Zawgyi
စတစ္အက်ၤ ီအျဖဴကိုလက္ေခါက္တင္ကာဝတ္ထားၿပီး ေယာပုဆိုးအနက္ေလးဆင္ျမန္ထားတဲ့ပိုက္ဟာဘုန္းဘုန္းႀကီးေတြဆြမ္းစားၿပီးတည္းမဲ့အခ်ိဳပြဲအတြက္ကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္ေနပံုရသည္...မန္းေျမသားျဖစ္ေပမဲ့အသားညိဳတဲ့ထဲမပါဘဲအဝါေရာင္ဘက္သန္းေနေသာပိုက္အသားအေရဟာအၿမဲၾကည္စင္လ်က္...ရွမ္းစပ္တဲ့ေစာ္ဘြားမ်ိဳးႏြယ္အေမ့ေသြးအျပည္႕ပါသူမို႔ပိုက္႐ုပ္ရည္ဟာေခ်ာေမာတာထက္အရွိန္အဝါတစ္ခုနဲ႔တည္ၾကည္တာမ်ိဳး...ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းမဲ့ေက်ာင္းေပၚေရာက္တာေတာင္မဝင္ျဖစ္ေသးဘဲပိုက္အားေငးၾကည္႕ေနခိုက္ဦးႏိုင္ရဲ႕ႏႈတ္ဆက္သံေၾကာင့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ေျပးကပ္ရသည္...
"သိုင္း...ေရာက္လာၿပီလား..."
"ဟုတ္ကဲ့...ဦးႏိုင္...အခုပဲေရာက္တာ...ကြ်န္ေတာ္ဘာကူေပးရဦးမလဲ..."
"ရပါတယ္ကြာ...အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ...သား,ပိုက္ေရ...သိုင္းေရာက္ၿပီ..."
ဦးႏိုင္ရဲ႕သတင္းေပးသံအဆံုးမွာလွမ္းၾကည္႕လာတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ...ၿပံဳးလိုက္ရင္လန္သြားတတ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကသူမ်ားေတြနဲ႔မတူရျခင္းတစ္ခ်က္...
"ေရာက္လာၿပီလား..."
"အင္း...အခ်ိဳပြဲျပင္ေနတာလား..."
"ဟုတ္တယ္...ၿပီးသြားၿပီ...ခဏေနေန႔ဆြမ္းကပ္ေတာ့မွာမို႔ေလ..."
"ေအာ္..."
"ထိုင္...ဟပ္ခ်ိဳး...ထိုင္ရေအာင္ေလ...သိုင္း..."
"အင္း...ေနမေကာင္းဘူးလား..."
"ေကာင္းပါတယ္...မနက္ကေရခ်ိဳးတာနည္းနည္းၾကာသြားလို႔...ဟီးးး"
ႏွာေခ်သံတစ္ခ်က္နဲ႔ႏွာရည္ယိုလို႔ႏွာေခါင္း႐ွံဳ႕သံေလးေၾကာင့္ေနမေကာင္းတားလားဟုစိတ္ပူမိသည္...နည္းနည္းရွည္လာၿပီျဖစ္တဲ့ခပ္အုပ္အုပ္ဆံပင္ေတြကနားရြက္ေနာက္ညွပ္ခံထားရတာမို႔ေခါင္းေလ်ာ္ၿပီးလြယ္လြယ္မေျခာက္ရင္ဆိုတဲ့စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ညွပ္ခိုင္းမလို႔စကားျပင္ကာမွ...
"ေဒးေဒး..."
ႏႈတ္ခမ္းလႈပ္႐ံုေရရြတ္ကာအေပ်ာ္ေတြျဖတ္သန္းသြားတဲ့မ်က္ဝန္းၾကည္ၾကည္ေတြဦးတည္ရာအရပ္လိုက္ၾကည္႕မိေတာ့ေဒး...မလာေလာက္ဘူးထင္ထားခဲ့ေပမဲ့႐ုတ္တရက္ေရာက္လာသူေဒးပံုရိပ္ကဂ်စ္ပစီဆန္လြန္းေနသည္...နားတစ္ဖက္တည္းတင္ေဖာက္ထားတဲ့နားေပါက္သံုးခုအနက္...ဆင္ျမန္းထားေသာအဆင္တန္ဆာတစ္ခုကတျခားဟာေတြထက္ပို၍အ႐ိုင္းဆန္စြာ...ဒါတင္မကNose Piercing Ringပါတပ္ဆင္ထားၿပီးေပါက္ၿပဲေနတဲ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔တီရွပ္အမည္းေရာင္နဲ႔...ဟာကြာ...ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာလုပ္တဲ့အလွဴပြဲကိုဒီလိုလာစရာလား...မသိတာမဟုတ္သိရက္နဲ႔မိသားစုစံုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့အေဖ့ဆႏၵကိုမိတ္ေဆြအသိုင္းအဝိုင္းေတြေရွ႕ပရမ္းပတာျဖည္႕ဆည္းေပးတာ...ဧည္႕သည္ေတြမေရာက္ခင္မသင့္ေတာ္တဲ့အျပင္အဆင္နဲ႔ေဒးကိုတစ္ခုခုလုပ္ေပးမွျဖစ္မည္ဟုေတြးကာထအရပ္...လက္တစ္စံုရဲ႕ဆုပ္ကိုင္တားျမစ္ဟန္...
