Zawgyi
"ေမေမၾကည္ကစားၿပီးၿပီလား..."
"ၾကာေပါ့သားရယ္...ဝေအာင္စားသြားေနာ္...သား,ပိုက္..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"သား...ဝင္စားေတာ့ေလ...ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲ..."
အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ့ထမင္းဝိုင္းဆီတစ္ခါတည္းဝင္မစားဘဲတစ္ခုခုကိုခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့သားေၾကာင့္အေမးစကားဆိုမိေတာ့...
"ပိုက္ကိုၾကက္ဥျပဳတ္ေပးမလို႔ေမေမ...ဒီေကာင္ငါးေျခာက္ဖုတ္ေတြအမ်ားႀကီးစားလို႔မရဘူး..."
"အာ...သိုင္း...ေတာ္ၿပီကြာ...နည္းနည္းစားဆိုနည္းနည္းပဲစားမယ္...အဲဒီၾကက္ဥဆိုတာႀကီးမျပဳတ္နဲ႔..."
"ဟုတ္သားပဲ...သားရယ္...ၾကက္ဥဆိုတာဟင္းျဖစ္တာလည္းမဟုတ္ဘဲ..."
"အဲဒါဆိုခဏေစာင့္...ဟင္းရည္လုပ္ေပးမယ္..."
"အင္း..."
သိပ္မၾကာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ဂ်င္းနံ႔သင္းေနတဲ့ဟင္းရည္တစ္ခြက္နဲ႔အတူ Milo တစ္ခြက္ပါလာခ်ေပးသည္...သိုင္းဆိုတာဆရာဝန္ေလာင္းသာေျပာတာဟင္းခ်က္တဲ့ေနရာမွာလည္းေတာ္သည္...တစ္ဖက္သားကိုဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ေနရာမွာလည္းအပိုအလိုမရွိ...
"ဒီေန႔ဆိုင္မသြားဘူးလား...ပိုက္..."
"သြားမွာ...ဆိုင္မွာစာဖိုမႈးတစ္ေယာက္ေလာက္လိုေနတာကြ...မင္းလာလုပ္ပါလား..."
"ဟားဟား...မင္းဆိုင္လူမလာေအာင္လား..."
"မင္းလက္ရာဆို Foreigner ေတြေၾကြမွာကြ...အတည္ေျပာတာ..."
ခ်ေပးထားတဲ့ဟင္းရည္ပန္းကန္ထဲဇြန္းနဲ႔တစ္ခ်က္ေမႊလ်က္အရသာျမည္းစမ္းရင္းေျပာလာသည္...ဒီေကာင္အပိုေတြလာလုပ္ေနတာ...
"ဟင္းရည္ေလးတစ္ခြက္ေလာက္နဲ႔အဲေလာက္လာမေျမွာက္နဲ႔...ေဟ့ေရာင္..."
"ဟားဟား..."
အေၾကာင္းသိေတြပါကြာဆိုတဲ့ဒီဇိုင္းနဲ႔ျပန္လည္ေခ်ပမိေတာ့ဟက္ဟက္ပက္ပက္သူရယ္သည္...သက္တူရြယ္တူေတြဆိုေပမဲ့ပိုက္ကအေဝးသင္တကၠသိုလ္သာတက္ရင္းအိမ္စီးပြားေရးကိုကူညီသည္...မလွပခဲ့တဲ့ကံၾကမၼာေၾကာင့္ဆယ္တန္းကိုေအာင္တယ္ဆို႐ံုျဖင့္အမွတ္မေကာင္းခဲ့သူမို႔သူဝါသနာပါရာတကၠသိုလ္ႏွင့္ေဝးခဲ့ရာကအေဝးသင္တကၠသိုလ္ကိုသာေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္း...
