သန္းေခါင္ယံ ခ်စ္သူ
အပိုင္း(34)
ေႏြဦးသည္ ေမ့ေဆးဌာနကို လာခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္က ညက မက္သည့္ အိပ္မက္တြင္ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနသည္။
"ေမာင္ရုပက ဘယ္သူလဲ။ အိမ္ေရွ႕မင္းက ဘယ္သူလဲ။ ဘာေႀကာင့္ငါက အိပ္မက္ထဲေရာက္သြားရတာလဲ။ ဘာေႀကာင့္ နွိပ္စက္ခံေနရတာပဲ။"
အေတြးလြန္ေနသည္ေရာ သတိေပးမည့္သူ မရွိတာေရာေႀကာင့္ မနက္စာ စားဖုိ႕ေမ့သြားခဲ့သည္။ ယခင္ဌာနဆိုလွ်င္ အကိုေဇာ္ထဲက ကပ္စားလုိ႕ရေသာ္လည္း ယခုကဌာနသစ္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ မည္သူနွင့္မွ မသိေသးေပ။
"ဘာ ေမာင္ေလး။ ေမာင္ေလးက ေႏြဦးထင္တယ္။ ခြဲခန္းေတြက 10 နာရီဆို စ၀င္ရမယ္။ ဆရာႀကီးကို ကူေပးရမယ္။ ဆရာႀကီးက ကူခိုင္းရင္း ရွငး္ျပလိမ့္မယ္။ ေမာင္ေလးက ဆရာႀကီးတာ၀န္ေပးတဲ့ အခန္းမွာ ေစာင့္ေပးရမွာ။"
လက္ေထာက္ဆရာ၀န္ မမ တစ္ေယာက္က လူနာ စာရင္းမ်ားကို ေပးရင္းရွင္းျပသည္။
"ဒါေတြကို နည္းနည္းဖတ္ထားလိုက္။ ဒါမွ ဆရာႀကီး ရွင္းျပတဲ့အခါ ပို နားလည္မယ္။ ဘယ္ဟာကို ထံုေဆး၊ ဘယ္ဟာကို ေမ့ေဆးေပးရတယ္ ဆိုတာ ခြဲရမယ့္ ေက့စ္ အႀကီးေသးေပၚမူတည္ေသးတယ္။ အရင္ခြဲမယ့္ ေက့စ္ေတြကို ေသခ်ာေလ့လာ ထား။ ဆရာႀကီးက စာေတာ့ေမးတယ္ေနာ္။ ႀကိဳေျပာထားတာ."
"ဟုတ္ကဲ့မမ..."
ေႏြဦး လူနာ ေရာဂါသမိုင္းေႀကာင္းကို ဖတ္ေနစဥ ္နည္းနည္းဆာသလိုျဖစ္လာသျဖင့္ ေရထေသာက္လိုက္သည္။
"ေမာင္ေလး ေကာ္ဖီေသာက္ပါဥိး လာ...လာ..."
ထိုအစ္မေခၚသျဖင့္ ေႏြဦး ဟန္မေဆာင္နိုင္စြာျဖင့္ ေကာ္ဖီမစ္တစ္ထုပ္ကို ေဖာက္ကာ ေဖ်ာ္ေသာက္လိုက္သည္။
"ေကာ္ဖီမစ္ေသာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ကေ၀ႀကီး။ ခင္ဗ်ားလည္း လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊ ကြ်န္ေတ္ာလည္းလုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္။"
ေႏြဥိီး ခပ္ညစ္ညစ္စိတ္ျဖင့္ စိတ္ေခၚလိုက္သည္။ မိိမိကို ေကာင္းေစခ်င္လို႕ ေကာ္ဖီမစ္မေသာက္ခိုင္းတာ သိေသာ္လည္း ယခုလို ဂရုမစိုက္ပဲ ပစ္ထားမွေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသည္။
