Deal With Klairey

Chapter 3. Are You Ready For It?

Klairey

-

Back to normal ang buhay ko nang matapos na ang enrollment period. Documentations and filing naman ang aatupagin namin ngayon sa office dahil kailangang maayos ang sorting ng files namin. Of course, there's a cheerful, full of energy Hazel to help me out.

It was our morning break. Niyaya ako ni Hazel na lumabas saglit but instead of going to the canteen, pinili kong ihilig ang mukha ko sa table ko, left cheek rested on the table then I closed my eyes.

Mayamaya ay naramdaman ko na parang may nakatingin sa akin kaya napamulat ako ng mga mata ko only to be startled by Hazel. Nakalapat din ang pisngi nito sa table ko at nakangiting nakaharap sa akin.

Bumangon na lang ako at inayos ang pagkakaupo. Nakangiti pa rin ito sa akin na parang may gusto itong sabihin.

"Ano?" pagtataray kong tanong.

"Ate Klai?" she asked, looking at me intently. I felt awkward kaya nag-iwas ako ng tingin. I don't usually meet people's eye. Pakiramdam ko kasi ay hinahalungkat nila ang buong pagkatao ko. I don't like it. It's invading my personal space.

"I have a question," Pause. She seems uncomfortable this time. "Curious lang po ako. Do you have a boyfriend?"

Halos mabuwal ako sa kinauupuan ko. That's so sudden! Ni hindi ko man lang na-imagine na itatanong niya ito sa akin.

"Mukha bang meron?" I asked curiously. Tumango ito. "What's your basis?"

Saglit itong nag-isip. "To be honest, I saw you with a guy. He's taller than you, tapos, uhmm, he's so gwapo, Ate. Ang astig niya tingnan. Kinikilig ako sa inyo! Bagay kayo," she exclaimed.

Napangiwi naman ako. Maliban sa baboy kong kapatid ay wala naman akong nakakasamang ibang lalaki. Hindi kaya si Klover ang tinutukoy ni Hazel?

"Ah!" sabi ko na lang. Kinuha ko ang cellphone ko at hinanap sa gallery ang picture ni Klover. "Eto ba?"

She took a glance bago niya kinuha ang phone sa akin. Napakunot ang noo nito at natawa naman ako. Iyon kasi ang picture ni Klover na naka-topless siya at mukhang basang sisiw na giniginaw. I took that photo noong family outing namin last year. Sobrang nakakatawa ng mukha ni Klover doon, as funny as Hazel's reaction towards the photo.

"Ah, eh. Mukhang siya nga, Ate?" she answered, unsure.

"Kapatid ko 'yan."

"Really?!" mataas na tonong tanong niya. Nagulat naman ako pero agad siyang nakabawi. "Talaga po? Ah. I see." Isang ngiting tagumpay ang nasilayan ko rito.

"You're interested in him?" direktang tanong ko.

"No! I mean, hindi ah. Akala ko lang talaga, boyfie mo siya. Kaya pala magkahawig kayo."

Magkahawig? Hindi naman ako mukhang baboy, ah?

"Hey, guys! What's for lunch? Pa-deliver tayo. Sweldo naman, eh," announce ni Kuya Dong.

"Sa Pandem Express ba tayo? Oh my. Sana si Yulian baby ang mag-deliver," kilig na sabi naman ni Crisha, isa rin sa mga officemate ko. Crush nito lahat ng lalaki na napapadpad dito.

Paborito nila ang PanEx dahil sa delivery boy nitong si Yulian. Ever since naging delivery boy ito roon ay naging suki na ang mga officemates ko maging taga-ibang department. Basta ako, labas ako riyan, pagkain talaga nila ang gustong gusto ko lalo na 'yong pansit bihon nila. Just by the thought of food makes my stomach growl. Ba't kasi kape lang ang breakfast ko kanina? Ugh.

"Sus! Wala kayong mapapala do'n. Andito naman kami ni Renzo, oh?" sagot ni Kuya Dong sabay hila kay Renzo sa leeg gamit ang braso niya. Pulang pula si Renz sa kahihiyan at nagtawanan naman ang lahat, maliban sa akin, dahil wala namang nakakatawa. What's funny is that, kaka-snack lang nila pero pagkain na ulit ang iniisip.