂါဝရတရားႏွင့္အတူေလ်ွာက္တင္လိုက္၏။

က်ယ္ေလာင္ေသာအသံႏွင့္ေခ်ာင္ရွင္လည္းပါသည္။

"အရွင္မင္းႀကီး..အစ္ကိုႀကီး..အာ..သခင္လုႏိုးလာၿပီလား?မေန့တုန္းကၿမိဳ႔ျပင္မွာအမဲလိုက္ဖို႔အတြက္ကိုဒီကေန့မနက္ပိုင္းတိုင္ပင္မယ္ဆိုၿပီးသေဘာတူထားလို႔ပါ"

က်င္းသည္စိတ္မခ်မ္းမေႁမ့ျဖစ္လ်က္မေက်မနပ္ႏွင့္ဝတ္ရံုကိုဝတ္ဆင္လိုက္၏။ညင္သာစြာျဖင့္တံခါးတြန္းဖြင့္လိုက္သည္။

ေရွာင္ေကြးဇီသည္ဂါဝရျပဳဖို႔ရာအေရ႔ွတိုးလာ၏။အျပင္သို႔မေရာက္ေသးခင္အထိဂါဝရျပဳမလာရန္ေရွာင္ေကြးဇီကိုက်င္းလက္ကာျပလိုက္သည္။အၿမဲလိုပင္ထံုထိုင္းေသာေခ်ာင္ရွင္ကေတာ့မဆင္မျခင္ႏွင့္အိပ္ေဆာင္တံခါးအနားသို႔တိုးလာၿပီးအထဲကိုကဲၾကၫ့္ကာ

"သခင္လု.."

"သ...သခင္လု...ဘာျဖစ္..ေနတာလဲ"

က်င္းလည္းအျပင္သို႔ဆဲြေခၚသြားသည္။

"ဒီမွာ"

အိတ္ေထာင္အတြင္းမွေရႊစကိုအျမန္ဆဲြထုတ္ကာေခ်ာင္ရွင္လက္ထဲထၫ့္ေပးလိုက္သည္။

"ဒီကေန့သခင္လုေနမေကာင္းဘူး..ထုန္ဟြာစံအိမ္မွာအေဖာ္ျပဳေပ်ာ္ပါးဖို႔ညီအစ္ကိုေတြကိုသြားရွာသင့္တယ္..ေရွာင္..အင္း..လုခ်န္ကိုအေနွာင့္အယွက္မေပးနဲ႔!"

ထုန္ဟြာစံအိမ္ဆိုေသာနာမည္ၾကားလ်ွင္ပင္အေတာ္ေၾကာက္ရြံ႔မိတာေၾကာင့္မသြားခ်င္ပဲအႏွီကိစၥရပ္ကိုသာထဲထဲဝင္ဝင္ေမးျမန္းလာ၏။

"အာ!သခင္လုေနလို႔မေကာင္းတာလား?မည္သို႔ေသာနာမက်န္းျဖစ္ျခင္းမ်ိဳးလဲ?"

"အိုင္းယား!ေခ်ာင္လူႀကီးမင္း"

ဆိုးယုတ္ေသာအေနအထားေရာက္ရိွသြားၿပီျဖစ္ၿပီးအေရာင္အဝါသည္မည္းေမွာင္လာတာကိုရိပ္စားမိေသာေရွာင္ေကြးဇီသည္ေခ်ာင္ရွင္ကိုဆဲြေခၚထုတ္သြားေတာ့၏။

လမ္းေလ်ွာက္ေနရင္းေခ်ာင္ရွင္သည္က်ယ္ေလာင္စြာစကားဆိုေနေသး၏။

"သခင္ဆိုလည္းသခင္ဆိုတဲ့အရာေပါ့!နန္းမ်ိဳးႏြယ္မ်ျွမင့္ျမတ္တဲ့သခင္တစ္ပါးဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ကဘာအဓိပၸာယ္လဲ?မိဖုရားနဲ႔အတူတူပဲမလား?ရံုးေတာ္အျပင္ဘက္မွာငါတို႔ညီအစ္ကိုေတြကိုပို႔ထားတာအႀကံအစည္နဲ႔မလား?ဧကရာဇ္တစ္ပါးအေနနဲ႔အစ္ကိုႀကီးကကစားခံေနရတာကိုသိသြားမွာမစိုးရိမ္ဘူးလား?"

ေသသူတမ်ွထိတ္လန႔္ဖြယ္ျဖဴဆုတ္ေနေသာက်င္းသည္မဟုတ္တရုက္စကားမ်ားကိုမၾကားခ်င္ေယာင္သာေဆာင္လိုက္၏။အျပင္သို႔တိုက္ရိုက္ၪီးတည္သြားကာေရွာင္ေကြးဇီေခၚေဆာင္လာေသာေဝါယာဥ္ထက္တက္သြား၏။

မနက္ခင္းလင္းေရာင္ျခည္သည္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ပို၍အသက္ဝင္လာသလိုထုန္အန္၏ေန့သစ္တစ္ေန့စတင္လာၿပီျဖစ္၏။

•••••