သန္းေခါင္ယံ ခ်စ္သူ
အပိုင္း(10)
ညေရာက္ေတာ့ အိပ္ရမည္ကို ေႏြဦး ရင္ခုန္ေနသည္။ မိမိ ေနေကာင္းလွ်င္ သူက ခ်စ္တင္းလာေနွာမည္ မဟုတ္လား။ ေႏြဦး၏ စိတ္ခံစားခ်က္က တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ သူ႕ကို ရင္းနွီးလာသလို ခံစားရေသာေႀကာင့္ မိမိိကို တဖက္သတ္ ရယူ ေနသည္ကို မလိုလားပါ။ သူ႕ကို မိမိရဲ႕ အစ္ကိုလုိ ျဖစ္ေစခ်င္သလို စိတ္မ်ိဳးေပၚလာမိသည္။ ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့ လိင္တူျခင္း၏ ခ်စ္ျခင္းကို ေႏြဦး မယံုႀကည္ေသာေႀကာင့္ျဖစ္သည္။ အစြမ္းထက္သည့္ ကေ၀ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာေႀကာင့္ မိမိလို ဘာအစြမ္းမွ မရွိသည့္ လူသားတစ္ဦးကို လာႀကိဳက္ေနသည္ကို စဥ္းစားလို႕မရေပ။
"ဟင္းး...."
ေႏြဦး အမွတ္တမဲ့သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ သက္ျပင္းခ်ျပီးမွ ကိုယ့္ဖာသာ သတိထားလိုက္မိသည္။ ကိုယ္လည္း ကေ၀ တစ္ေကာင္ေႀကာင့္ သက္ျပင္းခ်တတ္ေနျပီလား...
"ကေ၀...ကေ၀... ခင္ဗ်ားသာ လူျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္။ ခုေတာ့...."
ေႏြဦးသည္ ဖက္လံုးကို ဖက္ရင္း ေရာက္တတ္ေရာက္ရာ ေတြးေနမိသည္။ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ မိမိလည္း သူ႕အႀကင္နာ ပိုက္ကြန္တြင္မိေနသည့္ လိပ္ျပာေလးလိုျဖစ္ေနျပီဟု ခံစားမိလုိက္သည္။ မနက္ျဖန္ သူ႕ေက်းဇူးနွင့္ အရသာရွိသည့္ ႀကာဆံဟင္းခါးနွင့္ေရွာက္သိီးသုတ္ကို စားရေတာ့မည္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္နွင့္ ေႏြဦး သြားရည္ပင္က်မိသည္။ ေနေကာင္းစမို႕လား မသိေတာ့။ ခ်ဥ္စပ္ေလးကို စားခ်င္ေနမိသည္ မဟုတ္္လား။ အေသးစိတ္ကအစ စဥ္းစားေပးတတ္သည့္ သူ႕ကို ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတစ္ေယာက္ လိုခံစားလာရသည္။
"ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ အကိုသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။ ခုေတာ့...."
ေႏြဦး ေရာက္တတ္ေရာက္ရာေတြးရင္း မ်က္လံုးက ေလးလံလာခဲ့ျပီး သတိမျပဳမိခင္မွာပင္ အိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္။
"ေဟာ...ခင္ဗ်ား...ကြ်န္ေတာ့္ကို အိပ္ေမြ႕ခ်ျပန္ျပီလား။"
