Carcafet e fresket preken trupin e saj te ngrohte teksa ata e leshuan ne krevatin e tij te ftohte dhe lane ushqim te bollshem ne komedinen prane sic ai i kishte urdheruar. Dolen perjashte dhe kycen deren me celes.
Ia dorezuan ne dore celesin dhe tunden koken.
'Pune e mbaruar fajkua' kur degjoi ate fjali prej tyre, ne duart e tyre u perplas nje valixhe.
'Ndajini vete' i percolli ata me nje shikim te ftohte, sikur donte tu tregonte atyre se c'do i bente vajzes se mjere qe kishin sjelle. Ne castin qe ata u larguan, vuri ne pune masken e tij te zeze qe priste aty e harruar ne nje cep sirtari. E vendosi ne koke dhe priti, priti aq gjate sa duhej qe efekti i kloroformit te zhdukej prej saj, dhe mund te shijonte syte me pamjen e saj, por jo buzeqeshjen. E dinte qe buzeqeshje nuk do kishte ne fytyre, do ia kishte shuar, do ia kishte thyer shpresat, do e kishte gjunjezuar ne toke me shpirt te vdekur, por ai prandaj ishte aty. Per ta ngritur serish lart, ta bente te harronte gjithcka, c'do dhimbje e lendim.
Shkyci deren dhe u fut brenda. E habitshme qe nuk e gjeti te shtrire ne krevat duke qare, qendronte perballe nje dritareje dhe shikonte jashte saj. Nuk e kuptonte se c'kishte gjetur kaq interesante ne ate pamje, pasi ishin vetem kodra dhe ndonje shtepi e vogel tek e tuk. Por ai se kuptonte qe ajo ishte perhumbur, nuk dihej per cfare mendonte, iluminonte ne mendjen e saj.
Nuk foli, por e dinte qe ajo i kishte ndjere hapat e tij shume qarte. Eci drejt saj dhe bashke me ajrin thithi dhe aromen e trupit te saj. E shtrengoi me te dy krahet dhe e perplasi pas vetes. E degjonte ate lehtesisht te qante kur kishte vendosur koken ne shpatullen e saj, kraharori i saj tundej. U mundua ta qetesonte me nje puthje te vogel ne qafe, por vetem sa e beri me keq gjendjen. Nuk priste qe ajo te reagonte ne menyre kaq te dhimbshme, shpresonte se do e merrte me me qetesi pasi kishte shpetuar shume here, e kjo dite do te vinte njehere, duhet te ishte e pergatitur.
'A jeni njerez te Xhonit?' me te tkurrur zerin,shpresonte qe te pakten te njihnin Xhonin, e t'i lutej qe ai ta shpetonte. Vetem tek ai i mbante shpresat, para se t'i vdisnin te gjitha.
'Nc' nuk donte te nxirrte ze, vetem nje pergjigje te vogel. Xhoni, mendja e saj. Atij i vinte te qeshte. Donte shpetim, kur ajo kishte kohe qe ishte burgosur nga ndjenjat.
'Cfare do me beni?' ajo u kthye perballe tij duke ia shtyre tutje duart e tij, qe cuditerisht ishin te ngrohta, ne ate ftohtesi, ato ishin si shpetim per trupin e saj, por ajo s'mund te pranonte prekjen e nje trafikanti, pervec te Xhonit. Maska kishte dhe nje perde te holle per te mbuluar syte, arrinte te shikonte vetem buzet e tij te plota e mishtore qe kur degjuan pytjen e saj, u lakuan per te marre rrugen e nje buzeqeshjeje. Nuk foli,vetem i terhoqi krahet e saj te holle dhe e perplasi ne krevat. Zemra e saj po rrihte si nje termet dhe lotet nuk mund te shfaqnin asnje ndjenje qe po ndjente ajo brenda saj. Frike, terror, ankth. Lotet s'mundnin te tregonin asgje, por syte e saj po. Shikimi i saj ishte kaq zemerthyes por ai e veshtronte dhe nuk bente asgje.
U pozicionua siper saj duke mos i lene asnje rrugedalje, ne kete moment Kleora e dinte qe pafajsia qe aq shume Xhoni adhuronte, kishte marre fund. Mbylli syte fort te pakten mos te veshtronte veten teksa prekej nga dy duar te pista, por i hapi serish kur ndjeu doren e tij te ngrohte te prekte faqen e saj te djathte dhe frymen e tij te perplasej perballe buzeve te saj. Nga i ftohti fryma e tij duke sikur ishte tym, avull i ngrohte qe po e dehte dhe ate. Nuk priti gjate dhe hapsiren midis tyre e zhduku, duke prekur buzet e saj te kuqta nga i ftohti. Do i ngrohte me buzet e tij te nxehta qe perveloheshin nga deshira per te.
Ne castet e para ajo perkulej qe te largonte buzet prej tij, por pas disa sekondash, i ndjente buze te njohura, menyra sesi puthte ishte e njohur. Ne mos truri i saj, zemra iu dorezua. Ndonjehere maska e zeze e pengonte te ndjente sic duhet buzet e tij, pasi ai po i perjetonte dhe prekte sic donte buzet e saj. Do luante me buzet e saj derisa te lodhej, por tani, nuk kishte mbaruar akoma.
Kishte deshira me te medha se vetem nje puthje por e vetmja gje qe mund te bente, ishte te shetiste duart ne trupin e saj te vogel, ne kete menyre nuk do arrinte te depertonte pisellekun aq shume brenda saj. Njera dore rreshqiti ne kofshen e saj te djathte te zbuluar prej fundit te saj, dhe duke e ngritur kemben e saj per ta vendosur ne belin e tij, padashur u zbuluan dhe te brendshmet e saj. Ne ate moment, shkeputi menjehere puthjen nga ajo duke bere qe te dyve t'i dhimbnin buzet nga ajo shkeputje aq e mprehte. U ul ne cep te krevatit duke mbajtur koken me dore dhe duke veshtruar parketin, Kleora uli fundin e saj dhe u struk ne fund te krevatit e kerrupsur.
Ai ngriti syte per ta veshtruar ate me lote ne sy, nuk e dinte nese qante nga puthja apo qe ishte e zhgenjyer nga vetja qe kishte rene pre e atij trafikanti te panjohur. Aq naive ishte saqe nga nje puthje linte veten te lire ne duart e cdokujt. Por Fajkuan nuk e bezdiste aspak fakti qe ajo ishte dorezuar aq lehte, ishte i bezdisur nga fakti qe nuk arrinte dot te kontrollonte veten. Ferkoi disa here fytyren me duar dhe aroma e saj kishte ngelur te te dyja duart, i largoi eger nga fytyra sikur ia kishin djegur. Hodhi syte serish nga ajo dhe ajo shtrengonte carcafin ashper duke qare.
Donte te godiste veten qe ne ate krevat i kishte bere femrat te shtrengonin carcafin vetem nga kenaqesia e renkimet, e ate, nga lendimi shpirteror.
Nuk i thoshte dot largohu, largohu pergjithmone nga ajo ndertese dhe nga Tirana madje, kur ishte ai i cili duhet te largohej prej saj. Ai qe kishte qellime te vriste shpirtin e dikujt, duke ndotur te sajin.
CZYTASZ
E Pashmangshme
General Fiction"Ishte rritur me mendimin e frikës, në rrugët e lagjes mund të humbiste veten kur dikush ta kapte me forcë dhe të turbullonte jetën e saj, të mos shihte më të vetmen forcë që kishte në jetë, familjen. Frika u zbeh me kalimin e viteve, kur në mendjen...
