သန္းေခါင္ယံ ခ်စ္သူ
အပိုင္း(3)
ေႏြဦးသည္ လူမွန္း ဘာမွန္းမသိသည့္အရာႀကီး၏ စိတ္ထင္တုိင္း မိမိကိုယ္ကို လုပ္ေနသည္ကို မနွစ္သက္စြာျဖင့္ ျငင္းဆန္ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အခ်ည္းႏွီးေပ။ မိမိကိုယ္ထဲမွ ထိုအသားေခ်ာင္းကိုဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အူအသည္းမ်ားပါ ကပ္ပါသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ျပီးေတာ့ အဆံုးထိ ထုိးထည့္လိုက္သည့္ အတြက္ အင့္ ခနဲေတာင္ ညည္းလိုက္ရသည္။
"အား...."
ေႏြဦး မခ်ိမဆန္႕ညည္းလိုက္မိသည္။ တကယ့္ကို မိမိကို မညွာတမ္းကို ဆက္ဆံေနသည္။ ေႏြဦး နာက်င္သျဖင့္ ေယာက်္ားတန္မယ့္ မ်က္ရည္ပင္စို႕လာခဲ့သည္။
"နည္းနည္သည္းခံပါ။ မင္းက ပထမဆံုးျဖစ္္လို႕ နာေနတာ။ ခဏေနရင္ ေကာင္းလာလိမ့္မယ္။"
"အ... ခင္ဗ်ား ....လႊတ္ေပးစမ္းပါ... ခင္ဗ်ားကို သတ္မယ္..."
ေႏြဥိီး ေဒါသတစ္ႀကိီး ေျပာသည့္စကားကို သူက ကရုစို္က္ဖို႕ေနေနသာသာ ရယ္ေသြးသြမ္းကာ ေျပာလာခဲ့သည္။
"ဟုတ္လား။ မင္းလို ဘာအစြမ္းမွ မရွိတဲ့လူသားက က်ဳပ္ကုိ သတ္မယ္တဲ့လား။ က်ဳပ္ကို သတ္နိုင္ဖို႕ မေျပာနဲ႕ က်ဳပ္ ကိုယ္ထင္မျပခ်င္ရင္ မင္းေရွ႕တည့္တည့္ရွိေနတာေတာင္ မင္းက်ဳပ္ကို မျမင္နုိင္ဘူး သိရဲ႕လား ေႏြဦးေလး.."
ထို႕ျပင္သူက စကားဆံုးသည္နွင့္ ေဆာင့္သြင္းလုိက္သျဖင့္ အထဲထိကို ေအာင့္သြားခဲ့သည္။ မိမိခေရခလည္း ပူေလာင္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ ဒဏ္ရာရသြားသည္ဟု ထင္လိုက္မိသည္။
"အ..အ.."
ေႏြဦးသည္ ထို သရဲလုိလုိေကာင္ကို ေတာင္းပန္ရမည္ကို မလုပ္ခ်င္ေသာေႀကာင့္ အံတင္းတင္း ႀကိတ္ကာ အသံမထြက္ပဲ ေနလိ္ုက္သည္။ ဒါကို သူက သိသည့္ပံုျဖင့္ ေႏြဦး၏ နားရြက္မ်ားကို လွ်ာႏွင့္လ်က္ကာ ေျပာလုိက္သည္။
"နာရင္ ကိုယ့္ကို ေတာင္းပန္ေလ။ မငး္ကို ျဖည္းျဖည္းပဲ ခ်စ္ေပးမယ္.."
"F**k....သြားေသလိုက္ေလ...."
ေႏြဦးလည္း ခပ္ရင့္ရင့္ေျပာသည့္ ထုိသူ၏ စကားကို အဆဲျဖင့္ တုန္႕ျပန္လိ္ုက္သည္။ သူက ရယ္ေမာကာ ေႏြဥိီးကုိ ေျပာလိုက္သည္။ ထုိစကားကို ႀကားေသာ္ ေႏြဦး ငိုခ်င္သြားသည္။
