Dood

90 7 1
                                    

Tijdens mijn val denk ik bij mezelf: Ik ben echt gek.... en DOOD.

Zodra ik het water raak klappen mijn benen tegen de bodem waardoor ik weer omhoog gestuiterd word, snel pak ik de slibberige en koude rand van het bad vast en probeer mezelf eraan omhoog te slepen. Eerst lukt het niet en komt er een diepe snee in mijn vinger waardoor ik wil loslaten, maar als ik loslaat verdrink ik en ben ik alsnog dood. Dat ga ik zoieso wel wat voor mijn gevoel zit mijn hele lijf vol met het vieze gloor water. De tweede poging om mezelf uit het water te tillen lukt wel en ik lig proestend op de grond te hoesten. De tijd om uitterusten krijg ik niet want al snel vliegt het hele zwembad in de fik, benzine!! Iemand heeft benzine in het zwembad gedaan. Snel begin ik te rennen voor mijn leven, richting de stad, richting de brandweer, richting hulpverleners. Ondertussen het lange lopen begin ik natedenken, hoe komt ht huis in de fik midden in de nacht? wie heeft er benzine in het zwembad gedaan? en waar is mijn familie? ook bedenk ik me al snel dat als het zwembad vol benzine is, dan zit ik er ook mee onder!

Na uren lopen kom ik bij het park van de stad, voordat ik de stad inga besluit ik me eerst in het parkwater te wassen, dat benzine is nogal irrietant. Terwijl ik me was kijkt.iedereen me aan en houden de ouders hun handen voor de ogen van de kinderen, en ook voor de oren als iemand andere een aantal scheldworden en waarschuwingen naar m'n kop slingert. Als ik klaar ben ga ik verlegen in de bosjes staan, ik wil niet dat iemand me ziet als ik me aan sta te kleden, straks duikt er nog een rare vent op me af die denkt dat ik hier sta om door de eerste en de beste verkracht te kunnen worden, ik moet er niet aan denken dus kies ik het beschutste plekje en begin om mijn kleren aantetrekken die nog helemaal nat zijn omdat ik die ook even had afgespoelt van de benzine. Zonder te aarzelen loop ik uit de bosjes alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Net zo zelf vetzelkert ga ik languit op een bankje liggen opdrogen. Ik val inslaap.

Weer word ik niet zo leuk wakker. Als ik mijn ogen open doe zie ik dat een enorme bodybulder me van het bankje heeft gegooit, er vervolgens zelf op gaan zitten en mij als voetenbankje gebruikt. Ik sta op en vraag " Waarom heb jij mij van dat bankje gegooit en waarom gebruik je mij als voetenbankje? " Al snel zie ik aan zijn reactie dat het er iets te boos uitkwam. De man tilt zo snel als hij kan zijn hand op en probeert mij te slaan terwijl zijn gezichtsuitdrukking steeds bozer word. Behendig ontwijk ik de klap en begin te rennen voor mijn leven. Als ik even de tijd heb kijk ik achterom en zie dat ik de man ben kwijtgeraakt, rustig loop ik verder naar het centrum om vanaf daar naar het politiebureau te gaan om mijn verhaal te doen.

Opeens hoor ik enorme zware voetstappen en zonder te kijken wie het is begin ik te rennen.

Als ik nog nieteens bij het centrum  ben ren ik het politiebureau binnen, de bodybulder rent gewoon achter me aan naar binnen. Ik ren naar de bali, maar ben telaat. Voordat ik de bali heb gehaalt heeft de man me al onderuit gehaalt, hij gaat bovenop me zitten en slaat me telkens teken mijn hoofd aan. Voordat ik vlauwval zie ik nog net 4 politieagenten op me.afrennen om de man van me af tekrijgen. Het laatste wat ik meekrijg is het gekrijs van de toeschouwers, of is het mijn eigen wegstervende geshreeuw. Ik weet het niet.

forever aloneWhere stories live. Discover now