forever alone

Het bos

p.o.v Rikki

Nadat we een tijdje in het bos zijn stoppen we op de Heilige Plek Der Leven, een typische plek voor Kaiden om te stoppen, hij houd van deze plek, een klein beetje boos en je kunt hem hier vinden. Triss heeft moeite om de Fliegie te laten stoppen en ze rolt op een erg comische manier over de nek in het gras. Onderweg hadden we nog de Fligie van Kaiden gevonden en die heeft hij met z'n gave weten te temmen, hij is erg goed met dieren en alles dat leeft. Kaiden springt Triss snel te hulp door de Fligie te pakken en vast te binden aan een niet-levende-boom. Triss is net opgestaan als ik me niet meer goed kan concentreren omdat ik rollend door de lucht aan het lachen ben dus ik word, helaas, zichtbaar, en dus ook hoorbaar..... grrrr. De twee kijken me meteen boos aan maar ik kan niet stoppen met lachen en val ook nog uit de lucht in het gras, naja, de spietjes gaan door me heen enzo omdat ik een geest ben. 

Na een hele lange tijd, ik gok een half uur, kan ik eindelijk stoppen met lachen. Kaiden is al begonnen om Triss de belangrijkste dieren en planten te laten zien, onbegonnen werk. Zo te zien zijn ze nu met de lichte en donkere plant bezich. "Er zit zoals je kunt zien maar een heel klein verschil tussen de twee, zodra je deze twee planten van 300 meter kunt onderscheiden, op het open veld dat hier achter ligt, dan ben je pas echt geaccepteerd in dit bos, de snelste deed er een half jaar over, de langzaamste 20 jaar." yep, inderdaad erg interesant hoor Kaiden......... Not. Het enige echt belangrijke om hier te overleven is zien wat giftig is en wat niet. En vergeet het feit van de dieren berijden niet, okal heeft ze dat best goed onder de knie voor een eerste keer in dit bos.

p.o.v ???

Opeens word ik wakker in een geisoleerde doos met 1 klein gat waar waarschijnlijk mijn kak eten doorheen word gegeven.....

Dan word er opeens een LEVENDE rat naar binnengedrukt die meteen weer zn best doet om eruit te komen. Zonder te denken spring ik op het beest af en drinkt z'n bloed alsof ik al langer dan een half jaar geen bloed meer heb gehad, wacht, dat is zo en dat was mijn verbeelding. Ik lich nogsteeds levenloos op de grond en het beest probeert er nogsteeds kansloos uit te komen, kansloos, echt waar, geloof me, kansloos. Al snel merk ik dat ik vast gebonden zit en dus helemaal niet op de rat kan springen. Er zit een  soort doek over me heen met touwen erover heen die met messen en sprijkers vast zitten in de witte vloer. Ik probeer mezelf los te krijgen. Al snel merk ik een klein detailtje op, erg klein hoor, het 'touw' is staal draad. Hier kom ik dus nooit uit. Dan komt Skyler binnen, aleen haar hoofd, het is erg klein dat ze er niet in kan, en ik til mijn hoofd op om haar aan te kijken. Ze schrikt zich kapot en probeert me los te maken wat niet lukt. Ik zie dat ze tranen in haar ogen krijgt en gevrustreerd raakt. Ze probeert van alles om me los te krijgen in ik probeer ook wat, het gaat me alleen niet zo goed af want, ja, ik ben degene die is vastgebonden! Dan horen we opeens iets buiten, Skyler vrijft snel haar tranen weg, geeft aait me over mijn wond en zegt "Overleef Katy."  en gaat dan naar buiten. Ik hoor veel gerommel aan het kleine deurtje waarvan ik me afvraag hoe ik erdoor ben gekomen. Dan merk ik dat de 'doos' waar ik in zit word opgetilt. Nu pas besef ik me dat dat dit niet goed kan aflopen.

p.o.v Triss

We zijn al een tijdje op deze open plek als Kaiden besluit dat we verder moeten gaan. Hij heeft me veel dingen uitgelecht. We springen, ehmmm...... Ik kluns, op onze Fligis en lopen rustig verder.

We zijn al een tijdje opweg waneer ik vraag om wat meer uitleg waarop Kaiden antwoord "Dit is een wereld met honderden wezens en planten zoals je gezien hebt. Als je hier leeft houd dat in dat je altijd door het bos heen trekt, tenzij je Alfadoors heet, maar oke. Een van de wezens die erg op de mens lijkt en waar gewoon goed mee te comeniseren valt zijn de elfjes. De elfjes wonen in grote dorpen waar je als mens ook gewoon in kan. Ze hebben daar kleine huisjes van bladeren en ieder dorp heeft plek voor 6 mensen om te slapen, Aan zoon plek word maar een week gewerkt met 3 volkeren bij elkaar. Ik die kamer zit zelf ook een wc en badkamer, uiteraard wel anders dan je gewend bent." Hij kijkt me aan en vraagt met zijn ogen of dat genoeg informatie was maar ik geef hem een nee als antwoord en hij rateld verder "We gaan nu naar een elfen dorp. Veel elfen haden al een oogje op je omdat ze iets bijzonders voelen, iets dat ze alleen nog maar bij de redder van de Fligies hebben aangehoeld." "Waarom willen ze dan dat ik hier kom?" "Dat moet je aan hun vragen."

p.o.v Alfadoors

Ik ben zo blij dat dat beest weg is.Zoveel gedoe. Ik roep mijn mens dat bij houd wie mn slaaf is en wie niet. Er komt een blond meisje aangelopen "Naam." zeg ik kort en ze antwoord "Skyler." "HOE DURF JE!!!" snou ik naar haar. Mijn onderdanen moeten me baas noemen!! Er komt een zacht "Sorry baas." uit het kleine ding voor me. "Is er nog een incomplete familie?"

"Ja baas."

"Spreek."

"Dat meisje dat twee jaar terug zalfmoord heeft gepleegd om hier weg te komen, ze is een geest nu.......Baas"

"Zorg dan dat je haar vangt! Ik haat haar, te opstandig." En daarmee loop het kleine kwetsbare wezen waar  ik totaal meedelijden voor heb in elkaar gedoken weg.