Zawgyi
"ေမေမၾကည္..."
"ေဟာ...သား,ပိုက္ပါလား..."
နံနက္ခင္းေနျခည္ေႏြးေႏြးနဲ႔အတူသံဃာေတြဆြမ္းေလာင္းဖို႔ျပင္ေနခိုက္ခ်ိဳင့္ႀကီးႀကီးတစ္ခ်ိဳင့္နဲ႔ေရာက္လာတဲ့သား,ပိုက္...ခါတိုင္းလဲဆြမ္းနဲ႔ဟင္းေလာင္းေနက်ဆိုေပမဲ့ဒီေန႔သားေမြးေန႔မို႔တျခားလွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြလည္းအျပည္႕အႏွက္...
"ေမေမၾကည္ဆြမ္းေလာင္းရေအာင္လို႔မုန္႔ေတြလာပို႔တာ..."
"သိုင္းေမြးေန႔အတြက္ကုသိုလ္လား...သား"
"ဟုတ္..."
သိုင္းေမြးေန႔တင္မကကိုယ့္ေမြးေန႔ပါမွတ္ထားၿပီးနံနက္တိုင္းဆြမ္းေလာင္းေနက်မို႔အခ်ိန္မီမုန္႔ေတြလာပို႔တတ္တာသူ႕ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးကတည္းက...လူငယ္သာေျပာတာမြန္မြန္ရည္ရည္ေလးနဲ႔လူႀကီးေတြအေပၚေလးစားရွာသူမို႔သားအရင္းေလးတစ္ေယာက္လိုပဲခ်စ္ခင္မိသည္...
"သားေရာေလာင္းကူေလ...ေမေမၾကည္ကတျခားပစၥည္းေတြလည္းပါတာမို႔..."
"ဟင္...သိုင္းကမေလာင္းဘူးလား..."
"အမေလး...သားသူငယ္ခ်င္းေတြမထေသးဘူး...ညကမိုးခ်ဳပ္မွေဒးေရာက္လာတာေလ...စကားေျပာၿပီးညနက္တယ္ထင္ပါတယ္...အိပ္ေမာက်ေနၾကတာမို႔ေမေမၾကည္လည္းမႏိႈးဘဲထားခဲ့တာ..."
"ေအာ္..."
ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ျပင္ထားတာကအိမ္ေရွ႕တင္မို႔ၿခံထဲကိုမၾကည္႕မိ...ေဒးေဒးေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ေမေမၾကည္႕စကားၾကားမွၾကည္႕မိေတာ့ရပ္ထားတဲ့ေဒးေဒးကိုယ္ပြားကားေလး...သိုင္းေမြးေန႔မို႔ေဒးေဒးျပန္လာတာျဖစ္မည္...
"ေမေမ..."
သံဃာေတြၾကြမလာခင္ေမေမၾကည္နဲ႔စကားစျမည္ေျပာေနခိုက္ေခၚသံေၾကာင့္ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕မိေတာ့ပုဆိုးနီညိဳနဲ႔စတစ္အျဖဴဝတ္ဆင္ထားသည္႕သိုင္း...သူ႕ေနာက္မွထြက္လာသူေဒးေဒးကလည္းစတစ္အျဖဴနဲ႔ေယာပုဆိုးနက္ျပာေလးနဲ႔...အခုမွကိုယ့္ကိုျမင္သြားဟန္နဲ႔သိုင္းကႏႈတ္ဆက္သည္...
"ပိုက္ေရာက္ေနတာလား..."
"သားေမြးေန႔အတြက္ကုသိုလ္လာလုပ္တာတဲ့..."
