A/N: This is the last Chapter. Sorry kung short lang. Sana ma enjoy niyo! Basahin niyo nalang po 'yong iba ko pang stories. Thank you sa mga bumasa!
---
Happy Ending
"Daddy!" si Cloe habang tuma-takbo pa-palapit sa'kin
"Yes, baby girl?" hinaplos ko ang pisnge niya
"Si kuya Carlo po, ayaw niyang makipag-laro ako sa mga kaibigan kong lalaki." nag-pout siya
Ang cute din talaga ng isang 'to. Dalawang taon lang ang agwat nila ng panganay naming si Carlo. Minsan kasi, puro lalaki ang ka-laro nitong bunso namin kaya ayan istrikto si kuya niya. Ang cute nga nilang tingnan. Sa'kin kasi nag-mana si Carlo. Si Cloe naman ay kay Angelica. Pero kahit may pinag-manahan. Daddy's girl at Mama's boy sila. Ewan ko kung bakit.
"Nasaan na ba ang Mommy mo?" tanong ko
"Nasa kusina po, nag-luluto." aniya
Sampung taon na kaming kasal ni Angelica. Siya pa nga ang nag-pangalan sa panganay. Gusto niya daw Carlo, para sumunod sa pangalan ng kaibigan naming si Carl. Pumayag naman ako. Wala naman akong problema doon kasi naging close din kami noon.
"Tara, puntahan natin 'yong Mommy mo."
"Pero Daddy, si kuya. Pa-galitan mo po siya!"
"Baby, kuya is just protecting you."
"But why? I just want to be friendly lang naman po e."
"Baka ayaw lang ni kuya sa mga kaibigan mo. Good ba sila sa'yo?"
"Opo! Si kuya lang naman po ang hindi e."
"'Wag kang mag-alala, ka-kausapin ko 'yong kuya mo mamaya. Pasok na tayo."
"Okay po."
Nang naka-pasok na kami ay dumiretso na kami sa dining table. Na-abutan nalang namin si Angelica na ni-lalapag na ang pag-kain na niluto. Si Carlo naman ay naka-buntot lang sa kanya. Hinalikan ko si Angelica sa noo, pisnge at labi. Ngumiti lang ito at tiningnan si Cloe na naka-buntot lang din sa'kin.
"O, baby girl. Ba't ma-lungkot ka?" si Angelica at lumuhod sa harap ng anak namin para mag-tugma ang tingin nila
"Si kuya po kasi Mommy e. Ayaw niya sa mga ka-laro ko." aniya
Bumaling naman ito sa panganay na naka-tayo lang sa gilid nila.
"Kuya Carlo, ba't ayaw mo sa mga ka-laro ni Cloe? May ginawa ba sila?" si Angelica
"Wala naman po, Mommy. Puro lang po kasi lalaki ang ka-laro niya. Dapat po babae lang." ani Carlo
"Alam mo Carlo, nag-mana ka talaga sa Daddy mo. Napaka-protective mo." aniya at tumingin sa'kin
Tumawa lang ako dahil sa tingin niyang sobrang talim. Minsan talaga na-iinis siya sa'kin kasi ayaw kong uma-alis siya nang may ibang kasama. Pa-payag lang ako kapag babae ang kasama at ka-kilala ko rin.
Pano ba naman kasi, noong may na-kasama siyang lalaki muntik na siyang gahasain. Kung hindi ko lang talaga sila sinundan, baka kung ano na ang nang-yari sa kanya. Ayaw kong may masamang mangyari sa kanya. Baka ika-matay ko pa 'yon. At baka rin maka-patay ako ng tao kapag nang-yari 'yon. Ga-gawin ko lahat para sa pamilya ko.
Kahit buhay ko pa ang ka-palit. Hindi ko ha-hayaang may manakit sa kanila. Kahit lamok pa-patayin ko kapag dumapo ito sa balat nang pamilya ko. Kung puwede nga lang dito nalang sila lagi sa bahay para safe, ginawa ko na. Pero hindi puwede, nag-aaral ang mga anak namin at nagta-trabaho naman kaming dalawa.
Kung pa-pipiliin ako. Mas gusto kong ganito kami lagi. Masaya, kompleto, at walang nang-yayaring masama. Siguro ang lahat nang nang-yari noon ay i-tinadhana na talaga. 'Yong pag-kikita namin at ang pag-mamahal ko sa kanya.
Siguro ito na ang tina-tawag na..
Happy Ending.
