" ညေနက်ရင္..game သြားေဆာ့မယ္ေနာ္.."
"ဟုတ္တယ္...ေနာက္အပတ္ဆို ရင္
စာေမးပြဲ ေျဖရေတာ့မွာ..
ဒီေန႔ပဲ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ..relax လုပ္တဲ့
အေနနဲ႔..သြားေဆာ့မယ္..
Baekhyun..လိုက္မယ္မလား...""အင္...?"
ပ်ံ့လြင့္ေနေသာ..စိတ္အာရံုတို႔က..
မ်က္လံုးေ႐ွ႕မွာ..လက္တစ္ဖက္ကို..
ဘယ္ညာ ရမ္းျပေနေသာ..
Suho..hyung ..ေၾကာင့္..
သတိျပန္ကပ္လာသည္...။"မလိုက္လို႔မရဘူးေနာ္..hyung..."
ခုနက..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနတာေတြကို..
မၾကားတစ္ခ်က္..ၾကားတစ္ခ်က္နဲ႔..
သိပ္အာရံုမရ...။ဒါေပမယ့္..ဂိမ္းသြားေဆာ့ဖို႔..
တိုင္ပင္ေနၾကတာေတာ့..သိပါသည္..။ေကာင္းပါတယ္..ေလ...။
စိတ္အပန္းေျဖတဲ့..အေနနဲ႔...ေဆာ့ရတာေပါ့...။
ခုတေလာ..စာေတြ က်က္ရလို႔...ပင္ပန္းေနတယ္မလား..။
ေက်ာင္းေနာက္ဆံုးေန႔မွာ..နည္းနည္းပါးပါး
အပန္းေျဖရမွာေပါ့...။ဒါေပမယ့္လဲ..အခု..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕..
လက္႐ွိ..အေျခအေနက...
စားေနတဲ့..ထမင္းအေပၚေတာင္..
နည္းနည္းေလးေတာင္...အာရံု
စိုက္ထားလို႔..မရ..
ပဲ...
စိ္တ္ေတြ..ေတာ္ေတာ့္ကို..
႐ႈပ္ေထြးေနသည္...။Sehun နဲ႔..Suho hyung..စကား
ေျပာေနၾကသည္ကို လည္း..ၾကားသည္..။ပါးစပ္ထဲက..၀က္သားဟင္း၏..
အရသာ..ခ်ိခ်ိဳကို လဲ..
ခံစားလို႔ရပါသည္....။ကန္တင္းထဲမွာ..တစ္ျခားလူေတြ
စကားေတြ..ေရေရလည္လည္..
ေျပာေနၾကတာကိုလဲ..
ၾကားေနရပါသည္..။ဒါေပမယ့္လဲ...အသက္မ႐ွိသည့္
လူတစ္ေယာက္လိုပင္..
ငိုင္တိုင္တိုင္ႏွင့္...
လက္ထဲမွာ..ကိုင္ထားသည့္..
ဇြန္းေတာင္..လြတ္က်သြားမတတ္
ျဖစ္ရသည္အထိ..
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြ..
ေတာ္ေတာ့္ကို..ေထြျပားေနပါသည္...။"waeyo..hyung...ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
လက္ထဲက..ထမင္းစားဇြန္းေလး..
ေႂကြပန္းကန္အေပၚ..အက်..Sehun က..အခုမွ..ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ပ်က္ေနပံုကို..
သတိထားမိသြားပံုရကာ..
ေမးျမန္းလာသည္...။