The Girl Who Wanted To Marry Me (editing)

50:3yrs ago

Nadia's pov

Tatlong taon na ang nakalipas ng lumayo ako sa kanilang lahat kasama ang kambal ko. Alam kong masakit para Kay ace na mawala sa tabi nya ang magina nya. Pero wala na kong magagawa dahil matagal na ang nakalipas.

Siguro nga ay parehas na kaming nakamove on, siguro ay madami na nangyari dun habang wala ako. Siguro ay madami ng nabago.

"Anak.. How old are you? " ani ko Kay Dwayne, dahil
Tinuturuan nga sya ni mommy sa age, number, abcd, color, etc. Si mommy na rin kasi minsan nagaalaga dito dahil busy ako sa restau ko. Sikat kasi ang restau ko dito sa London, madaming kumakain dahil sa sarap at magandang presentation ng pagkain na ginagawa ko. Syempre mas bebenta pag may presentation yung foods. Dapat yung mukang masarap hehe.

Pero di ko naman napapabayaan ang kambal, dahil lagi ko itong kinakamusta sa office, kasi lagi ko itong namimiss at naaalala kapag nasatrabaho ako.

"Trii" cute nyang sabi at kung saan saan tumitingin habang yung kamay nya nakabilang ng 3.natutuwa ako dahil malalaki na ang mga anak ko. Lalo na ang babae kong anak na maladyosa na kamuka ko. Siguro ay kung nandito lang si ace, jusq po! Gigil yun Kay darzel, hehe

"Wow naman, alam na ng anak ko kung ilan taon na sya! " masaya kong ani at ibinaba na sya. Marunong na rin naman sya maglakad, at minsan pupunta ng kusina at kukuha ng pagkain nya. Kaso di ko minsan sya pinapakain ng madami dahil ayokong tumaba si Dwayne. Lalo naman si darzel nu?

"Lindse? " paglingon ko, it's paul. Ang bestfriend ko dito sa London.

Tinutulungan nya din ako sa pag success ng restau ko, lalo na kapag kailangan na kailangan ko sya, he always there for me. Kababata ko si Paul, since elementary, pero minsan di na namin pinaguusapan yung mga bata pa kami dahilan na sobrang busy.

"Oh? Paul, napadaan ka? "

"May pasalubong lang ako sa kambal, at syempre sayo" ani nito at kumindat pa. Atsaka sya lumapit dun sa kambal.

Naalala ko nanaman nung hindi sya makapaniwala na may anak na nga talaga ako. Gaya ng sabi ko, prinsesa ako samin kaya inaalagaan nila ako ng sobra pa noon. Pero nung nagkabusiness kami ng madami, naging busy sila at napabayaan na ko. Tanggap ko nanaman ito noon pa, gusto ko na ngang kalimutan e, kaso hindi na naalis sa utak ko.

"Hmm.. Lindse, gusto mo magdinner later? " ani nito habang pinapakain ang kambal ko.

Lumapit ako.

"Hayy nako paul! Sabi ko sayo wag mong pakainin ng pakainin ang kambal ko! " ani ko at tumabi sa kanya sa upuan.

"Bakit? Masama ba? Gusto mo ikaw pakainin ko? " pangaasar nito at tinutok ang cupcake sa muka ko. Duhh di ko gusto ang cupcake, alam kong alam nya yun.
"Ayy haha! Sorry di ka nga pala mahilig dito"

At nilayo na yung cupcake sa muka ko. Atsaka nya muling ibinaling yung atensyon nya sa dalawa.

"Lindse, sa tingin mo? Naaalala kaya sila ni ace? " napatingin ako sa kanya ng magsimula nanaman sya tungkol Jan.