သန္းေခါင္ယံ ခ်စ္သူ
အပိုင္း(2)
ေႏြဦးေမာင္သည္ မနက္ေရာက္ေတာ့ ေနာက္က်မွနုိုးသျဖင့္ ေရေျပးခ်ိဳးကာ အျမန္ေဆးရံုကိုေျပးလာခဲ့သည္။ ေဆးရံုတြင္ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား ေရာင္းလွည့္မွီရံုေလး ကပ္ေရာက္လာခဲ့သည္။ စီနီယာအကိုက ေႏြဦးကို လွည့္ကာ က်ိမ္းသည္။
"ဟေကာင္ရ ...ခုမွ ေရာက္လာရလား။ ငါက ဂ်ဴတီလဲမလို႕ မင္းကို ေစာင့္ေနတာ.."
"ဟီး ဟီး ေဆာရီး အကို။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ညက ေတာ္ေတာ္နဲ႕အိပ္မရလို႕ မနက္မနိုးေတာ့တာပါ။"
"ေအး...ေအး... ရည္းစားပူမိျပန္ျပီလား...ညအိပ္မေပ်ာ္ရေအာင္.."
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ရည္းစားက မူးလုိိ႕ေတာင္ရႈစရာ မရွိပါဘူးဗ်ာ။"
"ေအး..ေအး ျပီးေရာ။ ကဲ မင္းလည္းေရာက္ျပီဆိုေတာ့ ငါ ဂ်ဴတီထြက္ျပီ..."
အကို႕ကို မ်က္နွာခ်ိဳေသြးျပီး ေႏြဦးသည္ တေန႕တာ လုပ္ရမည့္ အလုပ္ကို ေကာက္ကိုင္လုိက္သည္။ အကိုက အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္ျပီး မိိမိကို စိုက္ႀကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ေဟ့ေကာင္ ေႏြဦး မင္းလည္ပင္းက ဘာေကာင္ကိုက္တာလဲ။ အနီကြက္ေတြပါလား.."
ေႏြဦးလန္႕သြားသည္။ လည္ပင္းကို အလန္႕တႀကားစမ္းလိုက္သည္။ နာက်င္မႈကိုလည္း မခံစားရသျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ အူေႀကာင္ေႀကာင္ျဖစ္သြားသည္။
"ဘာျဖစ္လို႕လည္း အကို။ ဘာေကာင္မွ မကိုက္ပါဘူး။"
"ဟုတ္လား။ မွန္ထဲ ေသခ်ာႀကည့္ဦး။ အေကာင္ကိုက္တာမဟုတ္ရင္ မင္းဟာက Marking ရာေတြလား။ ဟား ..ဟား..ကဲ ျပန္ျပီ။"
စီနီယာ အကိုက ရယ္ေမာကာေျပာရင္းျပန္သြားေတာ့သည္။ အကိုေျပာမွ ေႏြဦး ညက အိပ္မက္ကိုသတိရလိုက္ျပီး မွန္နားေျပးကာ ႀကည့္လိုက္သည္။
"ဟိုက္...ေသျပီ...တကယ္ႀကီးဟ.."
ေႏြဦး စိတ္ညစ္သြားသည္။ တကယ္ကို လည္ပင္းက အညိဳကြက္မ်ား၊ အနီကြက္မ်ားျဖစ္ေနသည္။ ေနြဦးက လည္ပင္းက ႀကယ္သီးကို တပ္လိုက္သည္။
