ein-de-lijk

50 7 3
                                    

Ik word gewekt door de deur die langzaam en behoedzaam open word gedaan. Ik wil naar hem toe rennen, maar ik zit nog aan de muur vast en ik heb spierpijn in mijn armen van.het hangen. De jongen die binnen is gekomen trekt langzaam de messen uit de muur waardoor ik langzaam los kom. Het laatste mes trek ik gewoon los waardoor er een enorm gat in mijn t-shirt komt en een lapje van de stof aan de muur blijft hangen. Ik ga op bed zitten en zeg "Luka," Hij gaat oo de stoel zitten "ik ben zo blij dat je trug bent." "Mijn naam is veranderd naar Kaiden." "Hoezo?" "Niemand daar kon Luka niet uitspreken dus is het veranderd naar Kaiden." "Daarom zag ik je dus niet op de lijst." Na een snijdende stilte zegt hij "De 6 weken zijn om," Ik kijk hem aan "wil je nog weg?"

Luka, ehhh Kaiden kijkt me eenbeetje beteurerd aan "Ja." antwoord ik kalm. Kaiden kijkt weg.

Totslot zegt hij "Zorg dat je morgen om 2 uur s'ochtends klaar staat met alles dat je mee wilt, je draagt het zelf." En daarmee  loopt hij weg. Ik pak mijn rugzak en leg hem open op het bed. Is denken. Ik pak mijn tandenborstel met tandpasta, de trui, een zakmes en eten en als laatst pak een een flesje water dat ik bovenop leg.

p.o.v. Kaiden

Ik kan niet geloven dat ze nog weg wilt. Hoe moeg ik in hemelsnaam ervoor zorgen dat ze hier weg is, ergens kan leven en dat ik niet ontslagen wordt?! Ik besluit om haar daar niet achter te laten dus pak ik mijn rugzak en stop er wat spullen in. Mijn dolk, tandenborstel en tandpasta, twee zaklampen, eten voor vier dagen, een vlesje water en als laatst mijn Xinabal (je merkt later wat dit is). Waneer ik klaar ben ga ik aan mijn bureau zitten, pak pen en papier, en ik begin met tekenen. Als we nou is door het raam wegglippen. Nee, we zitten op 2 hoog. En we kunnen niet met de lift want die wordtt s'avonds uitgezet. De trap is een tegroot risico.

Zo pijns ik de hele avond door en waneer ik het wil opgeven en wil gaan slapen kom ik op een perfect idee. Ik schrijf het snel op, stop het ik mijn zak en ga dan pas om 12 uur slapen.

forever aloneWhere stories live. Discover now