"သားရယ္...သူတို႔လည္းထိုက္သင့္တဲ့အခေၾကးေငြယူမွာပဲေလ..."
"ေတာ္ပါၿပီ...သားအဲလိုႀကီးအသက္မရွင္ခ်င္ဘူး..."
ေဆး႐ံုေပၚတုန္းကစိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုး၍ေျပာမျပျဖစ္ခဲ့တဲ့သား,ပိုက္ေလးရဲ႕က်န္းမာေရးအေျခအေနအားေတာ္ေတာ္ေလးထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္မွဖြင့္ေျပာျဖစ္သည္...အစားထိုးလိုက္ရင္လူေကာင္းတစ္ေယာက္လိုျပန္ျဖစ္ႏိုင္မဲ့အေျခအေနမို႔အစားထိုးဖို႔နားခ်ေတာ့ဘယ္လိုမွလက္မခံ...
"ဒါလဲသူတို႔မိသားစုကိုကူညီရာေရာက္တာပဲေလ...သားရယ္..."
သားဘက္ကလက္မခံေပမဲ့မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕အတၱနဲ႔ေက်ာက္ကပ္လွဴမဲ့အလွဴရွင္ကိုတစ္ဖက္သတ္ရွာေဖြမိတဲ့အခါပရဟိတအသင္းတစ္ခုကတစ္ဆင့္ရွာေဖြေတြ႕ရွိမိသည္...မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေပးဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့အသက္အရြယ္ႀကီးေနသူမို႔ဆရာဝန္ေတြကအားမေပး...တျခားအလွဴရွင္ရွာဖို႔ကိုသာနားခ်ခဲ့သည္...အလွဴရွင္ေတြ႕လို႔စကားေျပာၾကည္႕ေတာ့မိသားစုစားဝတ္ေနေရးေၾကာင့္လွဴရသည္မို႔ထိုက္တန္တဲ့အခေၾကးေငြေပးရမည္...သားအတြက္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေပးေခ်ရမဲ့ေငြေၾကးပမာဏကိုမမႈေပမဲ့ကာယကံရွင္သားငယ္ကဘယ္လိုမွလက္မခံ...
"ကူညီခ်င္ရင္ေမေမတတ္ႏိုင္သေလာက္ေထာက္ပံ့လို႔ရတယ္ေလ...သူမ်ားအဂၤါအစိတ္အပိုင္းကိုဝယ္ၿပီးကူညီတာမ်ိဳးေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ေမေမရယ္..."
"..."
"ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးသားကိုနားမခ်ပါနဲ႔ေတာ့...အခုလည္းသားအိပ္ရာထဲလဲေနတာမဟုတ္ဘူးေလ...ကံရွိသေလာက္ပဲ...ကံရွိသေလာက္ပဲသားအသက္ရွင္ပါရေစ..."
"သားရယ္..."
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေတာင္းဆိုသလိုေျပာေနတဲ့သားအားရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းမိသည္...ဒီကေလးေလးစိတ္ထားႏူးညံ႕တယ္ဆိုတာဆံုးမသြန္သင္ခဲ့လြန္းလို႔မဟုတ္...သူ႕ပင္ကိုဗီဇအရျဖစ္သည္...သူ႕အသက္သတ္ရင္ငရဲႀကီးတတ္တယ္ဆိုတာသိၿပီးကတည္းကအေကာင္ငယ္တိရစၧာန္ငယ္ေလးေတြကိုမသတ္...လိမ္ညာေျပာရင္ဘုရားမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာသိၿပီးေတာ့သက္တူရြယ္တူခ်င္းေတာင္မုသားစကားမဆို...ဒီလိုကေလးမ်ိဳးကိုမွကံၾကမၼာကမ်က္ႏွာသာမေပးတဲ့အခါ...ဝဋ္ေၾကြးလို႔ပဲယူဆရမည္ထင္သည္...
.
.
.
"ပိုက္...ဘယ္ေတြေခၚလာတာလဲကြာ..."
