တိတ္ဆိတ္ေနေသာ...အခန္းပတ္၀န္းက်င္..
အေနအထားသည္..
ေနာက္တစ္ေန႔ မိုးလင္းလ်ွင္..
စာေမးပြဲ..ေျဖဆိုရမည့္..
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္...
အသင့္ေတာ္ဆံူး..
ေနရာ..တစ္ခု..ျဖစ္သည္...။သို႔ေပမယ့္...ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့...
အခု..ေရာက္ေနရသည့္..ေနရာကို..
နည္းနည္းကေလးမွ..
သေဘာမက်...။လူတစ္ေယာက္မွ..မ႐ွိသည့္..
ဧည့္ခန္းထဲမွာ...
ၿပီးေတာ့..
စာၾကည့္စားပြဲ..အေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ..
ထိုင္ေနရသည္ ကို...တကယ္..
ဘယ္လိုမွ..သေဘာမက်...။ဒီလို..စာပဲ..ၾကည့္ေနရမယ္ဆိုရင္..
အပင္ပန္းခံၿပီး...
ဒီအိမ္...လာမေန..။
ကိုယ့္အိမ္မွာ..ကိုယ္ေနၿပီး..
စာပဲ..က်က္ေနလိုက္မည္...။အခုေတာ့...အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့..
ဟာႀကီးေၾကာင့္..
အလကား..သက္သက္..
စိတ္ေတြ..တိုေနရသည္...။တစ္ကယ္ဆို..သူ သိသင့္ပါတယ္...။
စာေမးပြဲကို..အေၾကာင္းျပ ၿပီး..
ဒီည..သူ႔အိိမ္လာေနတယ္ ဆိုတာ...။"စာေတြ..ရေနၿပီဆိုတာကိုလဲ..
မယံုပါဘူးတဲ့..အေကာင္စုတ္ႀကီး..
သူငယ္ငယ္က..စာမရခဲ့တိုင္း..!
ငါ့ကို..သူ႔လို မ်ားထင္ေနလား..မသိဘူး.."ဟုတ္လား..မဟုတ္လားေတာ့မသိ..။
စိတ္တိုေနတာဆိုေတာ့..
အႀကီးလဲ..မသိေတာ့..
ပါးစပ္ထဲ ႐ွိရာ..ေမတၱာဓာတ္ပို႔သေနမိသည္...။ဟုတ္တယ္ေလ...။
စာေတြ..ရေနပါၿပီလို႔..
ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျပာေျပာ..
မယံုဘူးဆိုကာ..
အစအဆံုး..တစ္ေခါက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္..
စာျပန္ေႏႊးဆိုကာ...
အခန္းျပင္ထုတ္ထားသည္...။ဒီက...မနက္ျဖန္..စာေမးပြဲ..ေျဖဖို႔..အတြက္..
သူ႔ဆီက..popo အားေဆးေတြ..
အမ်ားႀကီး..ယူဖို႔..အၾကံနဲ႔...
သူ႔အိမ္လာအိပ္တာကို...။သိသိႀကီးနဲ႔..အဲ့သလိုမ်ိဳး...
မသိ..ခ်င္ေယာင္..
ေဆာင္ေတာ့...
ဒီကလူ..က..ပဲ..
စိတ္ေတြ..အတိုႀကီး..တိုေနရသည္...။"ကေလးေလးေရ...."
စာရြက္ေတြကို...စိတ္တိုတိုနဲ႔..
တျဗန္းျဗန္း
လွန္ေနတုန္း...ၾကားခ်င္ေနသည့္..
အသံက...ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီက..
ထြက္လာေသာေၾကာင့္...
ေပ်ာ္သြားေပမယ့္...
နည္းနည္းေတာ့..မူဦးမည္...။