Chasing Mr. Romantic Ballader

Chasing MRB-Fourteen

I didn't know what is happening to me. Hindi talaga maalis ang isip ko sa babaeng nanghalik kay David. Isang taon ko siyang sinundan wala naman akong nabalitaang may girlfriend siya. Sa totoo lang, masyado pa siyang clingy sa ibang babae. I don't know if he really likes a model type of girl. I was just too plain for him. Even if I already went to salon ang make myself attractive but still he didn't noticed me. I didn't catch his attention.

I heaved a sigh while waiting. I dialed Kuya Arnaldo's number but its not attended. I sat down in a vacant seat in a waiting area. Yeah! Good Idea.

Hinanap ko ang phone number ng pinsan kong si clifford sa contacts at agad akong tumawag.

"Not attended? Seriously?" I groaned with disappoinment. Bagsak balikat akong nakatunganga sa labas ng campus. Bakit ba kasi ayaw ni Dad na bigyan ako ng sasakyan eh di sana hindi na ako mahirapan. I tsked.

A minutes later, Naalala ko si Mel. Tama si Mel may sasakyan yun at pwedi akong sunduin dito. Gumagabi pa naman.

I dialed mel's number but she didn't pick up her phone. Her phone keep on ringing. Where the hell are you Mel! You'r too busy. Ugh.

Sasakay nalang talaga ako ng Taxi. I have no choice. I stood up at naglakad sa gilid ng karsada. Marami namang taxing dadaan dito. At the moment, a dodge viper stopped in front of me. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa sasakyan. I really love to have this kind of Car but dad won't let me. Tsk.

Hinay hinay na bumaba ang glass window ng sasakyan at may lalaking dumungaw bahagya na ikinalaki ang mata ko. Halos di ako makagalaw sa aking kinatatayuan. What now Clea? Move!. Nanigas ang buo kong katawan habang nakatitig sa kanya.

"Get in!" Utos niya.

Kahit narinig ko iyon, nakatanga parin ako sa labas habang nakaawang ang bibig. No way! This is not Him! This is not David!. Maybe I was just hallucinating. He can't be real. Oh shit! Hindi si david itong nasa harapan ko.

"I offer you a ride miss so get in and tell me where your exact address" May diin ang boses nito. Kaya agara siyang sumakay sa sasakyan at napahawak sa dibdib.

What the fudge is going on!. Hindi biya nagawang lingunin ang ang katabi niya. Hindi siya makapaniwalang si David talaga ang nag offer ng sakay sa kanya?.

Holy Unicorn!

He made me edgy and nervous as hell. Halos mabingi ako sa lakas ng pintig ng puso ko. This is crazy! What now Clea? Talk!. I cleared my throught. Putek! Bakit parang hindi ako makapagsalita.

"So tell me your address?"

Mariin kong ipinikit ang aking mata at pilit na pinapakalma ang sarili. My heart is hammering widely and even smelled his manly scent. Nanoot ito sa aking ilong. Bakit ba ang bango mo!. Ugh!.

"you won't tell me your address miss or you want me to bring you to my house?" I heard him chukled. What the! Halos tumigil ang mundo ko sa sinabi niya.

Sure why not! Bring me there David! Umiling uling ako at ibinuka ang bibig.

"S-Sa Lucia Village nalang" halos nagkadautal ako sa pagsagot. My gosh! I coudn't breath. I know my breathing is not normal. Para akong kinakapos ng hininga.

"Copy" tipid na sagot nito sa kanya.

Napahawak siya sa seatbelt dahil sa bilis ng pagpapatakbo nito. I couldn't imagine that David is here with me. Beside me. And I was riding his car putek. Ang sarap sa pakiramdam.

He finally noticed you! May sumibol na sa saya sa aking dibdib. Masaya akong pinasin niya ako. Kung ganitong paraan niya ako papansin eh mas mabuti pang hindi ako magpasundo kay Kuya Arnaldo and I'll pretend to be alone in a waiting area instead.

The car suddenly stop and brought me back to the present. I unbuckled my seatbelt and went out the car. I spun left.

"Thank You"

Ayukong tumingin sa kanya. Nakakahiya. Ewan ko ba dapat nga maglulupasay ako sa saya dahil sa wakas napansin niya na ako. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko. Halos mamatay ako sa kaba. What is this feeling? I can't figure it out. Ang importante napansin niya na ako.

"Your welcome"

Narinig kong pinaandar niya ang kanyang sasakyan at pinaharurot papalayo. Napahawak ako sa dibdib at napabuga ng malalim na hininga. Nakakailang buntong hininga ako.

"totoo ba yung nakita ko kanina? Totoo bang si David mismo naghatid sa akin dito sa village namin?" Tanong ko sa aking sarili. I just couldn't believe. Oh hell! I'm sweating.

"Ma'am okay lang po ba kayo?"

Napabalik ako sa wisyo at dahan dahang tumango sa guard ba nakabantay sa village.

"Sige ma'am pasok na kayo" alok niya.

Pumasok naman agad ako at napahawak sa aking dibdib. Bakit hanggang ngayon hindi parin nababawasan ang lakas ng pintig ng puso ko?. Habang iniisp ko yung kanina, may sumilay na ngiti sa aking labi.

"Kyaaaaah! Pinansin niya na ako! Thank you lord! Sa wakas! Sa ilang buwan kung paghihirap nagbunga na rin!" di ko mapigilang di tumili ng tumili. Tumalon talon ako dahil sa saya na nararamdaman.

"Shit! dream come true Clea! Bongga pa pinasakay kapa sa sasakyan niya which is your dream car!" I giggled at umikot ikot ako dahil sa tuwa. I didn't care if someone saw me here smiling like an idiot. Hahaha! As long as I am happy!

Thank you david for making me happy!. I whispered through my mind. This is one of the most memorable day ever.

--------
Don't forget to Vote!

Natawa talaga ako sa reaksyon ni Clea. Buset! Keneleeeeg kesee syeee! Lol! Nevermind nalang hahaha!

Sorry for some misspelled words and grammatical errors.