The Girl Who Wanted To Marry Me (editing)

61: Confess

Gabi na kaya pinakain ko muna si criselda bago sya umuwi pero nagpaalam muna sya bago sya lumabas ng pinto ng condo.

"Hihintayin kita bukas ng umaga sa office ni ace, kasama ang mga 'Red Hand' don, imposibleng wala yon" sabi nya, at feeling ko nakaramdam ako bigla ng kaba. Biglang hinawakan ni criselda yung kamay ko. "Don't worry, nandun ako kaya walang pwedeng mangyari na ikinatatakot mo" sabi nya, at umalis na. Napangiti na lang ako dahil hanggang ngayon sinosoportahan nya pa din ako kahit ang laki ng kasalanan ko sa kanila noon.

Napansin ko na kanina pa walang imik si Paul. Ngayon lang talaga namin naranasan ang ganitong sitwasyon, nakakalungkot.

"Paul" nilingon nya ko. "May problema ba? " nahihiya ako kase sa loob ng tatlong taong pagtulong nya sakin, alangan namang balewalain ko sya diba? Ayoko naman ng ganun dahil ang laki na ng parte ni Paul sa buhay ko, at buhay namin ng kambal.

"I'm okay, wag kang magalala sakin" sabi nya at ngumiti ng tipid. Ayoko syang makitang ganyan. "Masaya rin ako kapag nakikita kitang masaya, sapat na yon" bakit ganyan sya? Alam Kong ang hirap sa kalooban nya yung sinasabi nya pero bakit nya pa yan ginagawa o sinasabi?

Niyakap ko sya habang nakatalikod sya sakin.

"Sorry, ayoko lang naman maging pabigat sayo" sabi ko habang yakap yakap ko sya. Hinawakan nya yung kamay Kong nakayakap sa kanya, at ramdam ko sa mga kamay nya ang lungkot.

"Kahit kailan hindi ka naging pabigat sakin" hinarap nya ko at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Tinitigan ko lang ang mga Mata nyang puno ng lungkot. "Gusto ko lang kung san ka sasaya, dun ako susuporta maging masaya ka lang" ano ba pinagsasabi nya? Kahit ayaw nya dun, ipipilit nya pa rin ako kahit mabigat sa kalooban nya?

"Sorry, alam mo namang para sa kambal yung gagawin ko diba? " hindi pa man ako nageexplain alam Kong naiintindihan na nya agad ako dahil lahat naman ng bagay iniintindi nya pagdating sakin, Kahit na Mali.

"Yeah, I know. Iniisip ko lang na baka makalimutan mo na ko kapag nagkaharap at nagkaayos kayo" ewan ko pero nararamdaman ko gusto nyang umiyak pero pinipigilan nya lang.

"Are you crying? " taka ko.

"I'm okay" ngumiti sya ng pilit. "Yung puso mo ha? Alagaan mo na yan, ayoko ng makita ka pang uli na nasasaktan" bakit ganyan sya magsalita? Niyakap nya ko, niyakap nya ko na parang may pinapahiwatig sya. Pero alam Kong umiiyak na sya, hindi ko alam bakit? Bakit sya umiiyak? Ngayon ko lang sya nakitang umiyak sa loob ng tatlong taon hindi sya umiyak sakin maliban lang dun sa ex nya. Pero ngayon hindi na normal dahil wala namang dahilan.