သန္းေခါင္ယံ ခ်စ္သူ
အပိုင္း(13)
ေႏြဦးသည္ သူ႕ကို မနွစ္သက္ဘူးဆိုေသာ္လည္း သူ၏ အထိအေတြ႔မ်ားကို မိမိကိုယ္ခႏၶာက တျဖည္းျဖည္းယဥ္ပါး လို႕လာသည္ကို လန္႕လာမိသည္။ သူနွင့္ခ်စ္တင္းေနွာျပီးေနာက္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေပါ့ပါးကာ နွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ေမာက် သြားတာ မ်ားသည္။ ယခင္လို ေျခာက္အိပ္မက္မ်ားလည္း သိပ္မမက္ေတာ့ေပ။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ဘာရယ္မဟုတ္ ေရာက္တတ္ရာရာ ေလွ်ာက္ေတြးရင္း ကိုယ့္အေတြးထဲကိုယ္ပိတ္မိကာ ညအေတာ္နွင့္ အိပ္မေပ်ာ္သည့္ အက်င့္လည္း သူ႕အိပ္ေမြ႕ခ်သည့္ တန္ခိုးေႀကာင့္ ေပ်ာက္သြားေလျပီ။
အိပ္ေရး၀လို႕လား မသိေတာ့။ ေဆးရံုတြင္ ေႏြဦး စိတ္ရွည္တတ္လာသည္။ ေလာကႀကီးသည္ ယခင္ေလာက္ စိတ္ပ်က္စရာ မေကာင္းေတာ့ဟု ေတြးစျပဳလာသည္။ ယခင္ကဆုိလွ်င္ မိိမိေနသည့္ အိမ္မွ ေဆးရံုသို႕သြားသည့္ လမ္းတြင္ လူႀကပ္တာကအစ၊ ေဆးရံုတြင္ အလုပ္မ်ားရသည့္အထဲ အလုပ္သင္အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းမစာ ခိုကပ္ ေနသည္ကို ႀကည့္ကာ ေဒါကန္သည္က တမ်ိဳး၊ အလုပ္မ်ားေနသည္ကို နားလည္မေပးနိုင္ပဲ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ခ်က္ခ်င္းမရလွ်င္ ေအာ္ဟစ္ဆူပူေနသည့္ လူနာရွင္မ်ားအဆံုး အားလံုးကို အရင္လို ေဒါသမထြက္ေတာ့ပဲ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ရင္း စိတ္ထားတတ္လာခဲ့သည္။
အကိုေဇာ္ကပင္ သတိထားမိကာ ေျပာလာခဲ့သည္။
"ေႏြဦး မင္းခုတေလာ စိတ္ႀကည္ေနပါလားကြ။ မ်က္နွာလည္း ႀကည္ေနတယ္။ ဧကႏ ၱရည္းစားနဲ႕ အဆင္ေျပေနတယ္ ထင္တယ္။ ဟုတ္လား ငါ့ညီ။"
ေႏြဦးက ကေ၀ကို မ်က္လံုးထဲ ေျပးျမင္လို္္က္ျပီး ရယ္ခ်င္သြားသည္။ မည္သူထင္မည္လဲ။ ညတိုင္း မိမိမျမင္ဖူးသည့္ ကေ၀ခ်စ္သူတေယာက္ရွိသည္ ဆိုတာကိုေပါ့။
"မရွိပါဘူးဗ်ာ။ အကိုကလည္း။ ကြ်န္ေတာ္က ေဆးရံုနဲ႕ အိမ္ ပဲ သြားေနတာ ရည္းစားထားခ်ိန္မရွိပါဘူးဗ်ာ။ "
"ဟေကာင္ရ။ ဒီလိုပဲ သြားလာ၇င္းရွာရတာေပါ့။ မင္း တကယ္ေျပာတာ။ ဒီလထဲ ငါ အကဲခတ္ေနတာ မင္း အရင္ကလို စိတ္သိပ္မတုိေတာ့ဘူးကြ။ ေျပာစမ္းပါကြာ။ အကိုလည္း ၀မ္းသာရေအာင္။ ဘယ္က ေကာင္မေလးလဲ။ အကို႕ကို ျပေလ။ အကဲခတ္ေပးမယ္။ ငါ့ညီ ကို စိ္တ္ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့ မိန္းကေလးကို ေက်းဇူးတင္လို႕။"
