⚠️
Xhoni hoqi lehtshem xhamin prej fytyres se saj dhe per nje cast Kleora mendoi se mund te ishte qetesuar, i dhembi pak por me shume shqetesohej nese vertete Xhoni do e shtynte te bente ate c'ka ajo i ishte druajtur tere keto kohe. Shfryhu ne momentin kur vetem po e veshtronte i perhumbur ate teksa qendronte siper saj, pak e nga pak veshtire qe te merrte fryme nga menyra si ishte renduar ne stomakun e saj.
Nje shuplake e rende u perplas rende ne fytyren e saj te plagosur dhe Kleora do te betohej qe ishte dhimbja me e thelle qe mund te kishte perjetuar ndonjehere. Leshoi nje klithme te larte nga vuajtja dhe ironia shpertheu kur i mbylli gojen e saj me ngjitesin qe mbante gjithmone prane komedines.
Hapi syte nga tmerri dhe dhimbja duke e veshtruar ate me intesitet, ai nuk kthente njehere te vetme syte nga ajo. I vetmi person qe e bente te ndihej normale, tashme e braktisi.
Shqeu bluzen e saj te ngrohte prej trupit te saj dhe tutat qe i kishte dhene nje dite te vishte pasi ishin qetesuar mbas dites kur ajo i kishte deshmuar deklaraten e rreme te urrejtjes. Tashme po e vertetonte.
Pasi e kishte lene te zbuluar mjaftueshem per syrin e tij me te brendshme, egoja e tij kerkonte me shume, por e la per me vone. As nuk guxonte te hidhte syte nga fytyra e saj, sot, ishte perqendruar vetem te trupi. Nuk mund t'ia dilte mbane duke e veshtruar ne sy dhe te dorezohej menjehere, e ndjente qe ajo po qante kur i dridhej kraharori dhe gjoksi, e me aq i thyhej zemra, jo me ta veshtronte ne sy si do i ishin skuqur e pjekur nga lotet. Por ajo e meritonte, kushdo qe i thyente zemren atij, e pesonte. Do e bente te pergjerohej per fjalet e thena, nje pendim me shikim nuk mjaftonte per te.
Mori nje shiringe poshte komedines dhe ia infektoi te te dyja duart, jo vetem qe asaj i dhembi nga pakujdesia e tij por e teperta ishte se me pas nuk filloi me t'i levizte e ndjente duart, i kishte infektuar nje ilac mpirjeje ne vena, pasi mesa duket ai duart e tij do i perdorte me teper per pune te pista sesi te qendronte te mbante duart e saj ne vend teksa perpiqej ta zhvirgjeronte.
'Hemehetehehne' perpiqej ajo se koti te leshonte ndonje fjale por ngjitesi nuk e lejonte aspak. Lotet nuk e lejonin te shihte dhe ngjitesi nuk e lejonte te fliste, ilaci nuk e lejonte te levizte duart e pesha e tij nuk e lejonte te levizte trupin. A mund te kishte me keq se izolimi i tere vetes tende ,e pamundur per te bere asgje, madje veshtire te merrte fryme. Lutej me mendje, qe atij t'i ndryshohej mendja, ose ajo te vdiste.
Ai serish nuk u mundua te kthente syte nga Kleora, vazhdonte te puthte tere kersheri duke lene shenja ne trupin e saj te bute dhe te zbehte. E lepinte, e kafshonte, e puthte, arrinte t'i bente gjerat me te pista ne c'do pjese te trupit, e perpelitjet e saj e benin te shijonin me shume, ta ndiznin me teper.
S'priti shume te shqyente dhe ato te mbathura qe kishin ngelur, duke e lene trupin e saj te hijshem zhveshur plotesisht perballe tij. Syte e tij u mbyllen per nje cast dhe duart e tij shetiten lehtesisht ne cdo pjese te trupit te saj, duke lene gjurme e dritherima. Qendronte sipas saj i zhveshur dhe ai, me sy mbyllur duke prekur cdo gje te sajen. Shfryhu disa here duke bindur veten qe ishte gati. S'e kishte idene sa kishte pritur per te veshtruar kete imazh dhe ta prekur ne realitet, jo vetem ne endrra. Por kjo..kjo nuk ishte menyra qe kishte deshiruar, po ajo nuk i la zgjidhje tjeter.
Ne castin tjeter, hungerimat e saj filluan te shoqeroheshin me renkimet e tij duke u gjendur brenda saj, ajo levizte trupin ne menyren sikur do arrinte te bente dicka ta largonte ate prej vetes, por ishte e kote. Ai pomponte sa me brenda saj duke mos i lene aspak zgjidhje, asnje shpetim. Xhoni nuk arrinte te kuptonte mbrapa atij ngjitesi a ishin ulerima e renkime apo me shume klithma per faktin qe ai e kishte tradhetuar ne menyre te tille.
As nuk kishte pasur kujdes me te, me shume ishte treguar bute me vajzen qe kishte derguar foto Kleores, sesa me vete Kleoren.
Ku ta merrte me vend e dhimbsura vajze qe pas disa javesh do ishte ajo ne vend te saj dhe do e perjetonte me keq.
Me furi vazhdonte te luante me te dhe te tundej duke i bertitur ne vesh.
'Doje 8 me 2 ti, doje Xhon realist ti' perplasi nje shuplake ne te pasmet e saj. Kur padashje shetiti syte ne fytyren e saj, arriti te dallonte si e tere fytyra e saj ishte mbuluar ne lote, ishte lagur e tera. Vuri re te ishin lagur dhe carcafet prane gershetuar me gjakun qe i rridhte nga faqja, por ai vazhdonte te djersiste nga mundimi per ta bere ate te tijen. Ajo ishte e tija qe ne momentin e pare, qe kur ia zgjodhen ate, nuk ishte nevoja ta vriste ne ate menyre.
Kleora qendronte si nje statuje e ngulitur ne pamundesi te levizte duart, Xhoni perfitonte prej saj ne menyre perfekte, pa asnje pengim.
'Mendohu dhe nje here para se te flasesh cupeline. S'ta kemi per borxh te degjojme pallavrat e tua' bertiti sapo u shqit prej saj. Nuk kishte mbaruar, por ajo pjese zemre qe i dhimbte per te e detyroi te mos vazhdonte me teper. Gjithsesi e mbuloi nepermjet atyre fjaleve te ftohta.
E vetmja gje qe kishte bere sot ta ndihmonte ate, ishte ta mbulonte me nje carcaf te holle. Vertete ky xhest i vogel ishte shpetim per Kleoren, por nuk ishte mjaftueshem te ndalonte lotet e saj, nga dhimbja e zhgenjimi.
'Si thua te te cojme te yt vella tani apo te te shkerdhej dhe njehere? Mbaroi oferta e Xhonit xhentil, mesohu te perballesh me te vertetin'
YOU ARE READING
E Pashmangshme
General Fiction"Ishte rritur me mendimin e frikës, në rrugët e lagjes mund të humbiste veten kur dikush ta kapte me forcë dhe të turbullonte jetën e saj, të mos shihte më të vetmen forcë që kishte në jetë, familjen. Frika u zbeh me kalimin e viteve, kur në mendjen...
