၆ နာရီ ဆက္တိုက္..ေကာင္းေမာင္းခဲ့ရသည့္..
အက်ိဳးဆက္က...
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔..အထုပ္အပိုးေတြ..
ပစ္ခ်ၿပီး..
အိပ္ရာေပၚ..၀ုန္းခနဲသာ..ပစ္လွဲ မိသည္...။ေရမခ်ိဳးရင္..လဲ..ပိုၿပီး ႏြမ္းမည္..
စိုးတာေၾကာင့္...
ခဏေလာက္ လွဲၿပီးတာနဲ႔..ကုန္း႐ုန္းထကာ..
ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ရေသးသည္..။ေတာ္ေသးတာက..လမ္းမွာ..ညစာ..
၀င္စားခဲ့လို႔...။
မဟုတ္ရင္...ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ခ်င္ပါသည္...
ဆိုမွ..ဗိုက္ကို..ျဖည့္ေနရဦးမည္...။"Baek Hyunee ေလး..ဘယ္ေရာက္
ေနလဲ..မသိဘူး..."အထုပ္အပိုးေတြ..အခန္းထဲ..ကူသယ္ေပး
ၿပီးကတည္းက..
အခုခ်ိန္ထိ...အေပ်ာက္..ေကာင္း
ေနသည့္..ခ်စ္သူေလး...။ဘယ္ဆီေရာက္လို႔..ဘယ္ေတြ ေပါက္ေနသလဲ..။
ေသခ်ာတာကေတာ့..ဒီ အိမ္အထဲမွာပဲ...
႐ွိေနမွာ...။ပံုမွန္ဆို...သူနဲ႔ကိုယ္တူတူ..႐ွိသည့္အခ်ိန္တိုင္း..
သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို..ရင္ခြင္ထဲ..ျမႇဳပ္ေနေအာင္
ထည့္ၿပီးမွ..အိပ္ရာ၀င္တတ္ေပမယ့္..
ဒီေန႔ကေတာ့...
လိုက္လဲ..မ႐ွာႏိုင္ေတာ့...
ရင္ခြင္ထဲလဲ..မထည့္ႏိုင္ေတာ့..။မ်က္ခြံေတြ..ေလးပင္...လြန္းေနၿပီ...။
မ်က္လံုးေတြမွိတ္ခ်...
ေလကို..၀င္သက္..ထြက္သက္မွန္မွန္ေလး..႐ွဴ
ၿပီး..အိမ္မက္ကမၻာထဲ...
အလည္သြားဖို႔ရာ..အတြက္...
ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလး..အားထုတ္..
လိုက္သည္...။သိုု႔ေပမယ့္လဲ..အေႏွာင့္အယွက္ဆိုတာ...
အခ်ိန္ကိုက္...အခါကိုက္...
ေနရာတိုင္းမွာ..႐ွိတတ္တယ္မလား...။"arjussi...!! အိပ္ၿပီလား..!
ထပါဦး......"ဟင္း...ေျပာပါတယ္...။
အေႏွာင့္အယွက္ဆိုတာ..ေနရာတိုင္းမွာ..
႐ွိတတ္ပါတယ္လို႔...။ခုနကေတာ့..မလာပဲ...
သူမ်ား..အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးေလးမွ...
အခန္းထဲ..၀င္လာကာ
ကုတင္ေပၚ..၀ုန္းခနဲ..တက္လာၿပီး....
လက္ေမာင္းကေန..ဆြဲထူေနပါေသာ..
Byun Baek Hyun ေလး....။သိပ္ကို..အလိုက္သိတတ္လြန္းတယ္..။
ဒါေပမယ့္လဲ...စိတ္ေတာ္..ၿငိဳျငင္မွာ..စိုးသျဖင့္..
မ်က္လံုးေတြကို...ျပန္ဖြင့္လိုက္ရသည္...။