Waneer Luka weer weg is komt de heks meteen weer terug. Dit keer laat ze eerst het bed in elkaar vallen, daarna laat ze me weer zweven en inplaats van dat ze me gewoon laat vallen geeft ze me een zetje zodat ik op mijn benen teregt kom. Weer komen de trolletjes onder haar jurk vandaag, dit keer meer. Nu beginnen ze ook op me te klimmen en te springen. De heks gaat ook op mijn ribbenkast staan wat enorm pijn doet. Dan zie ik een aantal trollen hun mini zwaardjes uit hun riem pakken en ze beginnen meer snijwonden te maken. Er komt er een bij mijn lies terecht, nog een over mn borst en de laatste grote dwars over mijn buik heen. Dan houd een van de trollen een nat doekje voor mijn mond dat ze vasthoud met haar voet. Het stinkt enorm en ik word lichter in mijn hoofd. Het duurt niet lang voordat ik wegval.
Als ik wakker word zit Luka weer naast me. Ik kijk hem boos aan en ik probeer me weg te draaien maar dat doet teveel pijn dus draai ik alleen mijn hoofd. Luka draait mijn hoofd terug en zegt zacht "Sorry dat ik je niet geloofde," Ik kijk hem vragen aan "ik heb alles gezien, naja, ik zag opeens sneeën komen en een doekje op je mond vallen, niet wie het was." Ik kijk hem aan en zie dat het waar is. Ik probeer iets te zeggen maar dat doet teveel pijn, blijkbaar is er ook een snee over mijn keel gekomen. Ik lig nog steeds op de grond en Luka probeert verband om me heen te wikkelen dus ik duw met een van me laatste beetje kracht zijn hand weg. Zacht zegt Luka "Je hebt je been gebroken." Dat is het moment dat hij erachter komt dat het te ernstig is en pakt een brankar van de muur en tilt me er voorzichtig op wat veel pijn doet. Waneer ik erop lig brengt hij me naar mijn oude kamer, 373. Met veel moeite legt hij me in het bed en pakt de telefoon. Dit keer loopt hij niet naar de andere kant van de kamer maar gaat naast mijn bed staan en aait zacht mijn wang.
Dan komt er iemand binnen met een doos die Luka over neemt en naast mijn voeten op het bed neerzet. Luka haalt er een camera uit die hij op een plank neerzet, naar mij gericht. Hij doet wat op zijn telefoon, ik denk dat hij hem aansluit op de camera. Dan komt er een babyfoon uit de doos en die zet hij op het nachtkastje. De luidspreker die bij de babyfoon hoort hangt hij om zijn nek. "Nu kan ik je altijd zien en horen." Ik ben er niet voor in de stemming dus geef ik hem geen antwoord. Dan gaat hij op de stoel naast het bed zitten en ik draai me pijnlijk naar hem toe. Hij begint mijn haar en wang te aaien en langzaam val ik in slaap.
आप पढ़ रहे हैं
forever alone
काल्पनिकDit verhaal gaat over een meisje dat een hele erge brand meemaakt, de brandweer wist van niks. In het ziekenhuis ontmoet ze Luka, ook begint ze elfen en duivels op de hoofden van mensen te zien. Ze komt in een bos terecht. Iedereen die maar machtig...
