Hua Hua You Long[花花遊龍]

နိဂံုး(Volume-2)

[[Z]]

အစကေတာ့ဟန္က်ိဳးမွာရိွေသာဘုရင္
နားေနေဆာင္တစ္ခုခုဆီေခၚသြားမည္ထင္ခဲ့
ေပမဲ့က်င္းသည္အနီးအနားရိွတည္းခိုခန္း
တစ္ခုဆီကိုသာေခၚေဆာင္လာသည္

"မင္းနဲ႔မေတြ့ရတာၾကာၿပီ
ငါမရေတာ့ဘူး.."

ေျဗာင္ပင္ေျပာခ်လိုက္ေသာက်င္းစကားေၾကာင့္
လုခ်န္ဝမ္းဗိုက္သားေတြက်ဳံ႔သြား
သလိုပင္ခံစားလိုက္ရသည္
ရွက္ခ်ိန္ပင္မရလိုက္ဘဲအေပၚထပ္အိပ္ခန္းသို႔
က်င္းဆဲြေခၚရာေနာက္လိုက္ပါသြားသည္

"ဘုရားသခင္
မင္းအေၾကာင္းေတြးလိုက္တိုင္း
ငါရူးမလိုပဲ"

ခဲြခြာျခင္းေၾကာင့္ပူပင္ေသာကေတြသည္
လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္းကိုပိုမိုျပင္းထန္ေစသည္
က်င္းသည္မိမိအဝတ္ေကာလုခ်န္အဝတ္
ေတြေကာဆဲြခၽြတ္လိုက္သည္

ေခ်ာဆီနည္းနည္းေလးမ်ွေတာင္မသံုးဘဲ
အဝေလးအတြင္းသို႔ျဖည္းညင္းစြာဝင္ေရာက္
လာသည္

နာက်င္မႈႏွင့္အတူသာယာမႈပါေရာႁပြန္းလ်က္
လုခ်န္ဦးေနွာက္ထဲဝင္ေရာက္လာသည္
ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ရေသာက်င္းအရာေလး
အဆင္ေျပစြာဝင္ေရာက္ႏိုင္ရန္အတြက္
ပိုမိုပင္ခ်ဲ႔ကားေပးေနမိသည္

"အာ့.."

ေန့ခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ညည္းသံေတြမထြက္မိေစရန္လုခ်န္
ထိန္းခ်ဳပ္ေနေသာ္လည္းေနာက္ဆံုးမွာေတာ့
က်င္း၏စည္းခ်က္က်ေသာေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္တြင္
အသိစိတ္မဲ့စြာလိုက္ပါ
ေမ်ာသြားေတာ့သည္

"အာ့...ျဖည္း....ျဖည္း"

အတြင္းပိုင္းရိွအထိမခံႏိုင္ေသာအဖုေလးသည္
မာေက်ာေတာင့္တင္းေနေသာအရာႏွင့္
ထပ္ခါထပ္ခါဖိတိုက္ျခင္းခံေနရသည္

ေပါင္ႏွစ္ဖက္လံုးသည္က်င္းလက္ႏွင့္ဖိထား
ေသာေၾကာင့္ေဘးႏွစ္ဖက္ကိုအစြန္ဆံုးထိ
ၿဖဲကားလ်က္ရိွသည္..
ရွက္ဖို႔ေကာင္းလွေသာအေနအထားဟု
ထင္မွတ္မိေသာ္လည္းျပင္ဖို႔ရန္
အားကမရိွေတာ့

က်ဉ္းေျမာင္းလွေသာအဝေလးအတြင္းသို႔
အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တိုင္းဝင္ေရာက္
လာသၫ့္ထူးဆန္းလွေသာခံစားခ်က္ကို
ရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီးအေပၚမွလႈပ္ရွားေနသၫ့္
ထိုလူကိုသာတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားမိသည္

ေအာက္မွာလဲေလ်ာင္းေနေသာခ်စ္ရသူေလး
အခက္မေတြ့ေစရန္ခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားလိုက္ကာ
ျမန္ျမန္ပင္အရည္ပူေတြအား
လႊတ္ထုတ္လိုက္သည္
သို႔ေသာ္ျငားလည္းခဏေလးေတာင္
ေပ်ာ့ေခြသြားျခင္းမရိွဘဲခ်က္ခ်င္းပင္
တင္းမာလာျပန္သည္

အသိစိတ္မရိွေတာ့သည္အထိ
ထိုးသြင္းျခင္းခံေနရေသာ္လည္း
ဤေန့က်င္းသည္အရင္အခ်ိန္ေတြထက္ပိုၿပီး
ခ်စ္စိတ္ျပင္းျပေန၍ကာမဆႏၵေတြတအား
ႏိုးႂကြားေနသည္ဟုလုခ်န္ထင္မိသည္

ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္လဲဆိုသည္ကိုေတာ့မသိ
လုခ်န္သိတာကလူႏွစ္ေယာက္သည္
ရႈပ္ပြေနေသာခုတင္ထက္ဝယ္
ရစ္တြယ္လ်က္ရိွသည္

ေနာက္ေပါက္ကေလးကအခုထိျပန္မပိတ္
ႏိုင္ေသးဘူးဆိုသည္ကိုလုခ်န္ခံစားေနရသည္
က်င္းလႊတ္ထုတ္ထားေသာအရည္မ်ားက
စီးက်လ်က္ပင္ရိွေသးသည္

တိတ္ဆိတ္လ်က္တစ္ေယာက္အသက္ရူသံ
တစ္ေယာက္နားဆင္ေနမိသည္
အခန္းအတြင္း၌ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ
ေလထုရနံ႔မ်ားပ်ံႏွံ႔လ်က္ရိွသည္

ခဏအၾကာတြင္က်င္းလက္ၿမွောက္လာၿပီး
လုခ်န္နဖူးရိွဖံုးေနေသာဆံပင္ေလးမ်ားအား
သပ္တင္ေပးလိုက္သည္

"ေနာင္တရလား"

အသံေလးကအရမ္းပင္ႏူးညံလြန္းလွသည္

"ဘာကိုလဲ"

လုခ်န္သည္အခုအခ်ိန္ထိစကားအျပန္အလွန္
ေျပာဖို႔ရာရွက္ေနမိေသးသည္
ကိုယ္ကိုဖံုးကြယ္ရန္အိပ္ယာခင္းအား
လွမ္းယူလိုက္ေပမဲ့က်င္းကဖမ္းဆဲြထားသည္

"မလုပ္နဲ႔..ငါမင္းကိုၾကၫ့္ခ်င္ေသးတယ္"

က်င္းသည္ႏူးညံမႈေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္
အျခားတစ္ေယာက္လိုပဲ.....
သြယ္လ်ေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားသည္
တန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာေက်ာက္သံပႂတၲမားအား
ကိုင္တြယ္ေနသကဲ့သို႔လုခ်န္တစ္ကိုယ္လံုး
အားခပ္ဖြဖြေလးပြတ္သတ္ေနသည္

လုခ်န္ကေတာ့က်င္းထိလိုက္တိုင္း
မီးလိုပင္ပူေလာင္လာၿပီးစိတ္ဆႏၵေတြက
ထႂကြလာသည္

ႏွစ္ေတြၾကာလာေပမဲ့လည္းက်င္းေပြ့ဖက္
တဲ့အခါတိုင္းပထမဆံုးအႀကိမ္လိုပင္
လုခ်န္ခံစားရသည္

အတိတ္ကိုတသသလြမ္းဆြတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ
ထပ္ခါထပ္ခါပြတ္သတ္ေနေသာ
လက္ေခ်ာင္းမ်ားဒဏ္ေၾကာင့္
လုခ်န္အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ
ညည္းၫူမိျပန္သည္

"သာမန္လူေတြလိုဇနီးေတြကေလးေတြနဲ႔ဘဝကို
စြန႔္လႊတ္ၿပီးငါ့နားေနရတာကို
ေနာင္တရလား"

လုခ်န္ဆံပင္ရွည္ေတြအား
ဖြဖြေလးကိုင္တြယ္ရင္းျဖင့္

"ေလာရုန္ရုန္ကိုဘာလို႔မေပြ့ဖက္တာလဲ"

"မင္း"

ထိုနာမည္ၾကားၾကားခ်င္းပင္လုခ်န္
ကိုယ္ေလးတုန္တတ္သြားကာက်င္းကို
တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး

"ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ"

က်င္းႃပံုးသည္

"ေတာ္ေတာ္ႏံုတဲ့ေကာင္ေလး.ငါကဘုရင္တစ္ပါး
ဆိုတာေမ့မေနနဲ႔ေလ..ငါ့ကိုလာလာေျပာေန
က်တဲ့ငါမသိခ်င္တဲ့အရာေတြမွအမ်ားႀကီး..
သိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းဆိုရင္ေတာ့
ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး..ငါ့ကို
ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္မယ္လို႔ထင္ေနတာလား"

ဟုတ္တာေပါ့..က်င္းလိုဘုရင္တစ္ေယာက္က
ဟန္က်ိဳးရံုးေတာ္မွာလူယံုမရိွဘူးဆိုတာ
ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ..
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္းဤကေန့ေန့ႏူးညံ့ေနတာပဲ

"ေခ်ာင္ရွင္ဖ်ားတာကညာတယ္ဆိုတာေတာ့
မသိခဲ့ဘူးမလား"

"မင္းကထံုလွခ်ည္လား..
ငါ့အတြက္ကေတာ့ဒီျဖစ္စဉ္က
မင္းရဲ့စိတ္ရင္းကိုျမင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့မထင္မွတ္
ထားေသာကံေကာင္းမႈပဲ"

က်င္းအေၾကာင္းကိုသိေပမဲ့လည္း
လုခ်န္ေဒါသထြက္မိသည္

"ငါေလာရုန္ရုန္ကိုေပြ့ဖက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေကာ..
မင္းဘာလုပ္မလဲအဲ့က်ရင္"

"အစကေတာ့သူမကိုယ္ဝန္ရိွလာၿပီဆိုရင္
ကေလးကိုေတာ့ယူထားမယ္..အေမကိုေတာ့
မဟုတ္ဘူးေနာ္...ကိုယ္ဝန္မရိွဘူးဆိုရင္
ခ်မ္းသာခြင့္မေပးပဲသတ္ပစ္မယ္"

တည္ၿငိမ္ေအးစက္လွေသာအသံသည္
လုခ်န္အားတုန္ယင္ေစသည္

"ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေျပာင္းလိုက္ၿပီ..
ကိုယ္ဝန္ရိွရိွမရိွရိွမင္းသူမကိုယ္ေပၚ
လက္တင္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔..."

ညာဘက္လက္ကိုၿမွောက္ကာ
သတ္ျပစ္မည္ဆိုေသာအေၾကာင္းအမူအရာ
လုပ္ျပသည္
က်င္းသည္အမွန္တကယ္ပင္ေျပာသၫ့္အတိုင္းလုပ္မည္
ျဖစ္ေၾကာင္းလုခ်န္သိသည္

"သူမကိုယ္ဝန္ရိွလာၿပီဆိုရင္အဲ့ကေလးက
ငါ့ကေလးျဖစ္မွာမဟုတ္လား"

တစ္ဘဝလံုးတြင္လံုးဝမရရိွႏိုင္ေတာ့မၫ့္အရာ
ျဖစ္ေၾကာင္းသိေပမဲ့က်င္းအေျဖကိုေတာ့
သိခ်င္လွသည္

"မင္းကေလး"

လုခ်န္လက္ေခ်ာင္းေတြအားပါးစပ္အတြင္း
သို႔စုပ္ယူလ်က္မွပင္ျပန္ေျဖလာသည္

"မင္းတကယ္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေပးႏိုင္တာ
ငါတစ္ေယာက္ပဲရိွတယ္"

အၾကၫ့္ခ်င္းဆံုေနရင္းပင္လုခ်န္
အူလည္လည္ျဖစ္သြားသည္

တင္းမာေနေသာအရာေလးအားပြတ္ဆဲြ
လာေသာက်င္းလက္ေတြေၾကာင့္
လူးလြန႔္ေနမိသည္

က်င္းမ်က္ဝန္းေတြသည္သာမန္ႏွင့္မတူပဲ
အသြင္ေျပာင္းလ်က္ရိွသည္

ခႏၶာကိုယ္အခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္ေနရင္းမွပင္
ရုတ္တရက္ထကာလုခ်န္အေပၚမွာ
ထိုင္လ်က္အေနအထားႏွင့္အသြင္ယူ
ေနသည္

"မင္း"

မထင္မွတ္ထားေသာက်င္းအျပဳအမူေၾကာင့္
လုခ်န္အံ့ဩသင့္သြားကာ
ေအာက္ပိုင္းထိရွည္က်ေနေသာ
က်င္းဆံပင္ရွည္မ်ားအားဆဲြကိုင္လိုက္သည္

က်င္းသည္တင္းမာေနေသာအရာေလးအား
လက္ႏွင့္ပြတ္ဆဲြေနရင္းမွရပ္တန႔္လိုက္ကာ
ေခါင္းကိုအေပၚသို႔ေမာ့သည္
က်င္းလက္ထဲမွာပင္ၿပီးခ်င္ေနေပမဲ့လည္း
အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားေသာလက္ေတြေၾကာင့္
မၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပဲတုန္ခါေနမိသည္

က်င္းသည္နီရဲေနေသာလ်ွာဖ်ားေလးအား
ထုတ္ကာမထိတထိယွက္လ်က္စေနျပန္သည္

ထို႔ေနာက္အေနအထားကိုျပင္လိုက္ကာ
တင္းမာေနေသာလုခ်န္အရာေလးအား
အတြင္းပိုင္းသို႔........

မိုးႀကိဳးထိသြားသကဲ့သို႔လုခ်န္
ဦးေနွာက္တစ္ခုလံုးဗလာျဖစ္သြားသည္

ငါးႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာေအာက္မွ
ခံရေသာအေနအထားျဖင့္သာ...
တစ္ခါတစ္ေလမ်ားေျပာင္းျပန္လွန္ခ်င္ေသာ
ဆႏၵရိွေပမဲ့လည္းႀကိဳးစားတိုင္းမွာ
ျငင္းဆန္ျခင္းကိုသာရရိွခဲ့သည္
ေနာက္တစ္ခါထပ္မေျပာရဲသၫ့္
အေျခအမ်ိဳးအထိပါျပစ္ဒဏ္ေပးခဲ့ေသးသည္

အခုအခ်ိန္မွာက်င္းေပးလိမ့္မည္ဟု
လံုးဝမထင္ထားခဲ့..

အလြန္ပင္အထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ေကာင္းေသာ

အလြန္ပင္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားရေသာ

ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းႏွင့္အျမင့္ဆံုးေသာရာထူး
ဂုဏ္ပုဒ္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာ..

ထိုအမ်ိဳးသား.......

လုခ်န္၏ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးသည္
ေဖာ္ျပရန္ခက္ခဲေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားႏွင့္
ျပၫ့္ႏွက္လ်က္ရိွသည္..

ကိုယ္ေပၚမွာထိုင္လ်က္တင္ပါးအား
အထက္ေအာက္ေရြ့လ်ားေနေသာက်င္း
အသြင္အားၾကၫ့္ရင္းအရည္မ်ားကို
ဆက္လက္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ပဲက်င္း
ကိုယ္တြင္းသို႔လႊတ္သြင္းလိုက္ေတာ့သည္

"အာ့..".

ညည္းသံခပ္တိုးတိုးႏွင့္အတူလုခ်န္
ရင္ခြင္တြင္းသို႔လဲၿပိဳက်လာသည္
လဲေလ်ာင္းေနရင္းမွပင္ရင္ဘက္ရိွ
အဖုေလးေတြအားယွက္လ်က္
ကလိေနေသးသည္

"ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ"

က်င္းသည္မေျဖပဲႏွင့္ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ
အိမ္ေမြးတိရစၧာန္ေလးႏွယ္လူးလြန႔္ေနသည္

"ငါအျခားမိန္းမေတြနဲ႔အိပ္တာကိုမင္းမုန္း
တယ္မလား..ငါ့ကေလးေတြရိွလာတာကို
လည္းမင္းမျမင္ခ်င္ဘူးမလား"

လုခ်န္ေခႂတၲငိမ္သက္သြားေပမယ့္လည္း
ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္

"ဒါဆိုငါ့ကိုဘာလို႔မေျပာတာလဲ"

လုခ်န္မ်က္ႏွာေလးနီရဲတတ္လာၿပီး

"မင္းေဒါသထြက္မွာေၾကာက္လို႔..ငါ့ကိုအရမ္း
သဝန္တိုလြန္းတယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားခိုင္းမွာ
ေၾကာက္လို႔
မင္းမွာကမေရမတြက္ႏိုင္တဲ့အေခ်ာအလွ
ေတြအမ်ားႀကီးရိွတယ္ေလ..ငါ"

"မင္းကိုငါမႏွစ္သက္ေတာ့မွာကိုေၾကာက္တာလား"

က်င္းျဖတ္ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္
လုခ်န္ရွက္ရြံလ်က္ေခါင္းေလးငံု႔သြားသည္

"မင္းႏံုလွခ်ည္လား..ငါမိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ဘယ္ေတာ့မွတစ္ႀကိမ္ထပ္ပိုၿပီး
မအိပ္တာကိုေတာင္ငါဘာရည္ရြယ္လဲ
မသိေသးဘူးလား
ငါပဲလက္ေလ်ာ့ပါတယ္"

"ဒါေပမဲ့"

အနည္းငယ္တံု႔ဆိုင္းသြားၿပီး

"မင္းက်ေတာ့အျခားမိန္းမေတြအမ်ားႀကီး
ရိွၿပီးေတာ့ငါက်ေတာ့မရဘူးလား..
ဒါလံုးဝမမ်ွတဘူး"

"ငါတကယ္လို႔ေမာင္းမေတာ္တစ္ေယာက္ဆီ
ကိုမွအလည္အပတ္မသြားဘူးဆိုရင္
ကေလးတစ္ေယာက္မွေတာင္မရိွဘူးဆိုရင္
မင္းကိုမႏွစ္သက္တဲ့သူေတြထဲမွာ
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေခ်ာင္းေျမာင္း
လုပ္ႀကံမွာအေသအခ်ာပဲ
သိၿပီလား..အရူးရဲ့"

က်င္းေျပာေသာစကားကေတာ့
မျငင္းဆိုႏိုင္သည္မွာအမွန္ပင္..
အခုအေျခအေနမွာေတာင္နန္းတြင္း၌
ထိုသို႔ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္
သို႔ေသာ္ျငားလည္းတမင္ခ်ဲ႔ကားေျပာသည္
ဟုလုခ်န္ထင္ေနမိသည္

"ေပ်ာ္ရဲ့လား"

မေသခ်ာမေရရာသၫ့္အနာဂတ္ကို
ေတြးမေနေတာ့ဘဲဤအခ်ိန္ေလးတြင္
လုခ်န္အလြန္ပင္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနမိသည္

"ကဲ..ေျမာက္အရပ္ကိုဂရုစိုက္စရာမလိုေတာ့
ဘူးဆိုေတာ့ေတာင္ဘက္မွာပဲေလ်ွာက္လည္ၿပီး"

"ဟို...ရံုးေတာ္ကလူ...."

"ထုန္စင္ရိွတယ္ေလ..စာခ်န္ထားခဲ့တယ္"

"ဒါေပမဲ့.."

လုခ်န္စကားလံုးေတြသည္ပူေနြးစိုစြက္ေသာ
ႏႈတ္ခမ္းေအာက္တြင္ေပ်ာက္ရွကုန္သည္

ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္တြင္အႃပံုးေလးတစ္ခုက
ျဖစ္တည္လ်က္ရိွသည္...

ေနာင္တကင္းေသာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္...

•••••••••••••••••••••••