Zawgyi
"တီ...တီ..."
ေသြးျပန္ေၾကာဖြဲ႕စည္းမႈေတြအေၾကာင္းစာဖတ္ေနတုန္းျမည္လာတဲ့ဖုန္းသံေၾကာင့္နည္းနည္းေတာ့အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မိသည္...ဝါသနာပါလို႔ေဆးတကၠသိုလ္အားတက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေပမဲ့ေရြးခ်ယ္ၿပီးသားလမ္းမို႔ဆံုးေအာင္ေလ်ာက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား...
"ဟဲလို...ေဒး..."
"ငါေက်ာင္းျပန္မွာမို႔ကားဂိတ္လိုက္ပို႔..."
"ဟင္...ကားမပါဘူးလား..."
"မပါဘူး..."
"ေဒး...မင္းဘာလုပ္ထားျပန္ၿပီလဲ..."
"ေဘာလံုးပြဲ႐ွံဳးလို႔ေပါင္ထားတာ..."
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးသနားစဖြယ္အသံေလးနဲ႔ေျပာလာတဲ့ေဒးအားဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ရမွန္းမသိ...မလိမ္ညာပဲအမွန္တိုင္းေျပာတတ္တာေလးကိုပဲဂုဏ္ယူရမလို...ေဘာလံုးကဘယ္ႏွပြဲ႐ွံဳးလို႔ဘယ္ေလာက္နဲ႔ေပါင္ထားျပန္တာလဲ...
"အခုအိမ္မွာလား..."
"အင္း..."
ခြပ္ခနဲဖုန္းခ်...အိမ္ေနရင္းဝတ္စံုနဲ႔ေဒးရွိရာအရပ္တန္းေျပးရသည္...ရွိသမွ်ပစၥည္းေပါင္သံုးတာတစ္ခါႏွစ္ခါကလို႔လား...ေနာက္ကလိုက္ရွင္းရတဲ့အန္ကယ္လ္အေနနဲ႔သားကိုလူဆိုးစာရင္းသြင္းထားတာလည္းမထူးဆန္း...လူဆိုးလို႔သတ္မွတ္ထားတာနဲ႔တန္ေအာင္ပိုမိုက္ျပတဲ့ေဒးကလည္းအဆံုးမ,မခံ...
"ေဒး..."
"ခ်က္ခ်င္းႀကီးကိုေရာက္လာတာလား..."
"ဘယ္ေလာက္နဲ႔ေပါင္ထားျပန္တာလဲ...ေဒး..."
ကိုယ္ကသာစိတ္ပူၿပီးအတင္းကာေရာေမးခြန္းေတြထုတ္ေနတာ...ေရွ႕ကလူသားကဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ကုတင္ေပၚမွာအမီမပ်က္ဂိမ္းေဆာ့လ်က္...
"မမ်ားပါဘူး..."
"မမ်ားပါဘူးဆိုတာဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲ...အန္ကယ္လ္သာသိရင္..."
"ေရြးမေပးေတာ့လဲအဆံုးေပါ့..."
"စကားကိုအဲလိုလြယ္လြယ္မေျပာနဲ႔ေဒး..."
"45 သိန္း...45 သိန္းတည္း..."
"ဘာ..."
"..."
