[ It's you ] • ft Bts V & Red Velvet Irene •

43

Lumipas agad ang 1 week na puro pahinga at swimming lang ang ginawa namin sa jeju. Nakapunta rin kami kila Joy noon para mapakilala niya nga si Namjoonie sa parents niya. As I expected, boto ang parents ni Joy kay RM. Ang gwapong nilalang na, matalino, talented, sobrang bait and down to earth! Saan ka pa hindi ba? RM NA YAN GIRL!

Sa ngayon, nakabalik na kami ng seoul at back to busy sched na.

Nasa university ako. Pumasok kasi ako ngayon since wala naman kaming sched at pahinga muna bago ang next album namin. I looked at my wrist watch, 5:00 pm na pala at ako nalang ang naiwan dito sa room namin dahil kanina pang 2 pm yung uwian pero nag stay nalang muna ako dito. Wala naman akong gagawin sa dorm at wala rin ang Bts sa Bighit because of their busy schedule.

"Joohyun" napatalon naman ako sa gulat nang biglang magsalita si Mino sa likod ko. I looked at him. His pervert smile is back. I rolled my eyes saka pinagpatuloy ang pag aayos ng gamit ko.

"Ang sungit mo. Meron ka ba?" Nakangising tanong niya. Wala ako. Delayed nga ako eh. 4 days na, hindi ko rin alam kung bakit. Well, normal pa naman 'yon.

"Meron at wala kang pake" masungit na sabi ko saka siya tinignan. Ngumiti ako.

"Una na ko" agad namang nawala ang ngiti sa labi ko saka na siya tinalikuran pero naramdaman kong sinundan niya ko.

"Gumaganda ka lalo joohyun" nakangising sabi niya. Hindi ko 'to pinansin at pinagpatuloy ang paglalakad ko.

"May nangyari bang iba?" Nakangising tanong niya. I looked at him, parang may laman kasi ang tanong niya na 'yon.

"Anong nangyari naman?" Nakataas kilay na tanong ko. He put his hands on his jean's pocket saka tumingin sakin. Biglang nag bago ang mga tingin niya, naging seryoso siya but then smiled.

"Sa jeju. Nag jeju kayo kasama ang bangtan, diba? How was it?" Tanong niya. Umiwas ako ng tingin sa kanya saka pinagpatuloy ang paglalakad ko.

"Irene.." he held my wrist kaya tinignan ko siya. Ang lungkot naman ngayon ng mga mata niya.

"Samahan mo naman ako oh? Ang bigat kasi ng nararamdaman ko. Sakin naman ang pagaanin mo, gaya ng ginawa ko ng mabigat ang nararamdaman mo" malungkot rin ang boses niya. I guess, yung sinasabi niya ay yung nag pasama ako sa kanya noon sa daegu.

"Bakit naman mabigat pakiramdam mo?" Tanong ko.

"Just go with me, for the last time. After this, I will let you go.." hindi ko alam kung bakit nagkakaganito si Mino. Pumayag nalang ako na sumama sa kanya since sabi niya na after nito, papakawalan na niya ko na good for me.

Sumakay ako sa sasakyan niya. Tahimik siyang nag drive at halata sa mga mata niyang may iniisip siya. Hindi ko naman masabi kung ano 'yon.

Ilang minutes lang, huminto at sasakyan niya. Huminto kami sa tapat ng isang private bar. Napatingin ako sa kanya. Umiinom ako pero hindi ako iinom ngayon, at nakauniform pa ko oh.

"Please? For the last time?" Sabagay, last time narin naman na pangungulit 'to ni Mino kaya pag bibigyan ko nalang siya.

"Naka uniform ak—" he hand me a paper bag. May black dress dun at black high heels. Meron siya at halatang ready na ready.

Kinuha ko 'yon saka nagpalit dito sa sasakyan niya. Syempre, pinalabas ko na muna siya. Tinted naman ang sasakyan niya kaya okay lang na mag palit dito. Paglabas ko, nagulat naman ako. Nakabihis na siya. Nagkibit balikat nalang ako saka na sumunod sa kanya na nag lakad na papasok sa loob.

Yumuko sa kanya yung dalawang guard sa harapan. Pagkapasok namin, as usual maraming tao at umiinom sa ganto. Party all day, all night. Pero ang napansin ko, ang fancy ng lugar. Pang mayaman at yung mga tao sa loob, mukhang mayayaman din. Madilim naman sa loob kaya okay lang, walang makakapansin sakin dito and private bar naman 'to.

Naupo kami sa kalayuan sa dance floor. Sa sulok to be exact and walang masyadong tao sa part na 'to. Umorder ng inumin si Mino, alak to be exact and he started drinking and drinking. Hindi siya nag sasalita basta inom lang siya ng inom and may time na matutulala siya, titingin sakin at parang iiyak na pero ngingiti din naman. Ang weird. Kaya hinayaan ko nalang siya at nakiinom sa kanya.

"You're not supposed to—"

"Wag mo nga ako pakielaman. Gusto ko 'to saka para masulit naman ang pag punta ko dito" seryosong sabi ko. Hinayaan naman niya ko.

Nakarami ako ng inom, nahihilo na ko at hindi na masyadong madilat ang mga mata ko. Naramdaman kong tumayo si Mino at pumunta sa counter. Nagbayad yata. Nahiga ako dito sa couch na kinakaupuan ko. Nahihilo na ko, hindi ko alam kung anong oras na ba at paano uuwi.

Maya maya, naramdaman kong may bumuhat sakin. Wala akong lakas para umalis sa pagkakahawak niya. Hindi ko rin makita kung sino siya dala ng pag kahilo.

Naramdaman ko nalang na nakahiga ako sa malambot na bagay, it's a bed. Blurry pero nakita ko ang isang lalake na nag hubad sa harapan ko. Pinipilit niya alisin ang damit ko pero lumalaban ako.

"Bakit mo ginawa 'yon?" Rinig ko ang mga hikbi sa pag tatanong niya na 'yon. Hindi ko makilala ang boses pero alam kong narinig ko na 'yon.

Malakas siya kaya nahubad niya ang damit ko. I started crying..

"N-no please.." bulong ko. Hindi niya ko pinansin and started kissing me kaya lalo akong naiyak.

"Aangkinin kita kahit ngayong gabi lang, joohyun. I'm so sorry.. i just love you so much.." pinagpatuloy niya ang ginagawa niya and ako, nawalan na ko ng lakas sa pag pupumiglas. Malakas siya masyado. At bago tuluyang makatulog, naaninaw ko ang lalakeng lumalapastangan sa pagkatao ko..

"...mino"