° ice rink ° | christmas story |

16 XII - Świeży puch

Grudniowe słońce leniwie przedzierało się przez grube chmury, aby dotrzeć do okna Aishy, która zaspanym wzrokiem przeglądała zeszyty. Jak dobrze, że nie musiała się niczego uczyć tak długo, jak trwała przerwa świąteczna. Nie była wielką fanką uczenia się.

Wyszła ze swojego pokoju, aby przejść do malutkiej kuchni połączonej z jadalnią - serca mieszkania. W rogu pokoju ujrzała swoją choinkę, którą kupiła z Benjaminem. Była to duża, zielona choinka, Aisha nie wiedziała jak inaczej ją można określić. Kosztowała ją całe swoje oszczędności, ale dziewczyna uznała ten zakup za bardzo udany. Nie wiedziała tylko, czy rodzicom spodoba się drzewko.

Choinka stała samotnie, naga, bez dekoracji i światełek. Pomimo tego, iż brakowało jej bombek i sznurów, już sama wyglądała bardzo okazale i wyniośnie, sprawiając, że w powietrzu unosił się zapach lasu. Aisha uwielbiała ten zapach. Czuła do niego pewien typ nostalgii, związany może z tym, czego nie miała. W głowie krążyło jej teraz wiele pytań, ale żadnych odpowiedzi.

Założyła ręce i podeszła do okna, które znajdowało się tuż za choinką. Na zewnątrz widoczne były jedynie szare chmury, które kłębiły się nad miastem, zwiastując nadchodzący śnieg. Na ulicy leżał świeży puch, zapewne z poprzedniej nocy, a Aishy przypomniał się wczorajszy wieczór. W myślach nadal powracała do obejmującego ją Benjamina i jego jedwabistego głosu. Skarciła siebie w głowie i powróciła wzrokiem na zewnątrz. Kilka dzieci biegało po chodniku, rzucając w siebie śnieżkami, a jeszcze inne zbierały z ziemi śnieg, próbując uformować coś na kształt bałwana. Aisha uśmiechnęła się delikatnie na ten widok i odwróciła się od okna.

Popatrzyła na tę pustą choinkę. Przez głowę przeszła jej szalona myśl, że powinna ubrać ją właśnie z Benjaminem. Ale, czy ubieranie choinki nie powinno być rodzinne? Nie, nie mogła mieszać do tego Benjamina. Musi zająć się swoją rodziną.

Chociaż, czy to byłoby coś złego?